Τα ΜΜΕ της Κρήτης σε τροχιά εργασιακής αποδόμησης.
Με τον πιο άγριο τρόπο βιώνουν την κρίση οι δημοσιογράφοι και οι τεχνικοί του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου στην Κρήτη. Το τελευταίο διάστημα οι εκδότες και οι ιδιοκτήτες των Μέσων στη μεγαλόνησο επιχειρούν να περιστείλουν τις ζημιές τους, εις βάρος των εργαζομένων.
Τα Μέσα Ενημέρωσης της Κρήτης χαρακτηρίζονταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια για την οικονομική ευρωστία τους, η οποία ήταν αντίστοιχη με τις ροές των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων (παλιά τέχνη στην Κρήτη) όσο και με τα κάθε λογής-λογής «δώρα», κυρίως των πράσινων κυβερνήσεων (συζητιούνται ακόμα τα λεφτά που έφερε ο Τσουκάτος σε ΜΜΕ του νησιού) ή άλλες πράσινες και γαλάζιες παροχές (από εξοπλισμούς γραφείων μέχρι βαν εξωτερικών μεταδόσεων). Παροχές που, ασφαλώς, ξεπληρώνονται ακόμα με κάθε ευκαιρία στο πρόγραμμα των τηλεοπτικών σταθμών και ιδίως στα δελτία ειδήσεων, όπως επίσης και στην ύλη των τοπικών εφημερίδων. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως στον Νομό Ηρακλείου έχουν δοθεί οι περισσότερες άδειες ενημερωτικών ραδιοφωνικών σταθμών στην Ελλάδα (περισσότερες ακόμα και από το Νομό Αττικής). Με λίγα λόγια, όποιος είχε πρόσβαση σε κρατικό ή ευρωπαϊκό χρήμα άνοιγε και ένα μαγαζί ενημέρωσης. Με τέτοιες μεθόδους χτίστηκαν από μικρομάγαζα που σέβονταν όμως τον εαυτό τους μέχρι «αυτοκρατορίες», που διαφημίζονται ως η «πρωτοπορία» της Ελλάδας στην ηλεκτρονική ενημέρωση.
Πρωτιά στις απεργοσπασίες…
Η παντοδυναμία αυτή γέμισε τα πανιά των εκδοτών και σήμερα, εν μέσω κρίσης, ξεσπούν εις βάρος των εργαζόμενων και των αγώνων τους. Η Κρήτη κατέχει ίσως την πρωτοπορία στην Ελλάδα, ως προς τα απεργοσπαστικά φύλλα στις πανελλαδικές απεργίες των δημοσιογράφων. Με πρωτοπόρα τη Νέα Κρήτη, αλλά και την Πατρίδα και πρόσφατα ακόμα και τα παραδοσιακά προοδευτικά Χανιώτικα Νέα υπέπεσαν στον πειρασμό του σπασίματος των απεργιών.
Η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας είναι στην ημερήσια διάταξη με υποχρεωτικές αλλαγές συμβάσεων, με την επέκταση του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών και εντατικοποίηση του ωραρίου. Και φυσικά, όταν όλα αυτά δεν αρκούν, τότε έρχονται οι απολύσεις.
Απολύσεις και λουκέτα
Μόνο τα τελευταία δύο χρόνια έχει πραγματοποιηθεί σειρά απολύσεων δημοσιογράφων και τεχνικών στο Ράδιο Κρήτη (το μεγαλύτερο ραδιοφωνικό σταθμό της Κρήτης του οποίου ο ιδιοκτήτης απείλησε ότι θα τον μετατρέψει σε μουσικό, αν δεν δεχτούν τις περικοπές οι εργαζόμενοι), στον Star FM (που τελικώς μετατράπηκε από ενημερωτικό σε μουσικό σταθμό) και μαζικές απολύσεις (7) στον Σκάι Κρήτης.
Στα κανάλια TV Creta και Κρήτη TV έχουν σημειωθεί πάνω από 12 απολύσεις τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ έχουν γίνει και ραγδαίες περικοπές μισθών και δώρων ενώ οφείλονται ακόμα επιδόματα αδείας από το προηγούμενο καλοκαίρι. Οι ιδιοκτήτες, πλέον ,απειλούν ανοιχτά με κλείσιμο των μαγαζιών σε περίπτωση που οι εργαζόμενοι διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους ενώ υπήρξε και απόλυση συνδικαλιστικού εκπροσώπου (TV Creta), που γενικώς «ενοχλούσε» με την παρουσία του. (Κατόπιν ο εργαζόμενος δικαιώθηκε από το δικαστήριο και επέστρεψε στη δουλειά του). Αυτή τη στιγμή οι εργαζόμενοι του καναλιού λαμβάνουν έναντι του μισθού Απριλίου…
Στο Κρήτη TV οι εργαζόμενοι έχουν υποχρεωθεί να δουλεύουν και στα υπόλοιπα Μέσα του ομίλου (εφημερίδα Νέα Κρήτη, Ράδιο 98.4) έναντι πενιχρού επιμισθίου.
Κλείσιμο εφημερίδων
Ακριβότερα απ’ όλους, όμως, πλήρωσαν το μάρμαρο της κρίσης οι εργαζόμενοι στις καθημερινές εφημερίδες Τόλμη στο Ηράκλειο και «Κήρυκας» στα Χανιά οι οποίες, αφού πέρασαν από τα παραπάνω στάδια (απολύσεις, περικοπές, ελαστικοποιήσεις), κατέληξαν στο οριστικό κλείσιμο μετά από δεκαετίες κυκλοφορίας. (Η Τόλμη επιστρέφει στις 3 Ιουλίου ως κυριακάτικη και οι εργαζόμενοι στηρίζουν εκεί τις τελευταίες τους ελπίδες). Τελευταίο θύμα της κρίσης η ιστορική εφημερίδας Μεσόγειος, η οποία μετά από την αλλαγή ιδιοκτησίας και την «πλάτη» που ζητήθηκε από τους εργαζόμενους τελικώς οδηγήθηκε στο κλείσιμο χρωστώντας περίπου 6 μισθούς σε όλο το προσωπικό της.
Σε αυτό το κλίμα οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι και τεχνικοί στην Κρήτη καλούνται να κάνουν όσο γίνεται πιο αξιόπιστα τη δουλειά τους. Με τις απειλές και τις πιέσεις κάτω από το τραπέζι να είναι στην ημερήσια διάταξη, την Επιθεώρηση Εργασίας να αρκείται σε εθιμοτυπικές επισκέψεις και την ΕΣΗΕΠΗΝ να αρκείται σε ανακοινώσεις που γενικώς καταδικάζουν τις πρακτικές των εργοδοτών…
