του Γιώργου Κυριακού
«Δεν υπάρχει αλβανική μαφία,
είναι μια έννοια που χρησιμοποιείται για να ρίξει λάσπη στην Αλβανία»
Τζόρτζια Μελόνι, πρωθυπουργός της Ιταλίας
Την προηγούμενη εβδομάδα στο κέντρο των Τιράνων, μπροστά σε κάμερες και με ακάλυπτα τα πρόσωπα των δραστών, πραγματοποιήθηκε απόπειρα δολοφονίας του νομικού, πρώην κοσμήτορα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τιράνων, Σοκόλ Μενγκέσι. Είναι δικηγόρος του Σαλί Μπερίσα, που βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό, καθώς και νομικός σύμβουλος της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας σε ιδιαιτέρως ευαίσθητα θέματα, όπως οι νομιμοποιημένες από το αλβανικό κράτος-παρακράτος δραστηριότητες της αυτοαποκαλούμενης «Ορθόδοξης Εκκλησίας Αλβανίας» στο Ελμπασάν[1] («λειτουργοί» της οποίας διέρρηξαν τον περασμένο Νοέμβριο ναό του Σερβικού Πατριαρχείου στο Κοσσυφοπέδιο, τον μετονόμασαν και τον λειτούργησαν με φόντο την αλβανική σημαία!).
Παρ’ όλες τις καταγγελίες των πανεπιστημιακών και των νομικών, το καθεστώς Ράμα κατάφερε να σκορπίσει σύγχυση στην κοινή γνώμη. Στα ελεγχόμενα ΜΜΕ, η απόπειρα δολοφονίας ερμηνεύθηκε ως αποτέλεσμα «εσωτερικών εκκαθαρίσεων». Οι δε διωκτικές αρχές, μεταβάλλοντας την κατηγορία σε «απόπειρα τραυματισμού» και μεταθέτοντας την ηθική αυτουργία σε φυλακισμένο πρώην αστυνομικό, άφησαν το πεδίο ελεύθερο στην εγχώρια μαφία. «Νομίζω ότι το έγκλημα υποκινήθηκε από συμφέροντα εγκληματιών, που διευκολύνθηκαν επειδή το θύμα ήταν ο δικηγόρος του Μπερίσα», δήλωσε σχετικά στον Δρόμο ο Αλβανός διανοούμενος Φατός Λουμπόνια. Πράγματι, η κήρυξη του Μπερίσα ως persona non grata από τις ΗΠΑ, και η επακόλουθη καταδίκη του από το Ειδικό Δικαστήριο, λειτούργησαν ως αντίβαρο στις κατηγορίες κατά του Έντι Ράμα (του οποίου δεκάδες πρώην και νυν συνεργάτες είναι αποδεδειγμένα εμπλεκόμενοι στη διαφθορά). Ταυτόχρονα, υποβοηθούν την κατασκευή «αιτιών» για την απόπειρα δολοφονίας.
