Της Ματίνας Παπαχριστούδη.

Το σάπιο σύστημα κρατικοδίαιτων, «καλομαθημένων» ΜΜΕ στην Ελλάδα αποκαλύπτει άλλο ένα κόλπο του. Την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή στην οποία επιδίδεται, με αμείωτη προσήλωση, η πλειονότητα των Media, μικρών και μεγάλων.

Εφημερίδες, ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί, περιφερειακά Μέσα αποφεύγουν συστηματικά ή καθυστερούν, στην καλύτερη περίπτωση, να αποδώσουν στους ασφαλιστικούς οργανισμούς τις εισφορές. Εργοδοτικές αλλά και παρακρατούμενες από τους μισθούς των εργαζομένων τους.
Πριν προχωρήσουμε στα δραματικά, πλέον, στοιχεία που δείχνουν πως πολύ σύντομα τα πάλαι ποτέ κραταιά ταμεία του Τύπου οδηγούνται σταθερά σε κατάρρευση, θα πρέπει να διαλυθούν ορισμένοι μύθοι για το ασφαλιστικό καθεστώς των δημοσιογράφων. Στηρίζεται στο περίφημο αγγελιόσημο – ποσοστό 20% ή 21% επί των διαφημίσεων – το οποίο διανέμεται σε 13 ασφαλιστικούς οργανισμούς. Οι εκδότες των εφημερίδων δεν αποδίδουν ούτε ευρώ για την ασφάλεια των εργαζομένων, ενώ οι ιδιοκτήτες καναλιών και περιοδικών αποδίδουν ένα μικρό ποσοστό. Αντιθέτως πολλοί από αυτούς νέμονται το δικαίωμα ασφάλισης στους οργανισμούς των συντακτών (ΤΣΠΕΑΘ, ΕΔΟΕΑΠ, ΤΑΙΣΥΤ).
Το κράτος δεν αποδίδει, επίσης, ούτε ευρώ για τη λειτουργία των ταμείων αυτών.
Aντιθέτως, με το νόμο Πετραλιά υφάρπαξε ποσοστό 10% από τα έσοδα αγγελιοσήμου και από τα δυο ταμεία, συνταξιοδότησης και υγείας. Επιπλέον, πλειάδα βουλευτών από όλα τα κόμματα παραμένουν ενεργά μέλη των ενώσεων συντακτών, έχοντας δικαίωμα στη σύνταξη και την ασφάλιση των ταμείων. Οι εργαζόμενοι, από τη δική τους πλευρά, αποδίδουν το 8% συν 6% ή 8% συν 3% ή 14% για την ασφάλιση τους.
Σε αυτό το καθεστώς έχει στηθεί ο απίστευτος μηχανισμός σαθρών και διαπλεκόμενων σχέσεων, στις οποίες ηγετικό ρόλο παίζουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί αφενός, τα συνδικαλιστικά σωματεία αφετέρου. Εξαιτίας αυτού του καθεστώτος πολλές πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις πολέμησαν και πολεμούν λυσσαλέα τη δημιουργία ενιαίου συνδικάτου Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η φούσκα, όμως, έσπασε. Και την περασμένη εβδομάδα, μετά από τη συνάντηση συνδικαλιστών της ομοσπονδίας με τα προεδρεία των ασφαλιστικών οργανισμών, περίλυπη η ΠΟΕΣΥ ανακοίνωσε τα δραματικά στοιχεία. Μείωση ως 32% στα έσοδα από το αγγελιόσημο, μείωση κατά 30% στα έσοδα από εισφορές, δεκάδες επιχειρήσεων ΜΜΕ, εφημερίδες, κανάλια, ραδιόφωνα παρακρατούν παρανόμως τις εισφορές των ιδίων των εργαζομένων τους. Με απλά λόγια, σε λίγα χρόνια τα ταμεία οδηγούνται σε λουκέτο. Τόσο απλά.
Το καμπανάκι, όμως, δεν ήχησε δυνατά. Στο εύλογο ερώτημα ποιοι είναι οι επιχειρηματίες που κατακρατούν (δεν μπορούμε να γράψουμε, ευθέως, καταχρώνται) τις εισφορές των εργαζομένων τους, πόσα είναι αυτά τα λεφτά και από ποιο Μέσο, ο πρόεδρος του ΕΤΑΠ ΜΜΕ δημοσιογράφος Κώστας Τσουπαρόπουλος δεν δίνει στοιχεία. Με το δικό του σκεπτικό, προφανώς. Σκοπεύει, ωστόσο, να κάνει κάτι για την και νομικά παράνομη πράξη της μη απόδοσης παρακρατημένων εισφορών (κακούργημα για τον ελληνικό νόμο);
Ούτε εδώ δίνεται απάντηση από τα ταμεία του Τύπου. Κι όμως, ήδη από τις αρχές του έτους, τα στοιχεία χτύπησαν κόκκινο. Σε έγγραφο του ΕΔΟΕΑΠ προς την ΕΣΗΕΑ γίνεται παραδοχή πως οφείλονται από εκδότες-ιδιοκτήτες από την εισφορά του 3% ποσό άνω των 2 εκατ. ευρώ.
Υπάρχουν χρέη από μη απόδοση αγγελιόσημου ύψους 20 εκατ. ευρώ. Τα 6,3 από αυτά τα χρωστάνε απευθείας οι εκδότες. Όλα τα παραπάνω, φυσικά, μπορεί να συμπληρωθούν από τα (επίσημα) στοιχεία των εταιρειών ΜΜΕ για ανέλεγκτες ακόμη φορολογικές χρήσεις. Στην καλή περίπτωση το αγαπημένο τους κράτος και οι ελεγκτικοί του μηχανισμού έφθασαν ως το 2004!
Και σε αυτά πρέπει να προστεθεί η μείωση της διαφήμισης στα παραδοσιακά Μέσα με την αύξηση στα online Μedia στα οποία δεν ισχύει το αγγελιόσημο. Ούτε κάποιας άλλης μορφής όμως ασφάλιση για τους εργαζόμενους. Μόνο φθηνή ή μαύρη εργασία.
Τι προτίθενται να κάνουν για όλα αυτά οι ασφαλιστικοί οργανισμοί που ελέγχονται ή εποπτεύονται από τους δημοσιογράφους; Τι προτίθεται να πράξουν τα συνδικαλιστικά όργανα; Πολύ φοβόμαστε πως ακολουθούν τις ίδιες σκοτεινές, παρασκηνιακές, συνήθεις πρακτικές του παρελθόντος. Η πρότασή τους είναι να ενοποιηθούν όλα τα ταμεία και να γίνει ανακατανομή στα ήδη μειωμένα ποσά. Δηλαδή, να ζήσουν κάποιοι για μερικά ακόμη χρόνια. Για την ασφάλιση των εργαζομένων και κυρίως για το μέλλον της εργασίας στα ΜΜΕ ουδείς έχει να πει κάτι καινούργιο.
Λογικό είναι μετά να έρχονται οι εκδότες και ιδιοκτήτες και να επιβάλουν τις δικές τους προτάσεις. Ασφάλιση για ελάχιστους στο σκληρό πυρήνα των δικών τους δημοσιογράφων και ανασφάλιστη εργασία για όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους σε όλα τα Μέσα, παραδοσιακά και νέα.
Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!