Του Μουμία Αμπού Τζαμάλ. Την τελευταία δεκαετία, τουλάχιστον, γίναμε μάρτυρες μιας μεγάλης επίθεσης στους δασκάλους, στην ακεραιότητά τους, στην αφοσίωσή τους στο λειτούργημα και στην υποτιθέμενη προδοσία των μαθητών τους.
Η επίθεση προέρχεται από πολιτικούς, τα κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης και τις άπληστες οικονομικές δυνάμεις που επιζητούν να ιδιωτικοποιήσουν τη δημόσια εκπαίδευση. Αυτό δεν είναι απλώς ένα εθνικό πρόβλημα. Είναι παγκόσμιο. Είναι η υπογραφή του νεοφιλελευθερισμού.
Στο Μεξικό, δεκάδες χιλιάδες δασκάλων αντιμάχονται αυτό το σχέδιο. Στην Οαχάκα η μάχη αυτή έχει πάρει τη μορφή μαζικών κινητοποιήσεων, διαδηλώσεων, καταλήψεων δημόσιων κτιρίων. Κάτω από τη μαχητική ηγεσία της CNTE (Συντονιστική Επιτροπή Εργαζομένων στην Εκπαίδευση) οι εργαζόμενοι αυτοί αντιστέκονται στην ατζέντα του νεοφιλελευθερισμού, απαιτώντας η ομοσπονδιακή κυβέρνηση να σταματήσει την ανάμειξή της στην εκπαιδευτική προσπάθεια των ιθαγενών του Μεξικού.
Στο Μεξικό η κυβερνητική διαφθορά είναι ενδημική και, όπως και στις ΗΠΑ, οι πολιτικοί ενεργούν ως όργανα των δυνάμεων που επιζητούν την ιδιωτικοποίηση, που επιθυμούν να συντρίψουν και να καταστρέψουν την ίδια την έννοια του δημόσιου σχολείου. Σε αυτή την προσπάθεια τα κυρίαρχα ΜΜΕ παίζουν έναν κομβικό ρόλο μεταχειριζόμενα αυτό που οι Μεξικανοί δάσκαλοι αποκαλούν καμπάνια «δαιμονοποίησης». Σας θυμίζει κάτι;
Οι ακτιβιστές των διδασκαλικών σωματείων στην Οαχάκα και αλλού βρίσκονται σε θέσεις μάχης. Η φωνή του Μάρκους Αρελάνες του Τμήματος 22 του σωματείου της Οαχάκα είναι η φωνή όλων των δασκάλων σε όλη τη χώρα. Σε μια πρόσφατη συνέντευξη, ο Αρελάνες είπε:
«Η κυβέρνηση σχεδιάζει να θέσει προδιαγραφές στα πάντα μέσα από πολιτικές ελέγχου και υποταγής. Ενέκριναν πρωτοβουλίες και χρησιμοποιούν την κρατική εξουσία για να περάσουν νόμους μέσα από την κυβερνητική καταστολή… και γι’ αυτό είμαστε εδώ σήμερα. Για να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στην καταπίεση που υφίστανται οι σύντροφοι που διαδήλωσαν σε συμπαράσταση προς τη CNTE… Θα συγκρουστούμε με αυτή την ελεεινή κυβέρνηση που επιδιώκει να επιβάλει τους όρους που σχεδιάστηκαν από διεθνείς οργανισμούς με σκοπό να ιδιωτικοποιήσουν, να ελέγξουν, να μας πάρουν την ευθύνη για την εκπαίδευση και να την παραδώσουν στον ιδιωτικό τομέα».
Ο Αρελάνες εξηγεί πως μέσα από τις αλλαγές στο Σύνταγμα, στο άρθρο 73, η κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει την ευθύνη της για την εκπαίδευση και άνοιξε την πόρτα στην οικονομική στήριξη από τις επιχειρήσεις. Για φαντάσου: Εκπαίδευση από την Κόκα Κόλα!
Ο αγώνας στην Οαχάκα έχει τραβήξει την αλληλεγγύη χιλιάδων δασκάλων, φοιτητών, γονιών και άλλων οργανώσεων, που αντιτίθενται στα σχέδια ιδιωτικοποίησης.
Η μάχη που συνεχίζεται έχει μόλις ξεκινήσει.
