Σήμερα, Κυριακή 25 Ιουνίου, διεξάγονται εκλογές και φαίνεται ότι δεν θα υπάρχουν μεγάλες ανατροπές σε σχέση με το αποτέλεσμα της προηγούμενης εκλογικής αναμέτρησης. Βέβαια η καλοκαιρινή χαλάρωση και η ειδική κοινωνική ψυχολογία έχει κάνει όλα τα κόμματα να ανησυχούν και να προσπαθούν, ακόμα και τώρα την τελευταία στιγμή, να προσπαθούν να πείσουν ότι οι «κάλπες είναι άδειες» και ότι οι πολίτες πρέπει να επιβεβαιώσουν την προηγούμενη ψήφο τους. Αυτό επιτείνεται από τις προβλέψεις των δημοσκοπήσεων που για τα τρία μεγάλα συστημικά κόμματα (Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) και το ΚΚΕ «δίνουν» πάνω-κάτω τα ίδια νούμερα αλλά για τα υπόλοιπα κόμματα δίνουν ότι «παίζουν» με το όριο του 3% και να μην είναι σίγουρο ποια και πόσα θα μπουν τελικά στη Βουλή – εννοούμε τους σχηματισμούς Ελληνική Λύση, ΜέΡα25, Πλεύση Ελευθερίας, Νίκη και Σπαρτιάτες.
Τα τρία συστημικά κόμματα
Υπό αυτό το πρίσμα η Ν.Δ. λάνσαρε την εκβιαστική ρητορική «ισχυρή αυτοδυναμία ή ξανά τρίτες εκλογές τον Αύγουστο», με πρόθεση οι ψηφοφόροι της να πάνε στις κάλπες με επιδίωξη να αυξήσει και άλλο το ποσοστό της. Η πιθανή είσοδος κι άλλων κομμάτων στη Βουλή δημιουργεί κι αυτή ένα αίσθημα ανασφάλειας για την ευρύτητα της νίκης της Ν.Δ. και έτσι προσπαθεί με διάφορους τρόπους να περιορίσει τη «δημοκρατική κακοφωνία» – όπως χαρακτήρισε ο Κ. Μητσοτάκης την πιθανότητα να έχουμε εξακομματική, εφτακομματική, οχτακομματική ή ακόμα και εννιακομματική Βουλή. Έτσι το μπαράζ επιθέσεων της Ν.Δ. περιλάμβανε, πέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, και τη Νίκη αφού θεωρούσε ότι της κόβει ψήφους και αφήνε άλλους σχηματισμούς εκτός πραγματικών πυρών αφού κόβουν ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στις εκλογές της 25ης Ιουνίου έπρεπε να «μπαλώσει» τις διαρροές προς τρεις κατευθύνσεις – προς Ν.Δ., προς ΠΑΣΟΚ και προς τα αριστερά. Έτσι ο Αλ. Τσίπρας προσπάθησε να εμφανίσει ένα πιο φρέσκο και πιο φιλολαϊκό προφίλ μήπως και πάρει κάποιους πόντους στους νέους και στις λαϊκές συνοικίες αντίστοιχα. Όμως συνέχισε τα λάθη της προηγούμενης φοράς με κύριο την προβολή της γραμμής του φτηνού αντιμητσοτακισμού και της ρηχής «αντιδεξιάς» γραμμής που αυτή τη φορά προσαρμόστηκε στη ρητορική της απόκρουσης της παντοδυναμίας της Ν.Δ. Όμως ούτε αυτό φαίνεται να αποδίδει τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και για ΠΑΣΟΚ, Πλεύση Ελευθερίας και ΜέΡΑ25.
