Ένα ελπιδοφόρο βήμα του ανεξάρτητου συνδικαλισμού
Του Μάρκο Σαντοπάντρε *
Πάνω από 600 αντιπρόσωποι από κάθε εργασιακό τομέα, από όλη την Ιταλία, αποφάσισαν να ιδρύσουν την USB (Ένωση Συνδικάτων Βάσης), το νέο δευτεροβάθμιο όργανο που έκανε την πρώτη του δημόσια εμφάνιση στις 23 Μάη στο θέατρο Καπρανίκα της Ρώμης. Κεντρικός πυρήνας της νέας οργάνωσης τα συνδικάτα βάσης RDB, SDL και πολλά συνδικάτα της CUB, που μαζί με άλλες μικρότερες συνδικαλιστικές οργανώσεις ολοκλήρωσαν μια διαδικασία, που ξεκίνησε πριν δύο χρόνια. Μια διαδικασία που κάλεσε σε διάλογο χιλιάδες εκλεγμένους αντιπροσώπους, οι οποίοι κατόρθωσαν να ξεπεράσουν τα παλιά στερεότυπα και να σχεδιάσουν με ενθουσιασμό το μέλλον του ανεξάρτητου συνδικαλισμού, που πορεύεται έξω από το πολιτικό, εργοδοτικό και θεσμικό κατεστημένο. Συμμετείχαν, με μεγάλο ενδιαφέρον, στην ίδρυση της USB και άλλες ανεξάρτητες συνδικαλιστικές οργανώσεις όπως η SNATER (τηλεπικοινωνίες) και η Or.S.A. (μεταφορές), που στη διάρκεια του συνεδρίου τόνισαν τη θέλησή τους να συμμετάσχουν στη διαδικασία ενοποίησης σε μια επόμενη φάση. Στη συνέλευση της Ρώμης διάβασαν χαιρετισμό η Συνομοσπονδία COBAS, η SLAI COBAS και εκπρόσωποι πολιτικών οργανώσεων [όπως του Δικτύου Κομμουνιστών, του PCL, της Κριτικής Αριστεράς (SINISTRA CRITICA), των Κομμουνιστών-Λαϊκής Αριστεράς και άλλοι].
Οι πολυάριθμες τοποθετήσεις στο συνέδριο ανέδειξαν τα συστατικά χαρακτηριστικά της νέας Ομοσπονδίας. Η USB φιλοδοξεί και έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει μια πλειοψηφική Ένωση, που χρειάζεται σήμερα στους εργαζόμενους και στα λαϊκά στρώματα για να αντιπαρατεθεί στη διαχείριση της κρίσης, που προωθείται από τις κυβερνήσεις και τους υπερεθνικούς οργανισμούς. Η USB θα εμπεριέχει όλες τις κατηγορίες εργαζομένων, για να καταπολεμήσει την πολυδιάσπασή τους, ενοποιώντας τους αγώνες στους χώρους δουλειάς, στις διάφορες περιοχές της χώρας και τους ξεχωριστούς κοινωνικούς τομείς. Μέσα από μια διάχυση σε όλη την Ιταλία (μέχρι στιγμής, υπάρχουν τοπικές οργανώσεις σε 90 περιφέρειες, καλύπτοντας ουσιαστικά όλη τη χώρα) η USB επιδιώκει να μπορεί να εκπροσωπήσει και να οργανώσει τις συλλογικότητες της εργασίας και της επισφάλειας, και να αποτελέσει πόλο έλξης για τις νέες κοινωνικές οργανώσεις, να συνεργαστεί με πρωτοβουλίες πολιτών για το δικαίωμα στην κατοικία, το περιβάλλον, τα δημόσια αγαθά και τα δικαιώματα των μεταναστών. Η USB αρνείται την αχαλίνωτη «ανάπτυξη», που καταστρέφει περιβάλλον και ανθρώπινες ζωές, που πυροδοτεί πολέμους, ρατσισμό και εξαθλίωση. Φιλοδοξεί να εδραιωθεί σαν μια συνδικαλιστική Ένωση, ικανή να δρομολογήσει τη συνολική αλλαγή προσανατολισμού της Ιταλίας.
Συνεχίζοντας την παράδοση των ιδρυτικών της φορέων, η USB θεωρεί βασικούς πυλώνες της τη δημοκρατία και την ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων μέσα από μια οριζόντια οργανωτική δομή σε όλους τους κλάδους.
Επίσης, η USB θέλει να είναι ένας ανταγωνιστικός συνδικαλιστικός φορέας, που θα παλεύει για νέα δικαιώματα και νέα φιλεργατικά μέτρα, για συμβάσεις που θα επιδιώκουν τη βελτίωση των συνθηκών δουλειάς και ζωής για εκατομμύρια εργαζομένων, μακριά από τις λογικές του «μικρότερου κακού» και των «κατευναστικών ημιμέτρων».
Η Συνέλευση εξέλεξε τα μέλη των οργάνων της νέας ομοσπονδίας, τα 154 μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, τα 55 μέλη της Πανιταλικής Συντονιστικής Επιτροπής και τα 13 μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής. Μεγάλη σημασία δόθηκε στη συζήτηση για τα διεθνή ζητήματα, ιδιαίτερα για την κατάσταση της Λατινικής Αμερικής και της Ελλάδας. Εκεί διαβάστηκαν και μηνύματα από πολλές ξένες συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας WFTU (World Federation of Trade Unions), του ΠΑΜΕ, και του LAB, ανεξάρτητου ταξικού Συνδικάτου των Βάσκων.
Στο ιδρυτικό συνέδριο συμμετείχαν και αρκετοί αντιπρόσωποι, που τους τελευταίους μήνες πέρασαν από την CGIL στη νέα Ένωση, ενώ ήδη τομείς ολόκληροι του ιστορικού αυτού συνδικάτου δηλώνουν έτοιμοι να το εγκαταλείψουν προκειμένου να συμμετάσχουν στην USB. Από όλους και όλες τονίστηκε ότι είναι πια φανερή η ελκτική δύναμη του νέου συνδικάτου.
Η συνειδητοποίηση αυτή βρήκε την έκφρασή της στον προγραμματισμό άμεσων πρωτοβουλιών και κινητοποιήσεων:
• 5 Ιούνη: Πανιταλική διαδήλωση στη Ρώμη ενάντια στους οικονομικούς χειρισμούς της κυβέρνησης και την επίθεση κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
• 7 και 8 Ιούνη: Περιφερειακές απεργίες των εκπαιδευτικών ενάντια στις περικοπές και τις απολύσεις.
• 8 Ιούνη: Πανιταλική απεργία των εργαζομένων σε κοινωνικούς τομείς, των συνταξιούχων και των προσωρινά εργαζομένων.
• 11 Ιούνη: Γενική απεργία των εργαζομένων στις Μεταφορές.
• 14 Ιούνη: Γενική απεργία των δημοσίων υπαλλήλων.
* Ο Μάρκο Σαντοπάντρε είναι διευθυντής του ράδιο Ανοιχτή Πόλη Ρώμης
