Όταν λέμε ότι επί της ουσίας είναι ίδιες οι κατευθύνσεις της πολιτικής των δύο μεγάλων κομμάτων δεν υπερβάλλουμε καθόλου. Οι διαφορές στις «ευαισθησίες» δεν συνιστούν άλλο μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης, οικονομικής ανάπτυξης και ρόλου στη διεθνή κονίστρα.
Η κύρωση στην Βουλή, στις 2/10, των συμβάσεων με μεγάλες δυτικές εταιρείες για τους υδρογονάνθρακες το αποδεικνύει περίτρανα. Αποδεικνύει επίσης την ποιότητα «αντιπολίτευσης» που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Θυμίζουμε πως οι συμβάσεις είχαν ετοιμαστεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάστηκαν σε ειδική τελετή λίγες μέρες πριν τις εκλογές της 7ης Ιουλίου και τα πανηγύρια των Τσίπρα, Σταθάκη και Τσοτσορού (επικεφαλής των ΕΛΠΕ, επιλογή του Λαφαζάνη…) ήταν εντυπωσιακά.
Η φωτογραφία που δημοσιεύουμε από τις υπογραφές των συμβάσεων με εκπροσώπους των εταιρειών είναι ενδεικτική των κατευθύνσεων και δεσμεύσεων όσων κυβερνούν την χώρα. Και όλοι γνώριζαν ότι η συνέχεια περιλάμβανε κύρωση των συμβάσεων που χρονικά υπολογιζόταν να γίνει περί τα τέλη Σεπτεμβρίου
Η νέα κυβέρνηση έφερε επομένως τις συμβάσεις για κύρωση στην Βουλή. Η ψηφοφορία έγινε προχτές και «υπέρ» ψήφισαν 180 (Ν.Δ., ΚΙΝ.ΑΛ., Ελληνική Λύση), «παρών» ψήφισαν 74 (ΣΥΡΙΖΑ). «Κατά» ψήφισαν ΚΚΕ, ΜέΡΑ25 και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Φίλης, Παπαδόπουλος, Ζουράρης και Παπαχριστόπουλος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΝΟΧΛΕΙΤΑΙ όταν αναγκάζεται να ψηφίσει μαζί με την Ν.Δ., όπως έκανε π.χ. για τον ΕΝΦΙΑ το καλοκαίρι. Τώρα θέλει να συγκροτήσει ένα «αντιδεξιό» μέτωπο κι η, από κοινού, ψήφιση χαλάει την εικόνα. Ουσιαστικά όμως έχει υποχρεώσεις προς τις μεγάλες εταιρείες, κατανοεί πως δεν μπορεί να καταψηφίσει έστω αντιπολιτευτικά και να κλείνει παράλληλα το μάτι στους επενδυτές. Βρίσκει λοιπόν μια δικαιολογία (π.χ. τα ΕΛΠΕ θα ιδιωτικοποιηθούν) και ρίχνει ένα «παρών» που αποφασίστηκε από την ηγεσία του και το εισηγήθηκε στην ολομέλεια ο νεαρός Κ. Ζαχαριάδης που πρόσφατα έγινε βουλευτής. Η σκληρά «αριστερά» του κόμματος (Ε. Τσακαλώτος και λοιποί «53») κάτι ψέλλισαν για τις εξορύξεις δια στόματος του πολύ σκληρού Δρίτσα και ψήφισαν «παρών» αφού η ψηφοφορία ήταν ονομαστική.
Ο Ν. Φίλης προχώρησε και σε μια δήλωση. Θεώρησε μεν θετική την μετατόπιση από το «υπέρ» του Ιουνίου όταν ήσαν κυβέρνηση στο σημερινό «παρών» αλλά δεν φτάνει: «ακούστηκε κριτική ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μεταβάλλει θέση. Πρόκειται για μια θετική μετατόπιση, που είναι προάγγελος μιας νέας πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Αρκεί όμως από το ακατανόητο “ναι” στις συμβάσεις παραμονή των εκλογών να πάμε σήμερα σε ένα “παρών”; Κατά τη γνώμη μου όχι».
Έτσι όμως ο δρόμος ανοίγει για την Ν.Δ. και την εφαρμογή της ίδιας, επί της ουσίας, πολιτικής στο ενεργειακό. Όλα τα άλλα είναι στάχτη στα μάτια του κόσμου. Ο εγκλωβισμός στο δίπολο Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τροχοπέδη για την εκπόνηση και υλοποίηση μιας πραγματικής εναλλακτικής πολιτικής σε όλα τα πεδία.
Τι έλεγαν τότε
Γιώργος Σταθάκης: «Μεγάλη ημέρα» χαρακτήρισε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Σταθάκης, την ημερομηνία που υπογράφτηκε η σύμβαση αφού όπως είπε χαρακτηριστικά «έκλεισε ένας μεγάλος κύκλος όσον αφορά στην έρευνα και την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, ίσως με την πιο σημαντική από όλες τις συμβάσεις, αυτή που υπογράφουμε σήμερα».
Αλέξης Τσίπρας: «Η μέρα είναι ιστορική γιατί η Ελλάδα κάνει ένα μεγάλο και αποφασιστικό βήμα για να αξιοποιήσει τον ενεργειακό πλούτο της», είχε τονίσει ο τότε πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, κατά τον χαιρετισμό του στην τελετή υπογραφής της σύμβασης μίσθωσης του Ελληνικού Δημοσίου με την κοινοπραξία «Exxon Mobil-Total-ΕΛΠΕ» για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης.
«Σήμερα η Ελλάδα, εκτός από χώρα που αποτελεί κρίσιμο ενεργειακό κόμβο στη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, ξεκινά την υλοποίηση ενός σχεδίου που έχει στόχο να τη μετατρέψει και σε χώρα παραγωγό ενέργειας ταυτόχρονα», είχε πει ο τότε πρωθυπουργός, προσθέτοντας χαρακτηριστικά: «Και η σημερινή υπογραφή της σύμβασης με δύο κορυφαίες εταιρείες στον χώρο της ενέργειας αλλά και με τα Ελληνικά Πετρέλαια, είναι το αποκορύφωμα μίας πολυετούς προσπάθειας και ενός σχεδιασμού πολλών χρόνων».
