Νέο Δελχί: Την ώρα που την Παρασκευή η ατμοσφαιρική ρύπανση χτυπούσε «κόκκινο» σε όλη την Ινδία, τονίζοντας την ήδη φρικτή κρίση στην δημόσια υγεία, ένα πλήθος κόσμου μαζεύτηκε σε ένα μικρό κατάστημα στο Νέο Δελχί που παρέχει μια πρωτοποριακή λύση: μια δεκαπεντάλεπτη ρουφηξιά καθαρού αέρα. Στο «Oxy-Pure», ένα αυτοσχέδιο «μπαρ οξυγόνου», οι πελάτες βάζουν σωληνάκια στη μύτη τους και εισπνέουν άρωμα λεβάντας, λεμονόχορτου ή μέντας.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ινδία είναι τόσο σοβαρή που στις αρχές του μήνα, οι αξιωματούχοι κήρυξαν την πρωτεύουσα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία, καθώς τα επίπεδα των θανατηφόρων σωματιδίων ανέβηκαν μερικές δεκάδες φορές πάνω από τα όρια ασφαλείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Αυτή την εβδομάδα, η κυβέρνηση στο Νέο Δελχί έκλεισε όλα τα δημοτικά σχολεία για δεύτερη φορά μέσα στο μήνα, εξαιτίας της ρύπανσης στην περιφέρεια της πρωτεύουσας, όπου κατοικούν πάνω από 46 εκατομμύρια άνθρωποι.
Σε ορισμένες περιοχές της πρωτεύουσας, τα επίπεδα του PM 2.5, ενός μικροσωματιδίου που συνδέεται με την εμφάνιση καρκίνου, ανέβηκαν περίπου 60 φορές πάνω από τα όρια ασφαλείας και ο Χαρς Βάρντχαν, ο Ινδός υπουργός Υγείας, συνέστησε στους πολίτες να καταναλώνουν καρότα για να αντιμετωπίσουν τις επιβλαβείς συνέπειες.
Μέχρι στιγμής, ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι αποφεύγει να σχολιάσει δημόσια την ατμοσφαιρική ρύπανση. Πρόσφατα, ορίστηκε μια επιτροπή από το πρωθυπουργικό γραφείο που θα κοιτάξει το ζήτημα, όμως σύμφωνα με τα ινδικά ειδησεογραφικά μέσα την Παρασκευή ακυρώθηκε μια υψηλού επιπέδου κυβερνητική συζήτηση για το θέμα, αφού σχεδόν κανένας αξιωματούχος δεν εμφανίστηκε. «Άνθρωποι πεθαίνουν, δεν γίνεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο σε μια πολιτισμένη χώρα», είπαν αυτόν τον μήνα ορισμένοι ανώτατοι δικαστές για την ρύπανση. «Δεν θα το ανεχτούμε. Γελοιοποιούν τα πάντα»
Καθώς κατά τους χειμερινούς μήνες κοπάζουν οι άνεμοι και οι αγρότες καίνε τα σπαρτά τους για να κάνουν χώρο για τις νέες σοδειές, ο βρώμικος αέρας κάθεται πάνω από τις πόλεις και αναμιγνύεται με τη βιομηχανική σκόνη, τις εκπομπές ρύπων των σταθμών παραγωγής ενέργειας και τις αναθυμιάσεις από τα πυροτεχνήματα που ρίχνουν για να γιορτάσουν τις διάφορες γιορτές.
Πολλοί Ινδοί δεν πιστεύουν πως η κυβέρνηση θα κάνει αποφασιστικά βήματα για πιο καθαρή ατμόσφαιρα, ούτε ότι έχει καταλάβει πόσο επικίνδυνη έχει γίνει η κατάσταση. Χωρίς ένα σταθερό και ηχηρό δημόσιο μήνυμα, οι μάσκες για την ατμοσφαιρική ρύπανση είναι κάτι ασυνήθιστο για την Ινδία και όσοι τις φορούν, γίνονται αφορμή για γέλια. Αυτόν τον μήνα, οι άνθρωποι πήγαν στον ποταμό Γιαμούνα, όπου αποβάλλονται κυρίως μη επεξεργασμένα λύματα, για να πλύνουν και να καθαρίσουν οικιακά σκεύη ή να βγάλουν σέλφι με τα βουνά που σχημάτιζαν οι αφροί των βιομηχανικών αποβλήτων.
Την Τρίτη, παρόλο που τα σχολεία θα παρέμεναν κλειστά για δεύτερη φορά με κυβερνητική εντολή και μέχρι την Παρασκευή, μια ΜΚΟ διοργάνωσε έναν υπαίθριο αγώνα δρόμου για παιδιά. Εκατοντάδες πολίτες συμμετείχαν και τα μπάνερ της εκδήλωσης έφεραν το λογότυπο της κρατικής ασφαλιστικής εταιρίας της Ινδίας.
Για τους Ινδούς που ανησυχούν για την ατμοσφαιρική ρύπανση, οι επιλογές περιορίζονται αυστηρά στο να αγοράσουν ιονιστές, να κλείσουν τις ρωγμές στα σπίτια τους με κουβέρτες και πετσέτες ή να φύγουν από τις τοξικές πόλεις δια παντός. Οι πιο φτωχοί κάτοικοι της Ινδίας, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να κοιμηθούν έξω στην ομίχλη.
Στο Oxy Pure, που βρίσκεται στο Select Citywalk, ένα πολυτελές εμπορικό κέντρο στο Νέο Δελχί, οι πελάτες πληρώνουν 4 με 6 δολάρια για 15 λεπτά οξυγόνου που διοχετεύεται μέσω ρινικής μάσκας. Μπορούν να διαλέξουν ανάμεσα σε εφτά μυρωδιές, συμπεριλαμβανομένων του ευκαλύπτου, του δυόσμου και της κανέλας.
Ο ιδιοκτήτης, Αργιαβίρ Κουμάρ, που δούλευε αρχικά ως ξενοδόχος, είπε πως δεν βγάζει κέρδος από την επιχείρηση που άνοιξε τον Μάιο. Σχεδιάζει όμως να ανοίξει νέα καταστήματα στο αεροδρόμιο του Δελχί και στο Μουμπάι και τη Μπανγκαλόρ. Ο ίδιος είχε πει σε μια συνέντευξη πως «οι πελάτες λένε πως πρέπει να αγοράζουμε και τον αέρα τώρα; Και τους απαντάω πως επίσης πληρώνουν για ένα μπουκάλι καθαρό πόσιμο νερό, κάτι που πριν είκοσι χρόνια δεν το έκαναν».
(πηγή: New York Times, μετάφραση: Ιωάννα Ραδαίου)
