Δεκάδες άνθρωποι σέρνονται σε δίκες, επειδή συμμετείχαν στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας της τελευταίας διετίας
Ανησυχητικές διαστάσεις έχει λάβει ο «ζήλος» με τον οποίο, στο πλαίσιο της πολιτικής ποινικοποίησης των αγώνων, η Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Χανίων, μέσα στους λίγους (πρόσφατους) μήνες, έχει σχηματίσει δικογραφίες και προχωρά σε ποινικές διώξεις εναντίον 31 Χανιωτών που συμμετείχαν σε διάφορες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, τα δύο τελευταία χρόνια.
Συγκεκριμένα, οι υποθέσεις οι οποίες έχουν πλέον παραπεμφθεί στις εισαγγελικές Αρχές, αφορούν μια πορεία το καλοκαίρι του 2011, από πολίτες του κινήματος των Αγανακτισμένων, τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά την 28η Οκτωβρίου του 2011, την κατάληψη του κτιρίου της Αντιπεριφέρειας Χανίων, στο πλαίσιο δράσεων για τη 48ωρη απεργία τον Φλεβάρη του 2012, και τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας την 25η Μαρτίου 2012.
Έντονο προβληματισμό προκαλεί η κυνικότητα της διαδικασίας με την οποία η τοπική Ασφάλεια ενοχοποιεί τους πολίτες. Έτσι, η αναγνώριση των «δραστών» είναι έργο των ίδιων πάντα αστυνομικών, ενώ η ενοχοποίησή τους στηρίζεται σε «καρμπόν» ένορκες καταθέσεις γεμάτες ψέματα (πολλές φορές αυταπόδεικτα, χάρη στα καταγεγραμμένα από τους τηλεοπτικούς σταθμούς πλάνα των γεγονότων). Χαρακτηριστικό παράδειγμα της επιδεικνυόμενης κυνικότητας στην ενοχοποίηση πολιτών είναι ότι για 11 πολίτες στους οποίους αποδίδεται το αδίκημα της «διατάραξης κοινής ειρήνης» οι μάρτυρες αστυνομικοί επισυνάπτουν στο δικογραφικό φάκελο ως ενοχοποιητικά(!) πειστήρια, φυλλάδια του ΣΥΡΙΖΑ, του ΕΠΑΜ και ένα ποίημα του Γεώργιου-Αλέξανδρου Μαγκάκη που διακινήθηκαν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας.
Ιδιαίτερη πτυχή της υπόθεσης αποτελεί το γεγονός ότι κάποιοι από τους διωκόμενους πολίτες, ως δημόσιοι υπάλληλοι, βάσει του ισχύοντος από την ψήφιση του Μνημονίου 3 Πειθαρχικού Κώδικα, αναμένεται επιπλέον να αντιμετωπίσουν και πειθαρχικό έλεγχο με απρόβλεπτες για την εργασιακή τους κατάσταση συνέπειες (π.χ. τοποθέτηση σε Αργία για άγνωστο διάστημα ίσως και οριστική απόλυση με τη ρετσινιά του «επίορκου»).
Η νέα αυτή κατάσταση που διαμορφώνεται στην πόλη των Χανίων άρχισε να απασχολεί τις τοπικές πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες οι οποίες με ψηφίσματα δηλώνουν τη συμπαράστασή τους στους διωκόμενους, καταγγέλλουν την επιχείρηση ποινικοποίησης των αγώνων και ήδη έχουν αναλάβει πρωτοβουλία, σε επίπεδο πόλης, για συντονισμένη δράση το επόμενο διάστημα.
Γ.Κ.
