Άρχισαν οι ανακοινώσεις των ψηφοδελτίων για τις εκλογές και κοινό στοιχείο για όλα τα κόμματα αποτελούν οι μεταγραφές, τα «ανοίγματα» και η προσπάθεια που γίνεται να μαζευτούν ψήφοι από όλες τις μεριές.
Σε ό,τι αφορά τα τρία βασικά συστημικά κόμματα (Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ), η προσπάθειά τους να «ψωνίσουν» ονόματα από την ίδια πάνω-κάτω πολιτική πιάτσα, διευκολύνει την προώθηση ενός πλαισίου συναινετικής διακυβέρνησης, είτε πρόκειται για κυβέρνηση «από ένα χρώμα με βουλευτές από πολλά κόμματα» (Ν.Δ.), είτε για «προοδευτική συγκυβέρνηση» (ΣΥΡΙΖΑ) είτε για οικουμενικά σχήματα όπως αυτά που ο κ. Αλιβιζάτος θεωρεί πως είναι ικανά να φέρουν εις πέρας «προχωρήματα» σε δύσκολα πεδία (βλ. Τουρκία και Αιγαίο). Άλλωστε και τα τρία συστημικά κόμματα είναι φανερό πως θεωρούν αδιαπραγμάτευτη την πορεία της χώρας σε ό,τι αφορά τα κεντρικά ζητήματα – στα οποία και ομονοούν.
Η Ν.Δ. επιλέγει να προχωρήσει σε μια σχετική «ανανέωση» των ψηφοδελτίων της, κρατώντας όμως σχεδόν σε απαρτία όλα τα πρόσωπα που μπλέχτηκαν σε σκάνδαλα την προηγούμενη περίοδο. Έτσι μπορεί να λείπει π.χ το όνομα του Πάτση ή της Σπυράκη αλλά έχει δοθεί άπλετος χώρος σε όσα στελέχη της δεν έχουν –ακόμη– καταδικαστεί για κάποιο σκάνδαλο, με χαρακτηριστικότερα ονόματα αυτά των Στ. Πουλή, Ν. Παπαθανάση και Π. Καππάτου. Ενώ θόρυβο προκάλεσε και η ένταξη του Κ. Αχ. Καραμανλή στα ψηφοδέλτια, παρά τις ευθύνες του για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Εν ολίγοις η Ν.Δ. φαίνεται πως ενδιαφέρεται για μια «μιντιακή» ανανέωση, κρατώντας όμως στις τάξεις της όλα τα στελέχη της που έχουν σχέση με το βαθύ κράτος και τις ελίτ. Σε επίπεδο «μεταγραφών» στη Ν.Δ. ξεχωρίζουν οι Α. Ροκοφύλλου και Α. Σπυρόπουλος από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, σε μια προσπάθεια πίεσης προς εκείνο το κομμάτι του κόμματος που επιθυμεί την πιθανή μετεκλογική συνεργασία με τη Ν.Δ. Δύσκολη όμως θα αντισταθμιστεί η εκλογική φθορά με αυτήν την τακτική.
ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούνται διάφορα ανοίγματα, κυρίως προς τον κεντρώο και κεντροδεξιό χώρο, με κυριότερη τη μεταγραφή του Β. Αντώναρου, κυβερνητικού εκπροσώπου της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή, αλλά και την –αναμενόμενη– ευρεία συμμετοχή πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ που έχουν προσχωρήσει στην αξιωματική αντιπολίτευση όλη την προηγούμενη περίοδο. Αξίζει να αναφερθεί πως αυτό το άνοιγμα προς τα πιο δεξιά του κέντρου επιβεβαιώνεται και στην αυτοδιοίκηση με τη στήριξη του Α. Παχατουρίδη στο Περιστέρι. Είναι εμφανές πως στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν πως τα αριστερά ακροατήρια είτε έδωσαν ό,τι είχαν είτε ότι αρκεί ο αντιμητσοτακισμός για την προσέλκυση τους. Έτσι πλέον ρίχνουν το βλέμμα τους στον κεντρώο χώρο και δεξιότερα, από όπου εκτιμούν ότι θα μπορέσουν να έχουν κάποια κέρδη, με βάση τα σκάνδαλα της Ν.Δ. και τη σύγκλιση που ούτως ή άλλως υπάρχει στον τομέα της διακυβέρνησης. Βέβαια η αναξιοπιστία της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν ξεπερνιέται από τέτοιου είδους κινήσεις.
ΤΟ ΠΑΣΟΚ έχει προσπαθήσει να κάνει ορισμένες μεταγραφές από Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ όπως είναι αυτές του Σ. Κοντονή (πρώην ΣΥΡΙΖΑ) και των Σ. Μιχαηλίδη και Ο. Πολίτη (πρώην Ν.Δ.), ενώ ετοιμάζεται να εντάξει και πιο δημοφιλή πρόσωπα όπως αυτό του Ν. Σαργκάνη. Ωστόσο, η θέση του ΠΑΣΟΚ παραμένει δύσκολη, δεδομένου ότι η γραμμή «ούτε Τσίπρας, ούτε Μητσοτάκης» είναι δύσκολο να πείσει για την επόμενη μέρα και υπάρχουν διαφορετικές πολιτικές σε ό,τι αφορά τις πιθανότητες για μια κυβέρνηση συνεργασίας, με τον Ανδρουλάκη να κάνει ανοιχτά λόγο για την περίπτωση Λοβέρδου. Άλλωστε στη Χ. Τρικούπη δεν έχουν μόνο να φοβούνται την πίεση για κυβερνήσεις συνεργασίας με κάθε τρόπο αλλά και την πιθανή «μετανάστευση» βουλευτών προς ΣΥΡΙΖΑ ή Ν.Δ. την επομένη των εκλογών.
ΤΟ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜέΡΑ25 προσπαθούν και αυτά, με τους δικούς τους τρόπους, να διευρύνουν τις συμμετοχές στα ψηφοδέλτια τους. Το ΚΚΕ λανσάρει ότι βρίσκεται σε μια περίοδο ανοιγμάτων με πολλές «μεταγραφές» από τον χώρο του πρώην ΣΥΡΙΖΑ όπως αυτή της Κ. Κούνεβα, του Δ. Τσακνή, του Γ. Μηλιού και της Α. Ξηροτύρη, αλλά και από τον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με βασικότερη αυτή του Γ. Ρούση. Αυτό βέβαια που θα έπρεπε να απαντήσει το ΚΚΕ είναι με ποιούς όρους προχωρά σε συνεργασίες με πρόσωπα που μέχρι πρόσφατα τα είχε περάσει «γενεές δεκατέσσερις» για την προηγούμενη πολιτική τους δράση, ενώ ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση κάνει η συνεργασία με την Α. Ξηροτύρη όχι μόνο λόγω της πολιτικής της διαδρομής από τη ΔΗΜΑΡ αλλά κυρίως λόγω της θέσης που κατέχει εδώ και χρόνια η κόρη της στο Υπερταμείο. Αντίστοιχα, το ΜέΡΑ25 φαίνεται να συσπειρώνει –έπειτα και από τη συνεργασία με τη ΛΑΕ– ένα κομμάτι του πρώην ΣΥΡΙΖΑ, με διάφορα αναγνωρίσιμα στελέχη στα ψηφοδέλτιά του. Ωστόσο αποτελεί ερώτημα αν αποτελεί προοπτική η επανάληψη του συριζικού πειράματος του 2012…
