Αρχική πολιτική Οι διαρκείς προσπάθειες για «διάλογο»

Οι διαρκείς προσπάθειες για «διάλογο»

Ιδιαίτερη κινητικότητα σημειώνεται για να φθάσουμε σε κάποιον συμβιβασμό που δεν θα είναι αμοιβαία επωφελής και στον οποίο θα καταγράφεται ο συσχετισμός που δημιουργείται από τα τετελεσμένα και τις συνεχείς προκλητικές πιέσεις της Άγκυρας σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας. Π.χ. ο «διάλογος» όταν αρχίσει θα έχουν ήδη κατοχυρωθεί πως ότι υπάρχει ανάμεσα σε 32ο και 38ο μεσημβρινό θα είναι γκρίζα ζώνη, αμφισβητούμενα νερά και υπό την παρουσία του τουρκικού στόλου στα πλαίσια αυτά. Η δε μεγάλη «επιτυχία» της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας για μερική ΑΟΖ αφήνει όλη αυτήν περιοχή ακάλυπτη και καθιερώνει τη μειωμένη επήρεια σε πολλά μεγάλη ελληνικά νησιά ακόμα και την Κρήτη!

Φαίνεται ότι μπαίνουν ειδικά χρονικά όρια –το αμέσως προσεχές διάστημα– με βάση διεθνείς συναντήσεις ή γεγονότα: π.χ. συνάντηση κορυφής Ε.Ε. 23-24 Σεπτέμβρη, αμερικάνικες εκλογές τον Νοέμβρη. Η ελληνική πλευρά πρέπει να συρθεί στις συνομιλίες και να «παραδώσει» μέρος της κυριαρχίας της ή να αναγνωρίσει τα τετελεσμένα κι ορισμένες διαφορές να παραπεμφθούν στη Χάγη… «Διάλογος χωρίς προϋποθέσεις» τονίζει η Τουρκία, «διάλογος αφού αποχωρήσουν τα τουρκικά πλοία από την ελληνική υφαλοκρηπίδα» η Ελλάδα και πιέσεις από Γερμανία και ΗΠΑ για άμεση επίλυση με διαπραγματεύσεις…

Ο ενδοτισμός της ελληνικής πλευράς φάνηκε στο ότι κάνει μέχρι σήμερα κάποιο «διάλογο». Τις μέρες που ο Ερντογάν μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε τζαμί έγινε συνάντηση στο Βερολίνο ανάμεσα σε Έλληνες και Τούρκους διπλωματικούς συμβούλους και τη Γερμανία για τον «διάλογο». Το αποκάλυψε ο Τσαβούσογλου κι όχι η ελληνική πλευρά. Τώρα βγαίνει ο γραμματέας του ΝΑΤΟ και δηλώνει ότι τις προάλλες «οι δύο χώρες συμφώνησαν να προσέλθουν σε τεχνικές συνομιλίες για τη μείωση του κινδύνου επεισοδίων και ατυχημάτων στην Ανατολική Μεσόγειο», επισημαίνοντας ότι το ΝΑΤΟ είναι «μία σημαντική πλατφόρμα διαβουλεύσεων επί ζητημάτων που επηρεάζουν την ασφάλειά μας». Η χλιαρή διάψευση της ελληνικής πλευράς δεν γίνεται πιστευτή για τη δήθεν σκληρή στάση που κράτησε.

Από την άλλη ο Αμερικανός Μ. Πομπέο κάλεσε Αθήνα και Άγκυρα για μορατόριουμ και έναρξη διαλόγου.

Η Αθήνα δεν έχει πρόβλημα να «συζητήσει» αλλά τόσο οι όροι όσο και το βάρος των αποφάσεων και των τετελεσμένων δεν είναι διόλου εύκολο να τα επωμιστεί, χωρίς να προβάλλει προηγουμένως μια αντίσταση ή να εμφανίσει τις κινήσεις ως επιτυχία. Ο Ερντογάν όμως πιέζει όπως πιέζουν και ΗΠΑ-Γερμανία.

Το πλαίσιο που θέτει ο Ερντογάν είναι προχωρημένο: γι’ αυτόν δεν υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία, δεν αναγνωρίζει την Κύπρο και θέτει πιο έντονα ζητήματα όπως Δωδεκάνησα (!) και Δυτική Θράκη. Τα όσα υπάρχουν από 32ο έως 38ο τα θεωρεί ήδη κατακτημένα…

Οι πιέσεις, τα ραντεβού και τα τηλέφωνα έχουν ανάψει για τα καλά και θέλουν τώρα οι Γερμανοί να υπάρξει ένα «τραπέζι συνομιλιών» πριν τις 23-24 Σεπτέμβρη, πριν δηλαδή τεθεί ζήτημα κυρώσεων για την Τουρκία από την Ε.Ε. Η Γερμανία δεν θέλει κυρώσεις αλλά η Ελλάδα μπορεί να θέσει θέμα αναθεώρησης της τελωνιακής ένωσης Τουρκίας και Ε.Ε. και αυτό θα πλήξει σημαντικά την Τουρκία και τον εκκολαπτόμενο γερμανοτουρκικό άξονα.

Γι’ αυτό οι εξελίξεις θα είναι πιεστικές, σχετικά άμεσες και έντονες. Το «παιχνίδι» έχει δυναμώσει, βρίσκεται στα φόρτε του.

M.A.

Σχόλια

Exit mobile version