Στις 14 Φεβρουαρίου, πραγματοποιήθηκε 24ωρη πανελλαδική απεργία στο ΚΕΘΕΑ, η δεύτερη από την ίδρυση του συλλόγου εργαζομένων, με πολύ μεγάλη συμμετοχή. Οι εργαζόμενοι αγωνίζονται για υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, αλλά και Κανονισμού Εργασίας, στη βάση των αιτημάτων με τα οποία έχουν προσκαλέσει τη διεύθυνση του οργανισμού από τον Δεκέμβριο του 2017.
Οι εργαζόμενοι εκτιμούν ότι ο οργανισμός που εργάζονται βρίσκεται εδώ και καιρό σε κατάσταση κρίσης στο εσωτερικό του. Μαραζώνει κατά ένα τρόπο ως οργανισμός, αλλά και ως εργαζόμενοι, ενώ ταυτόχρονα καλείται να αντιμετωπίσει ένα εξωτερικό περιβάλλον που αλλάζει διαρκώς αλλά σταθερά στην κατεύθυνση υλοποίησης τετελεσμένων για το ΚΕΘΕΑ από την μεριά των αρμόδιων υπουργείων.
Οι εργαζόμενοι ανησυχούν ως προς την ταυτότητα και τον σχεδιασμό πολιτικής που αντιμετωπίζει ο οργανισμός, αλλά και οι αποδέκτες των υπηρεσιών του. Επιδιώκουν να βελτιωθεί η πολιτική προσωπικού στο ΚΕΘΕΑ, πολιτική αναγκαία για να αντέξουν οι εργαζόμενοι και να βελτιώσουν το έργο τους. Στην κατεύθυνση αυτή, ασχολήθηκαν εδώ και 3 χρόνια με την διατύπωση, συζήτηση και αναδιατύπωση μέσα από συλλογικές διαδικασίες των αιτημάτων τους.
Τέτοιες προτάσεις αφορούν, μεταξύ άλλων, «αμφίδρομο, ουσιαστικό και λειτουργικό σύστημα αξιολόγησης. Ζητούν ακόμα «την ύπαρξη ενός ενιαίου καθεστώτος εργασίας για όλους τους εργαζόμενους». Σύμφωνα με τον σύλλογο, «αυτό το τελευταίο έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς μπροστά στις ελλείψεις προσωπικού, επιλέχθηκε η λύση της απασχόλησης με “μπλοκάκια”, ΟΑΕΔ κ.λπ., δημιουργώντας εργαζόμενους πολλαπλών ταχυτήτων με άνισα δικαιώματα και συνθήκες εργασίας. Η αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους είναι μια όψη της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας που αποτελεί συστατικό στοιχείο της θεραπευτικής πρότασης του ΚΕΘΕΑ, κάτι που καθημερινά αγωνιζόμαστε να εμπνεύσουμε. Η αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους είναι μια όψη της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας που αποτελεί συστατικό στοιχείο της θεραπευτικής πρότασης του ΚΕΘΕΑ, κάτι που καθημερινά αγωνιζόμαστε να εμπνεύσουμε».
Η απεργία κρίθηκε αναγκαία λόγω της άρνησης της επιτροπής της διεύθυνσης να συζητήσει επί της ουσίας και αγκαλιάστηκε από πολλούς εργαζόμενους που δούλεψαν για την επιτυχία της. Συγκεντρώσεις έγιναν στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, σε κτίρια του ΚΕΘΕΑ. Αυτά δεν άρεσαν καθόλου βέβαια σε όσους βλέπουν μόνο καπελώματα, εικονικές κινητοποιήσεις χωρίς περιεχόμενο και προεκλογική περίοδο, αλλά αυτά είναι ένα μικρό μέρος του προβλήματος εδώ και καιρό.
Η συνέχεια είναι δύσκολη και εξαρτάται από το αν εξακολουθήσει η διεύθυνση του φορέα να υποστηρίζει ότι ο διάλογος έχει εξαντληθεί, παρ’ όλα αυτά οι εργαζόμενοι διαβουλεύονται για τη συνέχιση των κινητοποιήσεών και καλούν σε πρόσφατη ανακοίνωση του Δ.Σ. «να βγούμε από τη συμμόρφωση της απάθειας. Είναι προϋπόθεση δημοκρατίας και υπεύθυνης συμμετοχής».
