Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα που επιχείρησε με την υποστήριξη των ΗΠΑ ο διεφθαρμένος και φιλοπόλεμος Νοτιοκορεάτης πρόεδρος Γιουν Σοκ-γιολ[1], οι κλιμακούμενες λαϊκές αντιδράσεις τελικά οδήγησαν στην αποπομπή του μετά από δύο προτάσεις μομφής. Στη συνέχεια, το κύμα διαμαρτυρίας που δεν καταλάγιαζε ανάγκασε τη δικαιοσύνη να διατάξει τη σύλληψή του – η οποία όμως επί εβδομάδες δεν μπορούσε να υλοποιηθεί, αφού την εμπόδιζαν στρατιωτικές μονάδες που τον προστάτευαν[2]. Όμως την Τετάρτη 15/1 ο στρατός αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει, και στον Γιουν Σοκ-γιολ περάστηκαν χειροπέδες. Έτσι βρέθηκε κλεισμένος σε ένα κελί ο άνθρωπος που παραληρούσε ότι «θα συντρίψει την κομμουνιστική απειλή και θα εξαλείψει τις ξεδιάντροπες φιλοβορειοκορεατικές αντικρατικές δυνάμεις».
Ένα μήνα πριν ο Γιουν Σοκ-γιολ είχε τεθεί σε κατ’ οίκον περιορισμό, ενώ τα συνδικάτα συνέχιζαν τη γενική απεργία, και μεγάλες διαδηλώσεις απαιτούσαν τη σύλληψη και φυλάκιση αυτού που προσπάθησε να ξαναφέρει στη ζωή των πολιτών το μισητό καθεστώς του στρατιωτικού νόμου. Στο μεταξύ τον εγκατέλειψαν σαν στυμμένη λεμονόκουπα τόσο οι ΗΠΑ όσο και οι υπόλοιπες δυνάμεις του Δυτικού μπλοκ, καθώς συνειδητοποίησαν ότι υπό τις δεδομένες συνθήκες δεν υπάρχει δυνατότητα καταστολής των δημοκρατικών κινητοποιήσεων. Το μήνυμα έλαβαν, έστω και με καθυστέρηση, και οι επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων. Ο καθαιρεθείς πρόεδρος κατηγορείται ότι με την μη νομότυπη κήρυξη στρατιωτικού νόμου επιχείρησε να παρεμποδίσει τη λειτουργία του κοινοβουλίου, και ότι παρανόμως διέταξε τη σύλληψη βουλευτών, κρατικών αξιωματούχων, συνδικαλιστών κ.ά.
Μετά την οριακή εκλογή του το 2022, ο Γιουν Σοκ-γιολ είχε ακολουθήσει μια αντιλαϊκή πολιτική που κλιμάκωσε τη φτωχοποίηση των μεσαίων στρωμάτων, βυθίστηκε στη διαφθορά και τη διαπλοκή με τις ολιγαρχικές ελίτ, και διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην υλοποίηση της επιθετικής πολιτικής της κυβέρνησης Μπάιντεν στην περιοχή. Στα πλαίσια αυτά, ακύρωσε κάθε πρόοδο που είχε σημειωθεί στις σχέσεις Νότιας και Βόρειας Κορέας και επανέφερε ένα κλίμα πολεμικής υστερίας το οποίο απεχθάνεται η πλειοψηφία των Νοτιοκορεατών. Τώρα οι Βορειοαμερικανοί πάτρωνες της Νότιας Κορέας πρέπει να οικοδομήσουν νέους διαύλους για να διατηρήσουν την επιρροή τους εκεί – έργο που δυσχεραίνεται επειδή όλα αυτά συμβαίνουν σε μια στιγμή «αλλαγής φρουράς» στη διαχείριση των ΗΠΑ. Η αμήχανη σιωπή των μεγάλων Δυτικών ΜΜΕ γι’ αυτήν την «άβολη» εξέλιξη λέει πολλά.
Γ.Α.
[1] «Λάθος τα υπολόγισαν οι υπηρέτες των ΗΠΑ» (φύλλο 709).
[2] «Στιγμιότυπα της μετάβασης στο νέο έτος» (φύλλο 712).
