Ο Βωμός της Πατρίδος

α΄.

Τρέξατε, αδέλφια, τρέξατε,
ψυχαί θερμαί, γενναίαι.
εις τον βωμόν τριγύρω
της πατρίδος αστράπτοντα
τρέξατε πάντες.

β΄.

Ας παύσωσ’ η διχόνοιαι
’που ρίχνουσι τα έθνη
τυφλά, υπό τα σκληρότατα
ονύχια των αγρύπνων
δολίων τυράννων.

γ΄.

Τρέξατ’ εδώ. συμφώνως,
τους χορούς ας συμπλέξωμεν,
προσφέρων ο καθένας
λαμπράν θυσίαν, πολύτιμον,
εις την πατρίδα.

δ΄.

Εδώ ας καθιερώσωμεν
τα πάθη μας προθύμως.
τ’ άρματα ημείς αδράξαμεν
μόνον δια’να πληγώσωμεν
του Οσμάν τα στήθη.

ε΄.

Εδώ πάντα τα πλούτη μας
ας χύσωμεν. εν όσω
γυμνόν σπαθί βαστούμεν,
μας φθάνουσι τα φύλλα
τίμια της δάφνης.

ς΄.

Κ’ ύστερ’ αφ’ ου συντρίψωμεν
τον έχθιστον ζυγόν,
άλλα όχι αβέβαια πλούτη
θέλει μας δώσει πάλιν
η ελευθερία.

ζ΄.

Εδώ ηδονάς και ανάπαυσιν,
ω φίλοι, ας παραιτήσωμεν.
ξηρή πέτρα το στρώμα,
φαρμάκι το ψωμί
της δουλείας είναι.

η΄.

Εδώ, σαν αναθήματα,
εις τον βωμόν πλησίον,
τους συγγενείς, τα τέκνα μας
αγαπητά, τους γέροντας
τώρα ας αφήσωμεν.

θ΄.

Πάντα όσα εις την καρδίαν μας
είναι ακριβή, δεν πρέπουσιν
εις άνδρας ’που τρομάζουν
έμπροσθεν εις ανόητον
βάρβαρον σκήπτρον.

ι΄.
Ούτε η ζωή δεν πρέπει.
Τρέξατε, αδέλφια, τρέξατε.
συμμέτρως εχορεύσαμεν,
σύμμετρα ας αποθάνωμεν
δια την πατρίδα.

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!