Νόμπελ Ειρήνης στην Ε.Ε. που στηρίζει τα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ

Ο Ντέιβιντ Κρόνιν, συγγραφέας του βιβλίου «Η Ευρωπαϊκή συμμαχία με το Ισραήλ: Βοηθώντας την κατοχή» (κυκλοφορεί στ’ αγγλικά), καταλήγει στο συμπέρασμα πως η Ε.Ε. «δεν υποκρίνεται» στις σχέσεις της με το Ισραήλ.

Απεναντίας είναι «συνένοχη στα εγκλήματα σε βάρος του παλαιστινιακού λαού». Στην πραγματικότητα, η Ε.Ε. αναβαθμίζει σταθερά τις σχέσεις με το Ισραήλ, την ώρα που η πλειοψηφία των λαών στην Ευρώπη βλέπει το Ισραήλ «αρνητικά». Με την εντεινόμενη κατοχή, την αποικιοκρατία, το απαρτχάιντ, τις πολεμοχαρείς πολιτικές της ακροδεξιάς ισραηλινής κυβέρνησης και την εντυπωσιακή ανάπτυξη του μη βίαιου κινήματος BDS, το Ισραήλ χάνει έδαφος και γίνεται ο παρίας του κόσμου, όπως έγινε η Νότια Αφρική στην περίοδο του απαρτχάιντ.
Η Ε.Ε., που βασικά συγκαλύπτει τον αποκλεισμό της Γάζας, ξεκίνησε πριν από λίγους μήνες μια ακριβοπληρωμένη εκστρατεία στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα, με κύριο σύνθημα «οι προτεραιότητές σας είναι και δικές μας», θέλοντας έτσι να δείξει ότι συμμερίζεται τα προβλήματα του κατεχόμενου παλαιστινιακού λαού. Στην πραγματικότητα όμως, και χωρίς ίχνος σαρκασμού, στέλνει δύο ωμά μηνύματα: «δεν μας ενδιαφέρει καθόλου η απώλεια των ελευθεριών, της αξιοπρέπειας και των ανθρώπινων ζωών» και επίσης «εμείς καθορίζουμε τις προτεραιότητες, εσείς τις υιοθετείτε σαν δικές σας ή σταματάμε τις χορηγίες».
Αρκετοί Παλαιστίνιοι πιστεύουν πως η ενοχική λόγω του Ολοκαυτώματος Ε.Ε., θέλει να ξεπλύνει τις αμαρτίες της γενοκτονίας που προκάλεσε στους Ευρωπαίους εβραίους –ανάμεσα σε άλλους- επιβάλλοντας στον παλαιστινιακό λαό έναν άδικο, «ειρηνικό» συμβιβασμό σε αυτή την αποικιοκρατική σύγκρουση που θα δώσει στο Ισραήλ σχεδόν τον πλήρη έλεγχο της Δυτικής Όχθης, της παλαιστινιακής οικονομίας, των υδάτινων πόρων, καλλιεργειών, συνόρων και τελικά της μοίρας των Παλαιστινίων. Οι Άραβες και ειδικά οι Παλαιστίνιοι εξαναγκάζονται να πληρώσουν το τίμημα μιας γενοκτονίας στην οποία δεν είχαν καμία ανάμειξη και να δεχτούν την αδικία, για να μπορέσει να κλείσει το μαύρο κεφάλαιο της δυτικής ιστορίας.
Η συμπαιγνία όμως της Ε.Ε. με το Ισραήλ είναι ιδιαίτερα περίπλοκη. Οικονομικά συμφέροντα, η επιρροή των ΗΠΑ, η ισλαμοφοβία, η επικράτηση μιας αντίληψης περί ασφάλειας και η αντίστοιχη ανάπτυξη της στρατιωτικής βιομηχανίας είναι όλοι παράγοντες πολύ σχετικοί μεταξύ τους για την κατανόηση αυτής της σχέσης. Εποφθαλμιώντας φθηνές πηγές ενέργειες και το άνοιγμα σε υπανάπτυκτες, διαρθρωτικά εξαρτημένες αγορές, αρκετές δυτικές δυνάμεις έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ίδρυση και ενδυνάμωση του Ισραήλ ως ένα αποικιοκρατικό φυλάκιο στην περιοχή. Σήμερα, οι κυβερνήσεις και οι θεσμοί της Ε.Ε. συνεχίζουν να υποστηρίζουν το Ισραήλ οικονομικά, διπλωματικά, ακαδημαϊκά και πολιτικά προκειμένου να διατηρήσουν την κυριαρχία του και τα συμφέροντα τους.

Σχόλια