Βροχή νομοσχεδίων, διασυρμός του Kοινοβουλίου, καμιά ευελιξία από του δανειστές- Οδικός χάρτης περαιτέρω ιδιωτικοποίησης των τραπεζών
Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου
«O Τσίπρας II μοιάζει πολύ καλύτερος από τον Τσίπρα I, φαίνεται να έχει πραγματική επιθυμία να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις», είπε σε συνέντευξη σε γερμανική εφημερίδα ο επικεφαλής του Euro Working Group, Τόμας Βίζερ. Και για να μην υπάρχουν αμφιβολίες για την ποιότητα των μεταρρυθμίσεων που έχει κατά νου, ο επικεφαλής του EWG πρόσθεσε: «Η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού θα είναι δύσκολη… Αν δεν υπήρχαν διαμαρτυρίες, αυτό θα ήταν σημάδι ότι η μεταρρύθμιση δεν είναι αρκετά βαθιά». Το συμπέρασμα είναι: Όσο πιο «προκρούστια» και εξοργιστική είναι η συμπεριφορά της κυβέρνησης, τόσο περισσότερο θα την επιβραβεύουν οι ευρωκράτες.
Και, προφανώς, οι τελευταίοι εκτιμούν ότι ο «Τσίπρας ΙΙ» και η «κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ΙΙ» κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους, αποδεχόμενοι με ζήλο τις υποδείξεις των δανειστών. Βεβαίως, η παιδαγωγική της συμμόρφωσης παραμένει αυστηρή: η τελευταία συνεδρίαση του Euro Working Group (EWG) δεν «έκλεισε» την αξιολόγηση της κυβερνητικής συμμόρφωσης στο πρώτο πακέτο προαπαιτούμενων, ώστε να επιτραπεί η εκταμίευση της δανειακής δόσης 2 δισ. Μένει σε εκκρεμότητα και το δεύτερο πακέτο προαπαιτούμενων (ασφαλιστικό, νέο φορολογικό νομοσχέδιο, νέο Μεσοπρόθεσμο). Το πιθανότερο είναι ότι θα χρειαστεί μια ακόμη συνεδρίαση του EWG την προσεχή εβδομάδα, πριν από τη συνεδρίαση του Eurogroup στις 9 Νοεμβρίου.
Ταυτοχρόνως, απορρίπτονται οι εκκλήσεις για ευελιξία στην εφαρμογή του προγράμματος, εν ονόματι της πίεσης που δέχεται η Ελλάδα από την προσφυγική κρίση. «Το πρόγραμμα έχει αρκετή ευελιξία από μόνο του, ήμασταν πολύ γενναιόδωροι με την Ελλάδα», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Σόιμπλε.
Διελκυστίνδα ΕΚΤ-Κομισιόν
Οι εκκρεμότητες που καταλογίζονται στην κυβέρνηση αφορούν τις αλλαγές στο νόμο Κατσέλη για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, τον… περιπλανώμενο ΦΠΑ της ιδιωτικής εκπαίδευσης και, πάνω από όλα, το νομοσχέδιο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που κατατέθηκε άρον-άρον την Παρασκευή για να ψηφιστεί εντός 24ώρου! Στο μεταξύ (Σάββατο πρωί) θα έχουν ανακοινωθεί τα αποτελέσματα των stress tests της ΕΚΤ για τις κεφαλαιακές ανάγκες των ελληνικών συστημικών τραπεζών.
Γύρω από το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης είναι σε εξέλιξη και μια δυσερμήνευτη διελκυστίνδα μεταξύ των θεσμών. Η ΕΚΤ, συνεπικουρούμενη και από το ΔΝΤ, επιμένει ότι η ανακεφαλαιοποίηση είναι ανεξάρτητη από την πρώτη αξιολόγηση του 3ου Μνημονίου. Η Κομισιόν, όπως κατέστησε σαφές ο αντιπρόεδρός της, Βάλντις Ντομπρόβσκις, ισχυρίζεται ότι βάσει της συμφωνίας η ανακεφαλαιοποίηση θα πρέπει να γίνει αφού ολοκληρωθεί η αξιολόγηση της πορείας του ελληνικού προγράμματος και πάντως πριν από τις 15 Νοεμβρίου. Η «κόντρα» δεν είναι άνευ ουσίας. Πρώτον, γιατί διεξάγεται υπό τον εκβιασμό του bail in, δηλαδή της απειλής για κούρεμα των καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ βάσει της σχετικής οδηγίας, αν η ανακεφαλαιοποίηση δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του έτους. Δεύτερον, γιατί αυξάνει την πίεση στις τράπεζες να αναζητήσουν περισσότερα κεφάλαια από ξένους ιδιώτες. Έτσι:
- Θα ελαχιστοποιηθεί ο λογαριασμός για το ΤΧΣ και άρα για τους δανειστές, που έχουν μεν βάλει στην άκρη 25 δισ. για τις τράπεζες, αλλά επιθυμούν να χρησιμοποιηθούν όσο το δυνατόν λιγότερα.
- Θα εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή ιδιωτικοποίηση των τραπεζών.
- Θα εξουδετερωθεί η πίεση του ΔΝΤ, που διεμήνυσε για πολλοστή φορά ότι δεν μπαίνει στον νέο δανεισμό των 86 δισ. ευρώ, αν δεν έχει εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους και η «μεταρρυθμιστική» συνέπεια της ελληνικής κυβέρνησης.
Κατά τα φαινόμενα, η Κομισιόν χρησιμοποιεί τον εκβιασμό «πρώτα αξιολόγηση – μετά ανακεφαλαιοποίηση» για να εξασφαλίσει ταχεία συμμόρφωση της κυβέρνησης. Και πρακτικά το πετυχαίνει, όπως φαίνεται και από την κοινοβουλευτική διαδικασία-οπερέτα με την οποία ψηφίζονται δύο ακόμη κρίσιμα νομοσχέδια.
Οι «φίλοι» δεν σώζουν
Σε τελική ανάλυση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επαναλαμβάνει τις χειρότερες εκδοχές των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων. Φλυαρεί ακατάσχετα περί «διαπραγμάτευσης» σε σημεία του Μνημονίου, χάνει τα χρονοδιαγράμματα και τελικά νομοθετεί σε συνθήκες πανικού, στο πνεύμα και το γράμμα του «νόμου» των δανειστών. Δεν τη διασώζει ούτε η παρέλαση «φίλων» και «συμμάχων» στην Αθήνα. Ήρθε ο Ολάντ, ήρθε ο Ντομπρόβσκις, ήρθε και ο Σταϊνμάγερ, θα έρθει την προσεχή εβδομάδα και ο Μοσκοβισί, αλλά το «Ιερατείο» παραμένει αταλάντευτο. Τα θέλει όλα και τα θέλει τώρα. Και η κυβέρνηση του τα προσφέρει αδιαμαρτύρητα.
