Συνειδητές οι πολιτικές απαξίωσης της κτηνοτροφίας. Του Γιώργου Χασκή.
Το πρόβλημα της κτηνοτροφικής παραγωγής στη χώρα μας έχει τις ρίζες του στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ταυτόχρονα με την είσοδό μας στην τότε ΕΟΚ.
Η πολιτική που εφαρμόστηκε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. με τη λογική των επιδοτήσεων, όχι στην πραγματική παραγωγή αλλά στα μικροκομματικά τους συμφέροντα, η μετέπειτα εφαρμογή της ΚΑΠ και του ΠΟΕ βγάλανε από τη μέση χιλιάδες μικρομεσαίους κτηνοτρόφους.
Τα σχέδια βελτίωσης έχουν οδηγήσει την πλειοψηφία των νέων κτηνοτρόφων στην αγκαλιά του τραπεζικού κατεστημένου. Η πολιτική βούληση δεν υπήρξε ποτέ, παρά μόνο στα λόγια και για ψηφοθηρικούς λόγους. Για το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης η κτηνοτροφία ήταν εξοβελισμένη όπως και άλλοι τομείς της ελληνικής γεωργίας.
Συγκεκριμένα για την αιγοπροβατοτροφία και με βάση στοιχεία από τον ΕΛΟΓΑΚ φαίνεται ότι ενώ μειώνεται ο αριθμός των παραγωγών στην κτηνοτροφία, τα τελευταία χρόνια η παραγωγή γάλακτος και κρέατος είναι στα ίδια επίπεδα. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι η παραγωγή συγκεντρώνεται σε λίγους μεγαλοκτηνοτρόφους-επιχειρηματίες, οδηγώντας τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους που δεν μπορούν να ακολουθήσουν, λόγω της εφαρμοσμένης πολιτικής της Ε.Ε, στο ξεκλήρισμα και την ανεργία. Κι όμως, η χώρα μας θα μπορούσε μόνο από την αιγοπροβατοτροφία να τετραπλασιάσει τις εξαγωγές της στη φέτα, μιας και είναι προϊόν ΠΟΠ.
Το παραγόμενο γάλα στη χώρα μας, μαζί με τις αθρόες εισαγωγές που κάνουν από τρίτες χώρες οι γαλακτοβιομηχανίες, παρασκευάζουν μόνον το 1/4 της παγκόσμιας παραγωγής φέτας. Όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τι περιθώρια ανάπτυξης υπάρχουν, αν υπάρξει και η πολιτική βούληση.
Οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές και η βάφτισή τους ως «ελληνικά», η εξευτελιστική τιμή στον κτηνοτρόφο για την αγορά τους και σχεδόν η διπλάσια τιμή πώλησης στον καταναλωτή συνθέτουν το πάζλ στην εσωτερική αγορά αμνοεριφίων. Παρά τις διακηρύξεις του ΕΛΟΓΑΚ σχετικά με τον έλεγχο γάλακτος και κρέατος, η κατάσταση παραμένει στάσιμη. Με τις σημερινές διακηρύξεις του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, μάλιστα, για συγχώνευσή του με άλλους τρεις φορείς το πρόβλημα όχι μόνο δεν θα λυθεί, αλλά θα επιδεινωθεί το επόμενο διάστημα.
Τελευταίο ανάχωμα στην πλήρη ισοπέδωση της κτηνοτροφίας, αυτή τη στιγμή, αποτελεί η Δωδώνη στην Ήπειρο, ως σημείο αναφοράς και για άλλες περιοχές της Ελλάδας στον καθορισμό της τιμής του γάλακτος στον παραγωγό. Αν καταφέρουν τελικά να την πουλήσουν στο ιδιωτικό κεφάλαιο (ήδη υπάρχει δέσμευση από πλευράς της Αγροτικής Τράπεζας, η οποία είναι ο μεγαλομέτοχος με 67,7%, απέναντι στην τρόικα, για παραχώρησή της μέχρι τον Ιούνιο του 2012) τότε τα πράγματα στην ελληνική κτηνοτροφία προβλέπονται δυσοίωνα.