Σοσια-ληστές
Σε εκπομπή της ιταλικής RAI 3 (που ερευνά τη δράση της αλβανικής μαφίας), ο Φατός Λουμπόνια δήλωσε ότι «άνθρωποι του υποκόσμου έχουν μπει στο γραφείο του Έντι Ράμα». Πρόσθεσε ότι οι καταγγελίες του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης Αρμπέν Αχμετάι για τον Ράμα αληθεύουν, και ότι ο ξένος παράγοντας αποτελεί την ασπίδα του Αλβανού πρωθυπουργού, λέγοντας: «Ο Ράμα συγκαλύπτει με προπαγάνδα την πραγματικότητα. Αν υπήρχαν πραγματικές έρευνες, θα έπρεπε να συλληφθεί όλο το Σοσιαλιστικό Κόμμα ως εγκληματική ομάδα». Η έρευνα ακούμπησε τις δραστηριότητες του Ιταλού αριστερού(…) πρώην πρωθυπουργού Μάσιμο Ντ’ Αλέμα, που ίδρυσε στα Τίρανα εταιρία συμβούλων με κύριο αντικείμενο τα κρυπτονομίσματα! Στον δρόμο του Τόνι Μπλερ κι αυτός…
Υπεύθυνος Κτηματολογίου…
Μετά την «προεκλογική» συγκέντρωση στο Γαλάτσι, ο Ράμα διοργάνωσε φιέστα στη Χιμάρα, όπου επέδωσε σε κατοίκους δεκάδες τίτλους ιδιοκτησίας κατοικιών (που ήταν ήδη νομιμοποιημένες από το προηγούμενο καθεστώς), ενώ εκκρεμούν ακόμα περίπου 7.500. Παρουσία του πρώην πολιτικού του εχθρού, του Βαγγέλη Τάβου –τον οποίο διόρισε Περιφερειάρχη Αυλώνα– επιτέθηκε στον Βαγγέλη Ντούλε, βουλευτή του ΚΕΑΔ, διακηρύσσοντας: «Αν θέλετε ησυχία, με τον Τάβο. Αν θέλετε φασαρίες, με τον Ντούλε»! Έτσι διακανόνισε τις συμμαχίες για τη συνέχεια μιας επόμενης εκλογικής αναμέτρησης στη Χιμάρα, προκειμένου αυτός ο Δήμος να παραμείνει στον έλεγχό του μετά την πιθανή αποφυλάκιση του Μπελέρη.
…αλλά και εθνικός ηγέτης
Στη συνέχεια πραγματοποίησε νέα «προεκλογική» συγκέντρωση, αυτή τη φορά στην Ιταλία, επαινώντας την για τη φιλοξενία της, αφού «εδώ οι Αλβανοί δεν υποχρεώθηκαν να αλλάξουν τα ονόματά τους όπως συνέβη στην Ελλάδα», την οποία αποκάλεσε «ντροπή της Ευρώπης». Ξέχασε φαίνεται την τραγωδία του πλοίου Vlora με τους 20.000 εξευτελισμένους και αρκετούς δολοφονημένους Αλβανούς, όπως και τη βύθιση του πλοίου Kater i Rades από το ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό στο Στενό του Οτράντο, με 84 πνιγμένους Αλβανούς. Όπως ξέχασε, προφανώς, και την υποχρεωτική αλλαγή των ελληνικών ονομάτων στην Αλβανία από τη δεκαετία του 1930.
Μπορεί και ξεχνάει, διότι κυβερνά την Αλβανία στρογγυλοκαθισμένος σε θρόνο με 4 πόδια: το πρώτο είναι οι ΗΠΑ-Ε.Ε., το δεύτερο οι ολιγάρχες, το τρίτο το οργανωμένο έγκλημα και το τέταρτο τα ΜΜΕ[2]. Έτσι έγινε ο πιο σημαντικός παράγοντας στα Βαλκάνια για τη Δύση, χωρίς αντιπολίτευση. Στο βαθμό που οι διεθνείς τεκτονικές αλλαγές κατασκευάζουν απόλυτες στρατοπεδεύσεις (η Αλβανία είναι μέλος του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, που αρνήθηκε να επιβάλει κυρώσεις στο Ισραήλ), επιβραβεύονται ηγέτες που υλοποιούν απαρέγκλιτα τις οδηγίες της Δύσης, ανεξάρτητα από τις μομφές που αιωρούνται εναντίον τους. Από τη μια λοιπόν ο Ράμα ως εθνικός ηγέτης που επεκτείνεται, και από την άλλη ο Μητσοτάκης ως σερβιτόρος στο καφενείον «Η Ελλάς».
[1] «Ο ΝΑΤΟϊκός Πατριάρχης και η αγάπη του για το Κόσοβο» (φύλλο 648).
[2] «Γιατί ο Έντι Ράμα αντιτίθεται στον Άλμπιν Κούρτι;» (φύλλο 647).
