Της Ματίνας Παπαχριστούδη. Μόνο ως τραγική ειρωνεία μπορεί να εκληφθεί η είδηση ότι την Τρίτη 4 Οκτωβρίου, επέτειο δύο χρόνων της κυβέρνησης Παπανδρέου και ενός έτους από την αποστολή του non paper των μεγαλοεκδοτών της χώρας, Σταύρου Ψυχάρη-Γιώργου Μπόμπολα, για τις εργασιακές σχέσεις στον Τύπο, προγραμματίζεται η συνάντηση μεταξύ της ΕΣΗΕΑ και ΕΙΗΕΑ. Οι δυο ενώσεις, δημοσιογράφων και ιδιοκτητών, συμφώνησαν στη συνάντηση που θα αφορά τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας!
Χθες, Παρασκευή, στις εφημερίδες των δύο παραπάνω εκδοτών άρχισε η επιχείρηση των μαζικών απολύσεων. «Σφαγή» τη χαρακτήρισε ο ίδιος ο Σταύρος Ψυχάρης και, ως το απόγευμα, είχε ανακοινωθεί η απομάκρυνση 20 εργαζομένων από το Βήμα και περίπου δέκα από τα Νέα. Στην περίπτωση των Νέων οι απολύσεις ήταν… συναινετικές, δηλαδή δεν θα καταγγελθούν. Να είναι,άραγε, τυχαίο ότι ανάμεσα στις οικειοθελείς απομακρύνσεις ανήκουν δύο μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ;
Στο έτερο συγκρότημα του προεδρείου της Ένωσης Εκδοτών, στο Έθνος, οι απολύσεις ξεκίνησαν, από τις αρχές της εβδομάδας, με αυτούς -τους εναπομείναντες, δηλαδή- που δεν υπέκυψαν στις πιέσεις και δεν υπέγραψαν ατομικές συμβάσεις εργασίας. Ο εκδότης, Φώτης Μπόμπολας, ανακοίνωσε στη διευθυντική του ομάδα πως συνολικά θέλει να απολύσει 120 άτομα. Τόσους περίπου θέλει και ο Σταύρος Ψυχάρης στο ΔΟΛ. Κάτι παραπάνω ζητά η Ελευθεροτυπία. Με απόλυτο κυνισμό, στον Νέο Κόσμο δηλώθηκε πως, για να σωθεί η εφημερίδα και να συνεχίζουν να εργάζονται οι δημοσιογράφοι χωρίς να πληρώνονται ώς το τέλος του χρόνου, απαιτείται η συναίνεση για 300 και κάτι απολύσεις!
Αν προστεθούν στο διογκούμενο τσουνάμι των απολύσεων στα ΜΜΕ οι περιπτώσεις της ΕΡΤ, όπου μέσω της εφεδρείας θα απολυθούν περισσότεροι από 600 εργαζόμενοι, και του Alter, το οποίο αργοπεθαίνει με 650 άτομα απλήρωτα, συμπληρώνεται η εικόνα των ανατροπών στα Μedia. Υπό αυτές τις συνθήκες, πραγματικά τίθεται το ερώτημα με ποιους όρους θα γίνει η συζήτηση ανάμεσα στην ΕΣΗΕΑ και τους εκδότες. Οι απολύσεις, πάντως, είναι η μία όψη του νομίσματος στην αναδιάρθρωση των Μedia, την περίοδο αυτή. Στην άλλη πλευρά κυριαρχεί η επιβεβαίωση της μετάλλαξης των εφημερίδων και των άλλων Μέσων. Μακριά από τις ανάγκες και τις αγωνίες των πολιτών, ο Τύπος και τα ηλεκτρονικά Μέσα, τα τελευταία χρόνια, λειτουργούσαν χωρίς σχεδόν καμία αντίσταση από τους εργαζόμενους, ως φερέφωνα της κάθε εξουσίας – κυρίως της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Χάνοντας το βασικό τους ρόλο, να βρίσκονται, δηλαδή, απέναντι στην εξουσία, έχασαν και το κοινό τους. Και έτσι, σήμερα, από τη μια οι παραδοσιακοί εκδότες προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν τη θέση ισχύος τους στη νέα εποχή και, από την άλλη, ξεπετάνε την παλιά δημοσιογραφία και τους ανθρώπους της στον Καιάδα της ανεργίας. Η νέα ενημέρωση που προωθούν οι εκδότες, βγαίνει και με φθηνούς εργάτες, μεταφορείς και αντιγραφείς της πληροφόρησης που εκπέμπει η οικονομική εξουσία.