Η πολιτική που εφαρμόστηκε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. με τη λογική των επιδοτήσεων, όχι στην πραγματική παραγωγή αλλά στα μικροκομματικά τους συμφέροντα, η μετέπειτα εφαρμογή της ΚΑΠ και του ΠΟΕ βγάλανε από τη μέση χιλιάδες μικρομεσαίους κτηνοτρόφους.
Τα σχέδια βελτίωσης έχουν οδηγήσει την πλειοψηφία των νέων κτηνοτρόφων στην αγκαλιά του τραπεζικού κατεστημένου. Η πολιτική βούληση δεν υπήρξε ποτέ, παρά μόνο στα λόγια και για ψηφοθηρικούς λόγους. Για το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης η κτηνοτροφία ήταν εξοβελισμένη όπως και άλλοι τομείς της ελληνικής γεωργίας.
Συγκεκριμένα για την αιγοπροβατοτροφία και με βάση στοιχεία από τον ΕΛΟΓΑΚ φαίνεται ότι ενώ μειώνεται ο αριθμός των παραγωγών στην κτηνοτροφία, τα τελευταία χρόνια η παραγωγή γάλακτος και κρέατος είναι στα ίδια επίπεδα. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι η παραγωγή συγκεντρώνεται σε λίγους μεγαλοκτηνοτρόφους-επιχειρηματίες, οδηγώντας τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους που δεν μπορούν να ακολουθήσουν, λόγω της εφαρμοσμένης πολιτικής της Ε.Ε, στο ξεκλήρισμα και την ανεργία. Κι όμως, η χώρα μας θα μπορούσε μόνο από την αιγοπροβατοτροφία να τετραπλασιάσει τις εξαγωγές της στη φέτα, μιας και είναι προϊόν ΠΟΠ.
Το παραγόμενο γάλα στη χώρα μας, μαζί με τις αθρόες εισαγωγές που κάνουν από τρίτες χώρες οι γαλακτοβιομηχανίες, παρασκευάζουν μόνον το 1/4 της παγκόσμιας παραγωγής φέτας. Όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τι περιθώρια ανάπτυξης υπάρχουν, αν υπάρξει και η πολιτική βούληση.
Οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές και η βάφτισή τους ως «ελληνικά», η εξευτελιστική τιμή στον κτηνοτρόφο για την αγορά τους και σχεδόν η διπλάσια τιμή πώλησης στον καταναλωτή συνθέτουν το πάζλ στην εσωτερική αγορά αμνοεριφίων. Παρά τις διακηρύξεις του ΕΛΟΓΑΚ σχετικά με τον έλεγχο γάλακτος και κρέατος, η κατάσταση παραμένει στάσιμη. Με τις σημερινές διακηρύξεις του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, μάλιστα, για συγχώνευσή του με άλλους τρεις φορείς το πρόβλημα όχι μόνο δεν θα λυθεί, αλλά θα επιδεινωθεί το επόμενο διάστημα.
Τελευταίο ανάχωμα στην πλήρη ισοπέδωση της κτηνοτροφίας, αυτή τη στιγμή, αποτελεί η Δωδώνη στην Ήπειρο, ως σημείο αναφοράς και για άλλες περιοχές της Ελλάδας στον καθορισμό της τιμής του γάλακτος στον παραγωγό. Αν καταφέρουν τελικά να την πουλήσουν στο ιδιωτικό κεφάλαιο (ήδη υπάρχει δέσμευση από πλευράς της Αγροτικής Τράπεζας, η οποία είναι ο μεγαλομέτοχος με 67,7%, απέναντι στην τρόικα, για παραχώρησή της μέχρι τον Ιούνιο του 2012) τότε τα πράγματα στην ελληνική κτηνοτροφία προβλέπονται δυσοίωνα.
*Ο Γιώργος Χασκής είναι αγρότης, συνδικαλιστής.
Σχόλια
