Μπουζουριάστε τους!
«Ο πρωθυπουργός σημείωσε πως η κατάσταση [στην Ειδομένη] αποτελεί ντροπή για τον ευρωπαϊκό Πολιτισμό» (Αυγή 14/4) και κατηγόρησε «ορισμένες [ΜΚΟ] που προσπαθούν καθημερινά να πείσουν αυτούς τους ανθρώπους ότι πρέπει να παραμείνουν εκεί… έχοντας, ορισμένες εξ αυτών στο μυαλό τους περισσότερο τη δυνατότητα να πάρουν κάποια κονδύλια, παρά να συνεισφέρουν στην κοινή προσπάθεια για να αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση, η προσφυγική κρίση».
Έτσι απλά. Η πολύμηνη απουσία του κράτους, πλην των σωμάτων ασφαλείας, δεν είναι θέμα. Ότι οι πρόσφυγες δεν θέλουν να μονιμοποιηθούν στην Ελλάδα, σε κάποιο «ειδυλλιακό καταυλισμό με ολίγον συρματόπλεγμα» στα Οινόφυτα ή τον Σκαραμαγκά, δεν είναι θέμα. Ότι εκατοντάδες πρόσφυγες αντιδρούν στο να τσουβαλιάζονται και να αποστέλλονται με συνοπτικές διαδικασίες, σαν δέματα στην Τουρκία, έχοντας περάσει τα μύρια όσα μέχρι να φτάσουν στην Ειδομένη, κόντρα σε κάθε ηθική και ανθρωπιστική αρχή, δεν είναι θέμα. Δεν είναι ντροπή για την Ελλάδα, δεν είναι ντροπή για την κυβέρνηση, δεν είναι ντροπή για τον πρωθυπουργό. 913 άτομα έχουν εκδιωχτεί στην Τουρκία από την αρχή του χρόνου, μεταξύ των οποίων Αφγανοί, Ιρακινοί και Παλαιστίνιοι (Αυγή, 12/4). Και όσο για τα κονδύλια, δεν είναι καλύτερα να τα διαχειρίζεται το μόρφωμα που έφτιαξε ο νέος ΣΥΡΙΖΑ, με την ονομασία «Καλώς τους» σε πλήρη αντίθεση με την εφαρμοζόμενη πολιτική του «Μπουζουριάστε τους» και «Ξαποστείλτε τους»;!
Μ.Λ.
Και τα παιδιά, ρε αθεόφοβοι;
Όπως καταγγέλλει το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (Αυγή 12/4), κατά παράβαση της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για τους πρόσφυγες και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η ελληνική κυβέρνηση φυλακίζει ακόμα και τα παιδιά! Αφού ξεφτίλισαν τη διαδικασία ασύλου με κατά συρροήν αυθαιρεσίες, π.χ. με την εξέταση των αιτημάτων από προσωπικό που δεν ανήκει στην αρμόδια Υπηρεσία Ασύλου, χωρίς διασφάλιση νομικής συνδρομής, ακόμα και με τον περιορισμό του δικαιώματος αυτοπρόσωπης εμφάνισης του αιτούντος προστασία, βαφτίζουν τα κέντρα κράτησης (κρατητήρια, φυλακές και στρατόπεδα) χώρους φιλοξενίας! Και μέσα σ’ αυτούς τους «χώρους φιλοξενίας» που φυλάσσονται από ένοπλους αστυνομικούς και απαγορεύεται η έξοδος, στοιβάζουν χιλιάδες παιδιά κάθε ηλικίας ανάμεσα σε χιλιάδες άγνωστους που μιλούν διαφορετικές γλώσσες και έχουν διαφορετικά ήθη και έθιμα. Κι όσοι «τυχεροί» εκδιώκονται στην Τουρκία καταλήγουν στη φυλακή της πόλης Πεχλιβάνκιοϊ, πίσω από τα κάγκελα, σαν εγκληματίες. Αλλά όλα αυτά δεν εμποδίζουν καθόλου τον πρωθυπουργό να ρίχνει την ευθύνη σε άλλους, στους Ευρωπαίους αορίστως (ούτε λέξη για τον Ολάντ και τους άλλους «φίλους» της Ελλάδας) και τους εθελοντές που «υποκινούν τους πρόσφυγες» να μην αποδεχτούν τη φυλακή των στρατοπέδων ή τις φυλακές της Τουρκίας.
Γ.Ψ.
Γιαούρτι μόνο για γιαούρτωμα!
«Τον κώδωνα του κινδύνου για αφανισμό μεγάλου αριθμού ελληνικών εκμεταλλεύσεων, λόγω των τελευταίων εξελίξεων, ήτοι της μεγάλης μείωσης των τιμών παραγωγού από τις γαλακτοβιομηχανίες και της τροποποίησης του άρθρου 82 του κώδικα τροφίμων και ποτών, που επιτρέπει την Παρασκευή γιαουρτιού από σκόνη γάλα, εβαπορέ κ.λπ., κρούει η ομάδα παραγωγών ΘΕΣγάλα.» Τα δημοσιεύει και η Αυγή ασχολίαστα. Αλλά και τι να σχολιάσει; Ότι το αφεντικό της εφημερίδας εκτελεί στα έξι μέτρα την ελληνική γαλακτοβιομηχανία; Ότι εκτελεί μαζί και τις αγελάδες, αφού η σκόνη έρχεται από τις ξένες πολυεθνικές καθιστώντας τες άχρηστες; Ότι μετά τη φέτα που ξεφτιλίζεται, ένα από τα δύο-τρία παγκόσμιας αναγνώρισης ελληνικά προϊόντα ποιότητας, ξεφτιλίζουν τώρα και το γιαούρτι αντικαθιστώντας το φρέσκο γάλα με τη σκόνη;
Γιατί, θεέ μου, να το ζήσουμε κι αυτό; Γάλα από σκόνη, γιαούρτι από σκόνη, φέτα από σκόνη και κυβέρνηση από σκόνη;
Σ.Ε.
Πάλι οι «ίδιοι» από πίσω;
Την ανοιχτή επιστολή Φαμπρ προς τους Έλληνες καλλιτέχνες τη διέπει ανεπίτρεπτη έπαρση και οίηση, χαρακτηριστικά της νεοφιλελεύθερης αποκοτιάς. Η δε απαρίθμηση Ελλήνων παραγόντων, συμπρωταγωνιστών στη Φάμπρεια φιέστα έχει το άρωμα Outlook. Φαίνεται ότι ορισμένες «διεθνείς συμπράξεις» της εικαστικής σκηνής και όχι μόνο, έχουν τον αφελληνισμό σαν ούγια στο μανδύα τους.
Ε.Χ.
Δεν ντρέπεται κανείς;
Άμυνα στην καταχνιά και την αβεβαιότητα μας προσφέρει η άνοιξη… Μας συμπαραστέκεται στην ακινησία και την αναβλητικότητα που μας ταλαιπωρεί καιρό τώρα και μάς γονατίζει. Άμυνα, στις ριπές κακών ειδήσεων που μας πυροβολούν κάθε μέρα και μας εξουθενώνουν. Που επιτείνουν την αγωνία μας για το δυσοίωνο μέλλον αυτού του τόπου, αυτής της αγαπημένης κι άπορης πλέον χώρας, που το απλωμένο χέρι της έχει πάθει πια αγκύλωση… Δεν ντρέπεται κανείς;
Νίκος Ξανθόπουλος – ηθοποιός