Ώς το τέλος του έτους, οι εκδότες έβαλαν σκοπό να έχουν ολοκληρώσει την αναδιάρθρωση των Μέσων τους με μοναδικό στόχο τη δραματική μείωση του κόστους εργασίας και λειτουργίας τους. Για το άμεσο μέλλον, όπως διαπιστώνεται, δεν έχουν κανένα απολύτως σχέδιο.
Στο έτερο συγκρότημα του προεδρείου της Ένωσης Εκδοτών, στο Έθνος, οι απολύσεις ξεκίνησαν, από τις αρχές της εβδομάδας, με αυτούς -τους εναπομείναντες, δηλαδή- που δεν υπέκυψαν στις πιέσεις και δεν υπέγραψαν ατομικές συμβάσεις εργασίας. Ο εκδότης, Φώτης Μπόμπολας, ανακοίνωσε στη διευθυντική του ομάδα πως συνολικά θέλει να απολύσει 120 άτομα. Τόσους περίπου θέλει και ο Σταύρος Ψυχάρης στο ΔΟΛ. Κάτι παραπάνω ζητά η Ελευθεροτυπία. Με απόλυτο κυνισμό, στον Νέο Κόσμο δηλώθηκε πως, για να σωθεί η εφημερίδα και να συνεχίζουν να εργάζονται οι δημοσιογράφοι χωρίς να πληρώνονται ώς το τέλος του χρόνου, απαιτείται η συναίνεση για 300 και κάτι απολύσεις!
Αν προστεθούν στο διογκούμενο τσουνάμι των απολύσεων στα ΜΜΕ οι περιπτώσεις της ΕΡΤ, όπου μέσω της εφεδρείας θα απολυθούν περισσότεροι από 600 εργαζόμενοι, και του Alter, το οποίο αργοπεθαίνει με 650 άτομα απλήρωτα, συμπληρώνεται η εικόνα των ανατροπών στα Μedia. Υπό αυτές τις συνθήκες, πραγματικά τίθεται το ερώτημα με ποιους όρους θα γίνει η συζήτηση ανάμεσα στην ΕΣΗΕΑ και τους εκδότες. Οι απολύσεις, πάντως, είναι η μία όψη του νομίσματος στην αναδιάρθρωση των Μedia, την περίοδο αυτή. Στην άλλη πλευρά κυριαρχεί η επιβεβαίωση της μετάλλαξης των εφημερίδων και των άλλων Μέσων. Μακριά από τις ανάγκες και τις αγωνίες των πολιτών, ο Τύπος και τα ηλεκτρονικά Μέσα, τα τελευταία χρόνια, λειτουργούσαν χωρίς σχεδόν καμία αντίσταση από τους εργαζόμενους, ως φερέφωνα της κάθε εξουσίας – κυρίως της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Χάνοντας το βασικό τους ρόλο, να βρίσκονται, δηλαδή, απέναντι στην εξουσία, έχασαν και το κοινό τους. Και έτσι, σήμερα, από τη μια οι παραδοσιακοί εκδότες προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν τη θέση ισχύος τους στη νέα εποχή και, από την άλλη, ξεπετάνε την παλιά δημοσιογραφία και τους ανθρώπους της στον Καιάδα της ανεργίας. Η νέα ενημέρωση που προωθούν οι εκδότες, βγαίνει και με φθηνούς εργάτες, μεταφορείς και αντιγραφείς της πληροφόρησης που εκπέμπει η οικονομική εξουσία.
Ώς το τέλος του έτους, οι εκδότες έβαλαν σκοπό να έχουν ολοκληρώσει την αναδιάρθρωση των Μέσων τους με μοναδικό στόχο τη δραματική μείωση του κόστους εργασίας και λειτουργίας τους. Για το άμεσο μέλλον, όπως διαπιστώνεται, δεν έχουν κανένα απολύτως σχέδιο.
Σχόλια
