Πριν κλείσει μήνας από την επιβολή του Μνημονίου γίνονται ξεκάθαροι οι ευρύτεροι σχεδιασμοί
Δεν συμπληρώθηκε μήνας από την οικονομική ανατίναξη του νησιού και την επιβολή του Μνημονίου και «ξεκίνησαν τα όργανα» για συνολική ρύθμιση του Κυπριακού, σύμφωνα με τα συμφέροντα των ισχυρών. Το χορό των προθέσεων και πιέσεων ξεκίνησε ο επίτροπος Όλι Ρεν, μιλώντας την Τετάρτη στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου. Επικαλούμενος την προηγούμενη θητεία του στην Κομισιόν, ως Επίτροπος για τη Διεύρυνση, θυμήθηκε ότι εργάστηκε επί 5 χρόνια για την επανένωση της Κύπρου χωρίς να σημειωθεί πρόοδος. Εκφράζοντας, μάλιστα, την προσωπική του άποψη σημείωσε: «Πιστεύω ότι η επανένωση θα δώσει ώθηση οικονομική και κοινωνική στην Κύπρο, πρέπει να δώσουμε μια νέα ώθηση σ’ αυτή τη διαδικασία».
Βέβαια ο Όλι Ρεν δεν εξέφρασε και τόσο «προσωπική άποψη». Ήδη από το τελικό σχέδιο του Μνημονίου η Ε.Ε φροντίζει για τον πλήρη έλεγχο των μηχανισμών που αφορούν το στρατηγικό σχεδιασμό, την ανάπτυξη των υποδομών και τη διαχείριση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Στο Μνημόνιο προβλέπεται η συγκρότηση ενός διεθνούς οργανισμού εμπειρογνομώνων αμφισβητώντας τη δυνατότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας να διαχειριστεί η ίδια την ανάπτυξη και το σχεδιασμό της εκμετάλλευσης του φυσικού της πλούτου. Σε ειδική, μάλιστα, έκθεση γίνεται λόγος στα πλεονεκτήματα κατασκευής αγωγού μεταφοράς του φυσικού αερίου προς την Τουρκία και από εκεί στην Ευρώπη.
Την «ιδέα» αυτή επαναλαμβάνεται σε άρθρο του Economist. Η εφημερίδα επισημαίνοντας τη δυσμενή θέση της σημειώνει: «Ο καλύτερος τρόπος για να αξιοποιήσει η Κύπρος τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και τον τουρισμό θα ήταν να επιδιορθώσει πρόχειρα την τεσσαρακονταετή διαίρεσή της». Για να συνεχίσει πιο αποκαλυπτικά: «…Kαι στους δύο τομείς τα πράγματα θα είναι πολύ δυσκολότερα χωρίς διευθέτηση του Κυπριακού. Όχι μόνο επειδή η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι έχουν απαιτήσεις από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και θέλουν τμήμα των εισπράξεων, αλλά επίσης επειδή ο προφανής και φτηνότερος τρόπος εξαγωγής του φυσικού αερίου θα ήταν μέσω ενός νέου αγωγού προς την ίδια την Τουρκία».
Τα συμπεράσματα είναι προφανή. Η «ιδέα» δεν προβλέπει απλά την επανεμφάνιση ενός νέου Σχεδίου Ανάν, αλλά αποτρέποντας τη δυνατότητα αξιοποίησης του φυσικού πλούτου της Κύπρου με τη δημιουργία υποδομών υγροποίησης του φυσικού αερίου στο νησί και προκρίνοντας τη μεταφορά του μέσω αγωγών στη Τουρκία, σχεδιάζουν να παραδώσουν για πάντα τον έλεγχο του νησιού στην Άγκυρα, καθώς θα κρατά τον έλεγχο της στρόφιγγας του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.
Σε αυτό το κλίμα ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών, Ι. Κασουλίδης, συναντήθηκε με το γ.γ. του ΟΗΕ ζητώντας παράταση της επανέναρξης των συνομιλιών για το Κυπριακό μέχρι το φθινόπωρο, επικαλούμενος την οικονομική κατάσταση στο νησί. Σύμφωνα, μάλιστα, με το κυπριακό πρακτορείο ειδήσεων Sigmalive, πρότεινε την παράδοση της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της με αντάλλαγμα τη συμφωνία στη διεξαγωγή απευθείας εμπορίου από το Λιμάνι της Αμμοχώστου από τους Τουρκοκύπριους με την εποπτεία της Ε.Ε. και το ξεπάγωμα ορισμένων κεφαλαίων στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας.
Οι εναρμονισμένες με το κλίμα πιέσεων παραχωρήσεις της κυπριακής κυβέρνησης ολοκληρώνονται με την επίσπευση του αιτήματος για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ. Η κυβέρνηση Αναστασιάδη, μετά την υπογραφή του Μνημονίου, ανοίγει διάπλατα το δρόμο νομιμοποίησης της κατοχής της Β. Κύπρου και αναγνώρισης του ψευδοκράτους. Φροντίζει, παράλληλα, για τη μεγαλύτερη απομόνωση της Κυπριακής Δημοκρατίας από τους παραδοσιακούς της συμμάχους, επισπεύδοντας την ένταξή της στο ΝΑΤΟ.
Μεθοδικά βήματα ενός φιλο-μνημονιακού και φιλο-Ανάν πολιτικού.
Σπύρος Παναγιώτου
