Για το Στέιτ Ντιπάρτμεντ άνθρωποι σαν τον Γ. Παπανδρέου αποτελούν αυτό που στην αγγλική γεωπολιτική γλώσσα αποκαλούν asset, κάτι δηλαδή σαν επένδυση.

Δεν είναι σύνηθες οι άνθρωποι-assets του Στέιτ Ντιπάρτμεντ να καταλήγουν πρωθυπουργοί ή σε θέσεις με τόση δύναμη όση είχε για δύο χρόνια ο ΓΑΠ στην Ελλάδα, χώρια τα πέντε χρόνια που διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών επί Σημίτη. Άνθρωποι-assets είναι ο Γκρούεφσκι στην ΠΓΔΜ, ο Σαακασβίλι στη Γεωργία, ο αντιπρόεδρος Τεκεμπάγεφ στην Κιργιζία (τον πιάσανε με ηρωίνη στη Βαρσοβία το 2006) και άλλοι, ενώ τα περισσότερα assets δεν φτάνουν πολύ ψηλά ή συχνά μένουν για πάντα στην αφάνεια. Τι σημασία έχουν όλα αυτά; Ότι η Ουάσιγκτον δεν έχει λόγους να αφήσει έτσι απλά να χαθεί πρόωρα ένας άνθρωπος που της προσέφερε τόσα μέχρι τώρα. Με δεδομένη και την αβεβαιότητα της πολιτικής περιπέτειας στην οποία βρίσκεται η Ντόρα Μπακογιάννη (που ακολούθησε πιστά τη γραμμή ΓΑΠ, όταν τον διαδέχτηκε στο ΥΠΕΞ μέχρι να παραδώσει ξανά σε αυτόν το 2009), η αξία του Γ. Παπανδρέου είναι σαφής. Το πρόσφατο τηλεφώνημα Ομπάμα σε έναν απερχόμενο πρωθυπουργό, σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, δεν είναι κάτι σύνηθες. Πρώτο, ο Αμερικανός πρόεδρος επικοινωνεί με τον ΓΑΠ και όχι με το νέο πρωθυπουργό, υποδεικνύοντας το ποιον θα επιθυμούσε ως ρυθμιστή της κατάστασης και μετά την παραίτηση ΓΑΠ από την πρωθυπουργία. Δεύτερο, οι ΗΠΑ δεν σκοπεύουν να παραιτηθούν έτσι εύκολα από την προνομιακή μεταχείριση που απολάμβαναν σε επίπεδο υπουργού Εξωτερικών από το 1999 και σε επίπεδο πρωθυπουργού από το 2009, ούτε από τις «κατακτήσεις» αυτής της μεταχείρισης, ειδικά στην περιοχή της Μεσογείου. Τρίτο, στη χειρότερη περίπτωση, η Ουάσιγκτον αποσκοπεί να στηρίξει τον ΓΑΠ στο εσωκομματικό παιχνίδι που, εξ αντικειμένου, θα ξαναφουντώσει το επόμενο διάστημα, ιδιαίτερα τώρα που ο κύριος εσωκομματικός αντίπαλος -Βενιζέλος- φαίνεται να έχει στραφεί ολοκληρωτικά προς το γερμανικό παράγοντα.
Το αίτημα Ομπάμα προς τον ΓΑΠ να διατηρήσουν τακτική τηλεφωνική επικοινωνία μοιάζει αστείο, αλλά δεν είναι καθόλου τέτοιο αν σκεφτούμε ότι σκοπός ήταν ακριβώς αυτό να δημοσιευτεί και να γίνει γνωστό. Στην πραγματικότητα μπορεί να ερμηνευτεί μόνο σε ένα πλαίσιο σαν το παραπάνω.
Ο Γ. Παπανδρέου, όμως, έχει κι άλλη δουλειά να βγάλει. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα του το επιτρέψουν οι παράγοντες που του το επέτρεπαν μέχρι τώρα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα μεγαλώσουν οι περιπέτειες στις οποίες έχει μπει η χώρα και δεν θα είναι μόνο οικονομικές, ούτε μόνο ευρωπαϊκές…

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!