Το ΠΑΣΟΚ παρουσιάστηκε ως ο πραγματικός αντίπαλος της Ν.Δ., που από αντιπολιτευτική θέση και ενισχύοντας τα ποσοστά του θα ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική και δεν θα λειτουργήσει ως «χορηγός» της Ν.Δ. σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αρκεί αυτό όμως για να πειστεί κι άλλος κόσμος να ψηφίζει ΠΑΣΟΚ και έτσι το κόμμα της Χ. Τρικούπη να αυξήσει τα ποσοστά του σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Οι κάλπες της 25ης Ιουνίου φαίνεται ότι δεν θα φέρουν μεγάλες ανατροπές σε σχέση με το προηγούμενο εκλογικό αποτέλεσμα. Και ενώ η σύνθεση του κοινοβουλίου μένει να φανεί, δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι ο χώρος της Βουλής δεν θα είναι ο καθοριστικός για την πορεία και την τύχη της χώρας
Και οι μικρότεροι σχηματισμοί
Το ΚΚΕ νοιάζεται μόνο να διατηρήσει το ποσοστό του 7.2%, να μην μειωθεί και ίσως να το αυξήσει με έμφαση στο επικοινωνιακό προφίλ του γραμματέα. Την ίδια στιγμή η λέξη «μούφα» έδωσε και πήρε για να χαρακτηρίσει τα άλλα κόμματα – τελευταία και υποψηφίους βουλευτές. «Σκληρή» γραμμή από ένα κόμμα που έχει αναφυλαξία στα μεγάλα ξεσπάσματα του λαού και δεν έχει κάνει και πολλά για να τα πάει παραπέρα πολιτικά και οργανωτικά.
Η Ζ. Κωνσταντοπούλου με την Πλεύση Ελευθερίας, παρά την ορμή των πρώτων ημερών μετά τις εκλογές της 21ης Μαΐου, φαίνεται να δυσκολεύεται να πιάσει το όριο του 3% – παρά την προνομιακή μεταχείριση που έχει από κάποια μεγάλα συστημικά ΜΜΕ. Φαίνεται ότι η αναταραχή που έχει δημιουργηθεί με τους υποψηφίους και τις εκλόγιμες θέσεις έχει στοιχίσει εκλογικά. Σε ποιο βαθμό μένει να φανεί.
Το ΜέΡΑ25 τροποποίησε σε μεγάλο βαθμό την τοποθέτησή του εστιάζοντας σχεδόν όλα τα πυρά του στη σημασία της εισόδου του κόμματος στην Βουλή χωρίς όμως να προχωράει σε κάποια αλλαγή στην πολιτική του επιχειρηματολογία. Μένει να φανεί και σε αυτή την περίπτωση αν η επικοινωνιακή αντιμετώπιση του αποτελέσματος –επίθεση στην Πλεύση Ελευθερίας και δηλώσεις υποστήριξης πρώην στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ του 2015– των πρώτων εκλογών θα αρκεί για την είσοδο στη Βουλή.
Στα δεξιά της Ν.Δ. υπήρξε μεγάλη κινητικότητα κατά τη διάρκεια της δεύτερης προεκλογικής περίοδου. Η εμφάνιση του κόμματος Νίκη που τάραξε τα δεξιά χωρικά ύδατα και η εκλογική κάθοδος του κόμματος Σπαρτιάτες με τη στήριξη του Ηλ. Κασιδιάρη ήταν τα νέα δεδομένα της δεύτερης κάλπης ενώ η Ελληνική Λύση έδωσε τη μάχη να σταθεροποιηθεί εντός Βουλής. Τώρα πόσα από αυτά κόμματα θα περάσουν το 3% είναι ένα από τα αυριανά ερωτηματικά αφού το ενδεχόμενο να αλληλοεξουδετερωθούν είναι ένας υπαρκτό και αποτέλεσε και ειδικό πολιτικό σχεδιασμό από μεριάς της Ν.Δ.
Ο κίνδυνος της πολυφωνίας…
- Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι βασικός στόχος και επιδίωξη της Ν.Δ. είναι «μια εφτακομματική, ακόμη και οκτακομματική Βουλή, δηλαδή μια Βουλή γραφική και απαξιωμένη, με μια αντιπολίτευση κατακερματισμένη κι ένα πολιτικό σκηνικό που θα παραπέμπει σε χώρες και δημοκρατίες με απολυταρχικές κυβερνήσεις»
- Κυριάκος Μητσοτάκης: «… Πολλές ακραίες φωνές στη Βουλή δεν σημαίνουν κατ’ ανάγκη πολυφωνία, αλλά ίσως το αντίθετο να οδηγηθούμε σε μία δημοκρατική κακοφωνία, ένα φρένο στο αποτέλεσμα και στη δημιουργία και έναν κίνδυνο στην ακυβερνησία είναι οι περιπέτειες που τις έχει ζήσει η πατρίδα μας και θέλει πια οριστικά να τις αφήσει πίσω»
