Ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, ο πολύς κύριος Γκρόσι (ο ίδιος που λειτουργούσε ως πληροφοριοδότης των ισραηλινών…), διαβεβαιώνει ότι η έκλυση ραδιενέργειας από τα ισραηλινά πλήγματα σε ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις «δεν εμπνέει λόγους ανησυχίας». Όταν μιλά τόσο καθησυχαστικά ο κ. Γκρόσι, στην πραγματικότητα εξυπηρετεί –ξανά!– τον επιτιθέμενο, αφήνοντας να εννοηθεί πως μπορεί να συνεχίσει τους βομβαρδισμούς αφού το πολύ-πολύ θα υπάρξουν «τοπικά» θύματα. Άλλοι επιστήμονες, μάλλον πιο σοβαροί, προειδοποιούν ότι αν χτυπηθούν καίριες δομές ίσως να έχουμε νέο Τσέρνομπιλ και Φουκουσίμα. Το ίδιο ισχύει βέβαια και με τις πυρηνικές εγκαταστάσεις στην Ουκρανία. Πέρα από το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, είναι απόλυτος τυχοδιωκτισμός να πλήττονται τέτοιοι στόχοι.
Αλλά εδώ υπάρχουν και χειρότερα ενδεχόμενα, δεδομένου ότι το κράτος του Ισραήλ έχει πυρηνικά όπλα (90 κεφαλές, σύμφωνα με τη «σφιχτή» στους υπολογισμούς της Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων). Τα ισραηλινά πυρηνικά όπλα είναι μεν ο ελέφαντας στο δωμάτιο που όλοι κάνουν ότι δεν βλέπουν, διότι δεν επιτρέπεται να φεύγει από το νου της διεθνούς κοινής γνώμης ο φανταστικός «ιρανικός κίνδυνος». Αλλά σε όλων τις σκέψεις κυριαρχεί η πιθανότητα ένα στριμωγμένο και φύσει γενοκτονικό παρακράτος να χρησιμοποιήσει τα πυρηνικά του όπλα. Φυσικά έχοντας την ομπρέλα της «σωστής πλευράς» να το προστατεύει…
Αλλά και πέρα από το Ισραήλ, οι ίδιοι πειρασμοί προκαλούν τις ηγεσίες των ΗΠΑ και γενικότερα της Δύσης. Ιδίως από τότε που αναθεώρησαν τα πυρηνικά τους δόγματα, και επιπλέον κατασκεύασαν «τακτικά» πυρηνικά όπλα, η λειτουργία τους ως μέσο αποτροπής έχει θαμπώσει. Μέσα στην απελπισία τους, διάφορες ελίτ αναρωτιούνται μήπως ήρθε η ώρα να τα εξαπολύσουν – έχοντας την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να υπάρξει «περιορισμένη χρήση». Μ’ αυτό εννοούν ότι θα μπορέσουν να εξοντώσουν έναν πιο αδύναμο αντίπαλο χωρίς να υποστούν αντίστοιχα αντίποινα… Και το κατασυκοφαντημένο Ιράν τους φαίνεται καλός υποψήφιος – ιδίως αφού ξέρουν καλύτερα απ’ όλους ότι αυτή η χώρα δεν διαθέτει πυρηνικά όπλα.
Ο κυνισμός, η αλαζονεία, η περιφρόνηση κάθε κανόνα, η ατιμωρησία: αυτοί είναι οι παράγοντες που, μαζί με την «κλασική» τάση για φυγή προς τον πόλεμο σε μια περίοδο τεράστιων αδιεξόδων και κρίσεων του κυρίαρχου συστήματος, φέρνουν την ανθρωπότητα πιο κοντά σε έναν πυρηνικό όλεθρο. Είναι προς το συμφέρον των λαών να κινητοποιηθούν ενάντια σε αυτόν τον δρόμο, ενάντια στο παγκόσμιο κόμμα του πολέμου που θεωρεί όλο και πιο «εύλογη» την εγκληματική επιλογή της τάχα «περιορισμένης» προσφυγής στα πυρηνικά όπλα.
Γ.Α.