Από τη συκοφάντηση στην ποινικοποίηση των αγώνων
Του Άρη Ρέττου*
Η συκοφάντηση λαϊκών και εργατικών αγώνων υπήρξε συχνά μια τακτική των κυβερνήσεων του παρελθόντος, «χρήσιμη» κάθε φορά που η λαϊκή διαμαρτυρία φαινόταν ικανή να κατακτήσει κοινωνική αποδοχή και να διεμβολίσει τα κυβερνητικά σχέδια. Σήμερα, στην εποχή των σκληρών μνημονίων, ένας ειδικός τρόπος διακυβέρνησης έχει εγκαθιδρυθεί, για να εξασφαλιστεί η εφαρμογή τους. Βρίσκεται διαρκώς σε πορεία «αποβολής» όσων στοιχείων θέτουν την εξουσία υπό την αίρεση της λαϊκής βούλησης και αναγορεύει (παρά το Σύνταγμα) ως αυτοσκοπό του την πάση θυσία (του λαού) εκπλήρωση των μνημονιακών δεσμεύσεων.
Στο νέο αυτό πλαίσιο, η γνωστή τακτική της συκοφάντησης των αγώνων αναβαθμίζεται σε ποινικοποίηση. Ο ελληνικός λαός ζει και παλεύει σε μια τέτοια δύσκολη περίοδο, όπου το σύστημα μνημονιακής εξουσίας, φαίνεται να αποσύρει την ανοχή του για τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Στα Χανιά 31 πολίτες (συνολικά 45 σ’ ολόκληρη την Κρήτη) έχουμε ενοχοποιηθεί γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο.
Πολλοί από εμάς είναι άτομα γνωστά στην πόλη λόγω της συμμετοχής τους σε κοινωνικούς και μαζικούς χώρους. Και σίγουρα η επιλογή μας, ως των πρώτων που διώκονται, δεν είναι τυχαία. Η κυβέρνηση θέλει να στείλει ένα μήνυμα και διώκει στοχευμένα, επιλέγοντας πολίτες με γνωστή συνδικαλιστική και κοινωνική δράση γιατί έτσι το μήνυμά της θα είναι πιο ξεκάθαρο και ηχηρό. Όμως, ας μη γελιέται κανείς. Το μήνυμα δεν αφορά συγκεκριμένα τους διωκόμενους. Στέλνεται προς την κοινωνία συνολικά. Είναι το μήνυμα πως οι αγώνες και οι κινητοποιήσεις που αμφισβητούν τη μνημονιακή πολιτική δεν πρόκειται να γίνονται δεκτοί, και ότι όσοι επιλέγουν το δρόμο του αγώνα θα κινδυνεύουν να βρεθούν «τετ-α-τετ» με τον Νόμο και με τις από ‘κεί και πέρα συνέπειες.
Δεν πρόκειται για ένα μήνυμα που αφορά μόνο την ποινικοποίηση των αγώνων, αλλά εντάσσεται σε μια στρατηγική γενικευμένης επίθεσης στη δημοκρατία, με τις αλλεπάλληλες παραβάσεις του Συντάγματος -εντός κι εκτός της Βουλής- την ανοχή στις ρατσιστικές και φασιστικές συμπεριφορές, το χτύπημα της ελευθεροτυπίας, την περιφρόνηση της Δικαιοσύνης όταν οι λειτουργοί της αποφασίζουν με τρόπο μη αρεστό και τις διώξεις εναντίον τους, το πέπλο συγκάλυψης των πολιτικών προσώπων της διαπλοκής.
Παρά την ανησυχία που νιώθω στη δύσκολη αυτή φάση, αφού διώκομαι από το Νόμο και αντιμετωπίζω την επιπλέον απειλή εναντίον μου επιβολής πειθαρχικών μέτρων ή και πειθαρχικών ποινών, νιώθω την ανάγκη να εκφράσω κι εγώ, με όση δύναμη έχει η φωνή μου, ένα μήνυμα προς την κοινωνία και τους συναγωνιστές μου στον δίκαιο αγώνα που κάνουμε: Η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη που εισπράττω με κάνει ικανό να παραμένω μαζί τους, ενεργό κομμάτι του λαϊκού κινήματος. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας μέχρι να φύγουν!
* Ο Άρης Ρέττος είναι ένας από τους πολίτες που κατηγορούνται
σε αυτή τη βιομηχανία διώξεων που έχει ανοίξει στα Χανιά
