Το απίθανο και αβίωτο βοσνιακό μόρφωμα-προτεκτοράτο βιώνει τη χειρότερη κρίση του εδώ και χρόνια*. Η οποία τώρα κορυφώνεται, καθώς τελικά η Σερβική Δημοκρατία (Ρεπούμπλικα Σρπσκα, μία από τις τρεις βασικές οντότητες του μορφώματος) αποφάσισε –όπως είχε προαναγγείλει ο Σερβοβόσνιος ηγέτης Ντόντικ– να ξεκινήσει τις διαδικασίες αποχώρησης από τις «συνομοσπονδιακές» ένοπλες δυνάμεις και φορολογικές υπηρεσίες.
Στη Δύση, και πρώτα-πρώτα στην Ε.Ε., χτύπησε συναγερμός. Οι Γερμανοί απειλούν τώρα με θεούς και δαίμονες τον Ντόντικ, πρώην «καλό παιδί» και νυν «κακό» της υπόθεσης, φοβούμενοι ότι το προτεκτοράτο θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Ο Κρίστιαν Σμιντ, που πλασάρεται ως «ύπατος εκπρόσωπος της διεθνούς κοινότητας για τη Βοσνία» (αλλά δεν αναγνωρίζεται από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ μετά από ρωσικό και κινεζικό βέτο), ξιφούλκησε εναντίον του Ντόντικ, απειλώντας ακόμη και να τον… παύσει από ηγέτη της Σερβικής Δημοκρατίας! 
Τη σκυτάλη πήρε η νέα «πράσινη» (ή κατάμαυρη;) υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, δηλώνοντας ότι «οι αποσχιστικές τάσεις είναι απαράδεκτες» κι ότι «πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις». Απύθμενο θράσος από μια χώρα που δια πυρός και σιδήρου πρωταγωνίστησε στη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας…
Το πρόβλημα των Δυτικών είναι ότι δεν βρίσκονται σε θέση να προσφέρουν έστω χάντρες και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς: η «ευρωπαϊκή προοπτική» της Βοσνίας είναι ένα κακόγουστο αστείο, αφού το μόρφωμα αδυνατεί να εφαρμόσει έστω κι ένα από τα 14 προαπαιτούμενα που ζητούν οι Βρυξέλλες για να ξεκινήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Έτσι οι Σερβοβόσνιοι ξανάρχισαν να κοιτούν ανατολικά, ποντάροντας στη διάθεση των στρατηγικών αντιπάλων της Δύσης να αποτρέψουν την οριστική έξωσή τους από τα πολύπαθα Βαλκάνια.
Ε.Φ.
* Βλ. μεταξύ άλλων «Ο πονοκέφαλος της Βοσνίας» (φύλλο 567) και «Ταραγμένη πάλι η γειτονιά μας» (φύλλο 564).
