Η παρέλαση φέτος στον Κορυδαλλό παρακολουθήθηκε από πολύ λίγο κόσμο σε σχέση με άλλες χρονιές, και με τη φετινή 28η Οκτώβρη. Κάποιοι σύλλογοι και φορείς που άλλοτε συμμετείχαν φέτος δεν παρέλασαν. Δεν υπήρχε εξέδρα με επισήμους, ενώ επίσης έλειπαν όλοι οι πρωτοκλασάτοι επισημοι (Λιντζέρης, Διαμαντίδης κ.λπ.) και στην πλευρά αυτή ήταν μόνο εκπρόσωποι της εκκλησίας και της δημοτικής αρχής. Είχαν παρθεί γενικότερα μέτρα για να αποφευχθούν τα «έκτροπα» της προηγούμενης παρέλασης. Για παράδειγμα υπήρχαν 6 μηχανές ΔΙΑΣ στην πλατεία από όπου ξεκινά η παρέλαση σε… αναμονή εντολών σε περίπτωση που χρειαστεί, ενώ ακόμη μέχρι και τις 9 το βράδυ υπήρχε περιπολικό έξω από τα γραφεία του Διαμαντίδη όπου είχαν γίνει διαμαρτυρίες την 28η, μάλλον για να προλάβει την επανάληψη αντίστοιχων καταστάσεων.
Οι μαθητές σχεδόν στο σύνολό τους δεν γύρισαν το κεφάλι προς τη μεριά των επισήμων, ενώ κάποια το γύριζαν και επιδεικτικά προς το μέρος των διαμαρτυρόμενων.
Σε ό,τι αφορά την παρέμβαση συμμετείχαν κατά κύριο λόγο η Λαϊκή Συνέλευση Κορυδαλλού που στο τέλος της παρέλασης μπήκε με πανό και συνεχίσε μέχρι το τέλος. Στην αρχή μόνο η αστυνομία προσπάθησε να τους κρατήσει πίσω για να μη φτάσουν στους επίσημους αλλά από τη στιγμή που ήταν «ασφαλείς» και μετά τους άφησαν να συνεχίσουν. Δόθηκε ωστόσο ένας παλμός και φωνάχτηκαν συνθήματα όπως: «τότε κοτζαμπάσηδες και προεστοί, τώρα τραπεζίτες και υπουργοί», «δεν πάμε Γερμανία, δεν πάμε Αυστραλία, θα μείνουμε εδώ για τη δημοκρατία», «ανεξαρτησία, λευτεριά δημοκρατία».. Ο κόσμος χειροκροτούσε και πολλοί έμπαιναν και διαδήλωναν και αυτοί.
