Συνέντευξη στον Λευτέρη Αρβανίτη.
Ο πόλεμος του νερού στη Θεσσαλονίκη έχει ξεκινήσει. Η επιχείρηση είναι στο πρώτο πακέτο αποκρατικοποιήσεων και ένα ευρύ μέτωπο ενάντια στην ιδιωτικοποίησή της έχει αναπτυχθεί. Ο Κώστας Μαριόγλου, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων της ΕΥΑΘ, μιλάει στον Δρόμο για τον κοινωνικό ρόλο της εταιρίας, υποστηρίζει ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό και προτείνει την εξαγορά της ΕΥΑΘ από τους πολίτες της Θεσσαλονίκης.
Τελικά θα πουληθεί η ΕΥΑΘ;
Φαίνεται ότι την ΕΥΑΘ δεν την πουλάνε ακόμη. Η πώληση πάει προς τα πίσω, όπως είπε και ο πρόεδρος του ταμείου αξιοποίησης, καθηγητής Κουκιάδης, όσο και ο κ.Βενιζέλος, γιατί η χρηματιστηριακή αξία της επιχείρησης είναι πάρα πολύ χαμηλή.
Η Σουέζ, η εταιρία που είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την ΕΥΑΘ, συνεχίζει τις επαφές με την κυβέρνηση;
Τι κάνει η Σουέζ δεν το ξέρουμε, αλλά πιστεύω ότι παρασκηνιακά πιέζει για άμεση εξαγορά της ΕΥΑΘ, καθώς η χαμηλή χρηματιστηριακή αξία της εταιρίας τη συμφέρει. Άλλωστε οι αγορές, το κεφάλαιο δηλαδή, είναι αυτές που ρυθμίζουν τις αξίες στο χρηματιστήριο. Όλο αυτό το παιχνίδι και η απίστευτη πτώση στο χρηματιστήριο μπορεί να δείχνει ότι κάποιοι είναι έτοιμοι να αγοράσουν. Όσο πιο κάτω πάει, τόσο πιο χαμηλά θα αγοράσουν, τόσο πιο πολλά κέρδη θα έχουν. Πεποίθησή μου είναι ότι οι συζητήσεις με τη Σουέζ, ανεπίσημα, δεν σταμάτησαν ποτέ και συνεχίζονται. Άλλωστε, μας έχουν χωρίσει σε ζώνες και κατηγορίες. Κάποιοι θα πάρουν το νερό, κάποιοι την ενέργεια και κάποιοι τις μεταφορές. Αυτές είναι οι συζητήσεις και όχι οι δόσεις.
Η ιδέα της Κίνησης των 136 συνεχίζεται;
Βεβαίως συνεχίζεται. Με την Κίνηση προχωράμε. Η ελληνική νομοθεσία είναι ένα εμπόδιο, αλλά κανένα εμπόδιο δεν είναι απροσπέλαστο. Η μορφή που θέλουμε εμείς να έχει η εταιρία που θα προκύψει μετά την πρόταση εξαγοράς που θα κάνουμε και αφού την πάρουμε στα χέρια μας, πρέπει να έχει κάποια χαρακτηριστικά, που έχουμε δηλώσει στο ιδρυτικό κείμενο της Κίνησης των 136. Αυτά έχουν να κάνουν με την άμεση συμμετοχή στη λειτουργία των άμεσα εμπλεκομένων, δηλαδή των καταναλωτών, των κατοίκων στις πηγές Αραβησσού και όσων συμμετέχουν γιατί πιστεύουν στον κοινωνικό χαρακτήρα του νερού, σε μια διαφορετική λειτουργία που δεν υπάρχει σε καμία άλλη επιχείρηση. Είναι πρωτόγνωρο, δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο, αλλά συνεχίζουμε να κοινωνούμε την ιδέα και θέλουμε να έρθουμε σε επαφή με όσο περισσότερες συλλογικότητες μπορούμε, για να μάθουν τα δεδομένα. Τι θα σημάνει η ιδιωτικοποίηση στις ζωές τους. Η αναγκαιότητα της μη ιδιωτικοποίησης είναι γνωστή και την έχετε εξηγήσει κι εσείς. Δεν υπάρχει άλλη λύση, όχι μόνο για την ΕΥΑΘ, αλλά για τη χώρα. Ο δρόμος του «όχι» και μόνο του «όχι» έχει κοντά ποδάρια.
Η χώρα πρέπει να αλλάξει, αλλά όχι όπως μας το επιβάλλουν οι δανειστές.
Είναι επισφαλής μια εταιρία λαϊκής βάσης; Υπάρχει το αποτυχημένο παράδειγμα της Ρεθυμνιακής που χάθηκε σε ένα βράδυ, μέσω της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου…
Μιλάμε για κάτι εντελώς διαφορετικό. Το καράβι δεν το χρησιμοποιούν όλοι. Το νερό, είτε μας αρέσει είτε όχι, χρησιμοποιείται από όλους. Έχω συναντήσει ανθρώπους που λένε, «εμένα τι με νοιάζει, το νερό σας είναι χάλια». Δεν είναι έτσι. Το νερό το χρησιμοποιούν κάθε ημέρα, σε πάρα πολλές δουλειές όλοι. Εμείς λέμε ότι μέτοχοι θα είναι όλοι οι καταναλωτές. Ο σχεδιασμός είναι ότι θα πάρουμε το 40% και το management. Σε αυτήν την περίπτωση δεν μας τρομάζει η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, γιατί θα μπορούμε να απορροφήσουμε ενδεχομένως αυτές τις αυξήσεις μέσω των τιμολογίων. Δεν έχει κίνδυνο γιατί οι μετοχές θα είναι εξ αδιαιρέτου. Κανείς πολίτης δεν θα μπορεί να πουλήσει τη μετοχή του κάπου. Θα πρέπει να συμφωνήσουν όλοι, δηλαδή όλη η πόλη.
