Πολλή φάβα
Μέχρι τώρα.. μάλλον παλιότερα… στελέχη κι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ ξυπνούσαν και κοιμόντουσαν με την Ανατροπή στο στόμα (και στο μυαλό). Τώρα ταμπουρώνονται στο «νόμιμο» κι «έτσι γίνεται», «συνηθισμένη πρακτική» και τα ρέστα. Όταν είναι τόσο ρευστές οι αξίες έχει βαθύ λάκκο η φάβα.
Helias Georgalis (fb)
Σφίγγουν οι ζέστες
Αποχωρεί ο Βενιζέλος γιατί δεν του πέρασε αυτή τη φορά (κάποιοι δεν τον παίζουν πια) – ανησυχεί ο Σημίτης για τα Ίμια (ποιος θα ευχαριστήσει τους Αμερικάνους αν ξανασυμβεί κάτι;) – οι ΣΥΡΙΖόπληκτοι ξεσπαθώνουν κατά του Αρκά και τα κίτρινα παπαγαλάκια ξερνούν λάσπη (αχ, αυτό το χιούμορ που κόκκαλα τσακίζει!) – η Αρβελέρ, αφού βρήκε τον Μεγαλέξανδρο, τσιγκλάει τον Πολάκη που έχει πάθει αφωνία (με σύσταση γιατρού, υποθέτω) – ο Μητσοτάκης, λέει, θα φύγει από τη χώρα (ο τραγουδιστής, μην χαίρεστε!) – σφίγγουν κι οι ζέστες… ωραία πράγματα!
Γιώργος Κορδέλλας (fb)
Μικροαστική κλωτσοπατινάδα
Η ιδεολογική επίθεση μιας ορισμένης αριστερής διανόησης κατά των επαγγελματιών μικροαστών έχει και κωμικά χαρακτηριστικά: αυτοί οι αντιμικροαστοί λάβροι αριστεροί διανοούμενοι, μισθωτοί μικροαστοί οι ίδιοι ή και παραπάνω, χτυπούν τους μικρούς επαγγελματίες μικροαστούς στο όνομα της εργατικής τάξης, με την οποία δεν έχουν ούτε βιωματική σχέση ούτε ισχυρό πολιτικό κοινωνικό σύνδεσμο. Συμπέρασμα: μικροαστοί που ζούνε κυρίως με κρατικούς πόρους χτυπάνε μικροαστούς που ζούνε εν μέρει τουλάχιστον χωρίς κρατικούς πόρους. Αυτό το προτσές αναφέρεται ρητορικά στην πάλη κεφαλαίου εργασίας, ενώ διεξάγεται στο πεδίο των στηριγμάτων του κεφαλαίου και της εργασίας. Συμπέρασμα: καμία κοινωνική τάξη δεν μισεί πιο πολύ τον εαυτό της από τους μικροαστούς. Διαβάζοντας στους τοίχους τα συνθήματα των αντιφά ή βλέποντας τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που ξεκίνησαν όλοι ως ντεσπεράντος του μικροαστισμού να τον χτυπούν αλύπητα, κατανοήστε ότι, πέραν των άλλων, πρόκειται για μια οξεία ενδομικροαστική διαμάχη. Είναι ένας πόλεμος κατά του εαυτού τους. Μισούν την τάξη από την οποίαν προήλθαν και από την οποία – μέσα από το γιουρούσι στο εποικοδόμημα- ελπίζουν ότι ξέφυγαν οριστικά.
Δημήτρης Μπελαντής (fb)
Βαποράκια με σημαία κύρους
Τα λεγόμενα έγκυρα δημοσιογραφικά δίκτυα BBC και Deutsche Welle έχουν θαυμάσια ντοκιμαντέρ, αλλά τα ειδησεογραφικά τους δελτία είναι πιο κατευθυνόμενα κι από της ΕΡΤ ή του ΣΚΑΪ. Τρεις μέρες τώρα, σαν μην συμβαίνει τίποτα άλλο σημαντικό στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο, ασχολούνται μόνο, κάθε μία ώρα, με τις διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ και την υπόθεση ενός δημοσιογράφου στη Ρωσία που παραλίγο θα φυλακιζόταν. Όχι, βέβαια, με την υπόθεση του Ασάνζ, που η δουλειά του είναι παγκόσμιας σημασίας και εμβέλειας, που βρίσκεται ήδη σε βρετανικό κελί επειδή τάχα μου αθέτησε κάποιον όρο παραμονής του στην Αγγλία! Ειδικοί αναλυτές και εμπειρογνώμονες, σινολόγοι και ρωσολόγοι, παρουσιάζονται ξανά και ξανά λέγοντας τα ίδια στερεότυπα για την ελευθερία του λόγου μπλα, μπλα, ενώ κανένας δεν αναφέρεται στον Ασάνζ, αλλά και σε δεκάδες άλλους δημοσιογράφους που δολοφονούνται, απειλούνται, ξυλοκοπούνται, φυλακίζονται ή λογοκρίνονται στην Πολωνία, την Ουγγαρία, τη Λιθουανία, την Ουκρανία ή την Ισπανία όπου δημοσιογράφοι και εκλεγμένοι στη Βουλή Καταλανοί πολιτικοί είναι στη φυλακή. Έτσι δουλεύει το σύστημα, με βαποράκια με σημαία κύρους…
Μπ. Ροϊλός
Ατιμωτική αποχώρηση
Όσα γίνονται στη Βουλή αυτές τις μέρες δείχνουν πιο καθαρά από ποτέ το πραγματικό πρόσωπο μιας κυβέρνησης που μετά από τέσσερα χρόνια ξεπουλήματος της πατρίδας μας και διάλυσης του κοινωνικού ιστού καταλήγει στις τελευταίες μέρες της να παραγράφει εγκλήματα διαφθοράς, να μειώνει ποινές για ανθρωποκτονίες όπως στο Μάτι και τη Μάνδρα, να φέρνει σωρηδόν φωτογραφικές τροπολογίες και να διορίζει συγγενείς και φίλους.
Το να φεύγεις από την εξουσία τόσο ατιμωτικά είναι το απώτατο σημείο κατάπτωσης, πρωτοφανές στα χρονικά της πατρίδας μας.
Η Βουλή και, κυρίως, ο λαός αξίζουν πολλά περισσότερα!
Γιώργος Βαβουλές (fb)
