Αδικίες και εξωραϊσμοί σκιάζουν το νόμο για την ανθρωπιστική κρίση
Του Ζαχαρία Ρουστάνη
Ξεπέρασαν τις 200.000 οι αιτήσεις ένταξης στο πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, τρεις μόλις εβδομάδες μετά την έναρξη υποβολής αιτήσεων, και σε λίγες μέρες, την Τετάρτη 20 Μαΐου, εκπνέει για τους υπόλοιπους αυτή η δυνατότητα, για μηνιαία κάρτα σίτισης των 70 ευρώ, για επανασύνδεση και δωρεάν παροχή μιας ποσότητας ηλεκτρικού ρεύματος και για επιδότηση ενοικίου. Εκπνέει μαζί με τις ελπίδες να συμπεριληφθούν εκατοντάδες χιλιάδες αναξιοπαθούντες άνεργοι που έμειναν… απέξω, επειδή χάθηκαν στους λαβυρίνθους της γραφειοκρατίας ή επειδή κάποτε (το «έτος αναφοράς» 2013!) τύχαινε να έχουν εισοδήματα μεγαλύτερα από τα σημερινά όρια της απόλυτης φτώχειας – όπως τα όρισε ο νόμος 4320/2015.
Όποιος πρόλαβε, δηλαδή, τον Κύριον είδε! Σταματά το υπουργείο να δέχεται άλλες αιτήσεις, σαν να μην παραμένει μια ανοιχτή πληγή η όλη κατάσταση. Σαν να μη θέλει να δει και «σπρώχνει κάτω από το χαλί» τη σκληρή πραγματικότητα, ότι μόνο το γ’ τρίμηνο του 2014 προστέθηκαν 196.577 καινούργιοι άνεργοι, οι οποίοι το 2013 τύχαινε να έχουν δουλειά. Ποιον θα ενοχλούσε, αλήθεια, το να παραμείνει η λίστα των αναξιοπαθούντων ανοιχτή, ώστε να συμπεριλάβει και εκείνους που μπορούν να τεκμηριώσουν την ένδειά τους με τη φετινή φορολογική δήλωση για τα εισοδήματα του 2014; Και επιπλέον, δεν θα όφειλαν οι ίδιοι οι κρατικοί φορείς που δημιουργήθηκαν για να υπηρετούν την κοινωνία να αναζητήσουν την αληθινή φτώχεια στην… πηγή της, στις φτωχογειτονιές, στα πάρκα και στα πεζοδρόμια;
Σεβαστή η εξήγηση που έδωσε η κυβέρνηση κατά την ψήφιση του νόμου, ότι «τα 200 εκατομμύρια ευρώ που εξασφαλίσαμε για τη χρηματοδότηση των μέτρων από εθνικούς πόρους της γενικής κυβέρνησης υπολείπονται κατά πολύ της δαπάνης που είχαμε προϋπολογίσει», αλλά πρέπει να τιμηθεί και η συνέχειά της: «Δεν θεωρούμε ότι με τα 200 αυτά εκατομμύρια κλείνει το πρόγραμμα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης και θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν ώστε να εξευρεθούν και άλλοι πόροι, από διάφορες προελεύσεις -εθνικοί και ευρωπαϊκοί- για τη συνέχιση και επέκταση των μέτρων και μετά την εξάντληση του ποσού αυτού». Για να μην πάμε στο Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, στο οποίο προβλεπόταν δεκαπλάσιο ποσό για τον σκοπό αυτό. Ποιον ενοχλεί, αλήθεια, το να τηρηθούν μεν τα αυστηρά κριτήρια προτεραιότητας, αλλά και να συμπληρωθεί μια πλήρης «λίστα σε αναμονή» των κοινωνικών ερειπίων και των φτωχοποιημένων αυτής της χώρας;
Στο μεταξύ ή δεν ξέρουν τι σημαίνει φτώχεια και επιτακτική ανάγκη εκεί στο υπουργείο, ή κάτι άλλο συμβαίνει. Δεν εξηγείται αλλιώς η ραθυμία που διαποτίζει εξοργιστικά την τελευταία ανακοίνωση: «Οι έλεγχοι, διασταυρώσεις στοιχείων κ.λπ. που απαιτούνται για την έγκριση ή την απόρριψη της αίτησης θα ολοκληρωθούν μέχρι τα μέσα Ιουνίου, οπότε και θα μπορούμε να ξεκινήσουμε τη χορήγηση των παροχών». Ψάχνουν ακόμα, δηλαδή, για… τζαμπατζήδες! Τέσσερις μήνες σχεδόν μετά τις εκλογές και με τις υποχρεώσεις μας προς τους τοκογλύφους κομπλέ!