Οι προσωπικότητες που θα στηρίξουν το εγχείρημα έχουν βρεθεί; Ποιοί, θα ανοίξουν δηλαδή τους λογαριασμούς συγκέντρωσης χρημάτων στο όνομά τους;
O Γλέζος και ο Λιναίος έχουν εκφραστεί θετικά. Αλλά εμείς θέλουμε να ολοκληρώσουμε πρώτα όλες τις διαδικασίες, ώστε να υπάρχει η απόλυτη διαφάνεια. Θέλουμε να μην υπάρχει ούτε ένας που να μπορεί να μας κατηγορήσει για αδιαφάνεια. Σίγουρα βέβαια θα υπάρξει, γιατί τα βάζουμε με μεγάλα συμφέροντα. Και τα συμφέροντα θα σε κυνηγήσουν. Πρέπει να λυθεί το νομικό σκέλος, ώστε η νέα εταιρία να θεωρείται πρότυπο.
Βερολίνο, Παρίσι, Ιταλία. Σε αυτά τα κινήματα για το νερό υπήρξε ανάλογη πρόταση για εξαγορά της εταιρίας από τους κατοίκους;
Όχι, πουθενά δεν εξετάστηκε αυτό το ενδεχόμενο. Οι Βερολινέζοι μέσα από ένα ευρύ κίνημα διεκδικούν να ορίσουν οι ίδιοι την τιμή εξαγοράς της μετοχής της εταιρίας και όχι το κράτος. Όπως μας είπανε με μια επιστολή που στείλανε οι κάτοικοι του Βερολίνου, δεν διαπραγματεύεται ο δήμος την τιμή της επιχείρησης προς όφελος των πολιτών. Στο Παρίσι οι κάτοικοι διεκδίκησαν και πέτυχαν την επαναδημοτικοποίηση της εταιρίας ύδρευσης. Στην Ιταλία το αντίστοιχο κίνημα κέρδισε το δημοψήφισμα που διενεργήθηκε με μεγάλη πλειοψηφία. Αλλά ένα κίνημα όπως εδώ δεν υπήρξε έξω.
Εκτός από το νερό, πουλιέται η ενέργεια, οι μεταφορές. Τι θα κάνουμε; Θα τα αγοράσουμε όλα οι πολίτες;
Ποια είναι η διαφορά. Το νερό είναι μονοπώλιο. Ή θα έχεις ιδιωτικό μοντέλο, ή κρατικό που οδηγεί σε ιδιωτικό ή την Κίνηση 136. Την κοινωνική λειτουργία της εταιρίας. Όσον αφορά τις άλλες επιχειρήσεις που δεν είναι μονοπωλιακού χαρακτήρα, όπως έχει στηθεί μια εταιρία ιδιωτική στην ενέργεια, με τον αντίστοιχο τρόπο που λέμε εμείς μπορεί να στηθεί μια καινούργια εταιρία. Γνωρίζω ότι γίνεται μια προσπάθεια στον Έβρο. Είναι άλλο το νερό και άλλο μια εταιρία στα πλαίσια μιας απελευθερωμένης αγοράς. Στο θέμα της ενέργειας μπορούν λοιπόν να προκύψουν νέα μοντέλα. Το ίδιο και στις μεταφορές. Να δούμε και διαφορετικούς τρόπους μετακίνησης. Να βρούμε άλλους τρόπους μετακίνησης, πιο οικολογικούς και υγιεινούς.
Το νερό και η ΕΥΑΘ μας ανήκουν. Έχουμε πληρώσει για την επιχείρηση. Τώρα το κράτος μας λέει να ξαναπληρώσουμε κι εμείς συμφωνούμε;
Η απάντηση είναι απλή. Ήταν δικαίωμα ο 13ος και 14ος μισθός. Δεν συμφωνήσαμε στην περικοπή του. Εφαρμόστηκε κι η εφαρμογή του έφερε την καταστροφή του μικρομάγαζου. Αν δεν κάνουμε κάτι και μείνουμε σε ένα απλό, όχι, η εταιρία θα πουληθεί.
Τα τιμολόγια θα υπερδιπλασιαστούν και οι άνθρωποι δεν θα έχουν να πληρώσουν το νερό τους. Θέλω να μου πει κάποιος από αυτούς που λένε ότι «δεν αγοράζω ό,τι μου ανήκει», αν αύριο θα πάει να δώσει νερό σε αυτόν που θα του το έχουν κόψει. Τα λεφτά θα τα δώσουμε σε κάθε περίπτωση. Ας πούμε ότι δανείζουμε στον εαυτό μας τα λεφτά και αργότερα λόγω της διαχείρισης θα τα πάρουμε πίσω με τόκο. Δεν μπορεί με τέτοια κέρδη η επιχείρηση να μην προχωράει σε μειώσεις τιμολογίων και σε νέες παροχές υπηρεσιών.
