Από τα Ίμια στο ΚΥΣΕΑ
Στην περίπτωση του συγκεκριμένου σκανδάλου όπου ενεπλάκη ο Ά. Τσοχατζόπουλος και το οποίο είναι ένα από τα εκατοντάδες περιστατικά που έχουν να διηγούνται όσοι γνωρίζουν την πιάτσα των εξοπλιστικών προγραμμάτων, η ιστορία ξεκίνησε από το επεισόδιο στα Ίμια. Μετά τις θερμές εκείνες ημέρες που ολοκληρώθηκαν με το «Ευχαριστούμε τους Αμερικανούς» του Κ. Σημίτη, ξεκίνησε η φάμπρικα για ένα τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα στις Ένοπλες Δυνάμεις. Οι πολυεθνικές των όπλων εγκατέστησαν τους ντίλερ τους, οργάνωσαν ένα στρατό δημόσιων υποστηρικτών και διαφημιστών, ενσωμάτωσαν στις τιμές του εμπορεύματος το μαύρο χρήμα, έφτιαξαν τις συμφωνίες τους με μερίδες της ελληνικής επιχειρηματικής τάξης που θα αναλάμβαναν μικροδουλίτσες σε ρόλο συμπληρωματικό, και βρήκαν επίσης τους ενδιάμεσους υπηρεσιακούς κρίκους για την πρόσβαση στο υπουργείο.
Έτσι κάνουν το παιχνίδι (κι όχι μόνο με τα εξοπλιστικά προγράμματα) και το πολιτικό προσωπικό τούς είναι απαραίτητος κρίκος. Ένα διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό που είναι αδιάσπαστο στοιχείο της σαπίλας και ενός πολιτικού συστήματος που δεν περιλαμβάνει μόνο τους πολιτικούς, αλλά όλο το πλέγμα από πολυεθνικούς προμηθευτές, ενδιάμεσους, διευθυντές και γενικούς γραμματείς, επιχειρηματίες, μίζες, και φυσικά ΝΑΤΟϊκές υποχρεώσεις. Ένα κύκλωμα πολλών δισεκατομμυρίων πολιτικού χρήματος, τα οποία αφού μπουν σε τσέπες και τραπεζικούς λογαριασμούς θα υποχρεωθεί ο λαός να τα πληρώνει για χρόνια. Και θα ακούει κι από πάνω τον Θ. Πάγκαλο να του λέει ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε». Σαν τις μίζες της Siemens για παράδειγμα, που άλλοι τις έφαγαν κι άλλοι τις πληρώνουν. (Το θέμα της Siemens βέβαια έχει πολλές ακόμη «ουρές», αφού παρεμπιπτόντως το πρώην αφεντικό του εν Ελλάδι τμήματος της πολυεθνικής, ο Μιχ. Χριστοφοράκος που… ξέφυγε από την ελληνική Δικαιοσύνη κι έχει βρει θαλπωρή στη Γερμανία, έχει δώσει «ονόματα και διευθύνσεις» πολλών χρηματισμένων πολιτικών, τόσων που οι Γερμανοί να κρατούν γερά στο χέρι το ελληνικό πολιτικό σύστημα).
Η ορμή του λαού και η τιμωρία
Η περίπτωση Τσοχατζόπουλου έκανε πάντως μεγάλο μπαμ, το οποίο θα ήταν μεγαλύτερο αν η χώρα δεν βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο. Πάντως, είναι ξεκάθαρο ότι σε άλλη περίπτωση, το σκάνδαλο με τα εξοπλιστικά και τα υποβρύχια που γέρνουν, θα ήταν άλλο ένα επεισόδιο δίπλα στους «κουμπάρους», το Βατοπέδι, τη Siemens, τα τοξικά ομόλογα και τόσα άλλα που τραβάνε βαθιά πίσω στο χρόνο… Θα ήταν άλλο ένα σκάνδαλο. Όχι όμως αυτή τη φορά. Τώρα ο λαός έχει βάλει στο στόχαστρο το σάπιο μέχρι το μεδούλι πολιτικό σύστημα και δεν του φτάνει μόνο ένας… Άκης. Από το περασμένο καλοκαίρι βροντοφωνάζει ότι θέλει να στείλει στη φυλακή όλους αυτούς που από υψηλές πολιτικές και επιχειρηματικές θέσεις παρασιτούν σε βάρος της κοινωνίας και της φορτώνουν τα βάρη από τις εξυπηρετήσεις σε πολυεθνικούς κολοσσούς, τις μίζες και τις ρεμούλες, τα οποία μετατρέπουν σε δημόσιο χρέος. Και ίσως να πλησιάζει η ώρα που θα το κάνει…
