Η διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες, «πρωτοτυπεί». Στις 15/7/2010 ο πρόεδρος της τράπεζας Μ. Σάλλας κατέθεσε δημόσια πρόταση για διπλή εξαγορά της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου με το ποσό των 700 εκατ. ευρώ, όταν η εκτιμηθείσα αξία των μετοχών των 2 τραπεζών ήταν 1,8 δισ. ευρώ και όταν μόλις μια μέρα πριν από τη δημόσια προσφορά είχε δανειστεί από το Ταχ. Ταμιευτήριο 350 εκατ. ευρώ. Λίγους μήνες μετά το σκάνδαλο, στις 19 του Νοέμβρη, η διοίκηση της Πειραιώς, αυτή τη φορά σε συνεργασία με το σύλλογο εργαζομένων, αποφάσισε να προτείνει στο σύνολο των 5.000 εργαζομένων της ένα πρόγραμμα μακροχρόνιας άδειας, σε εθελοντική βάση. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει αποχώρηση από την εργασία για 1 έως 3 έτη με το 40% του μισθού για το 1ο έτος, 45% για το 2ο έτος και 50% για το 3ο έτος, με ασφαλιστική κάλυψη και διατήρηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων με την επιστροφή στην εργασία. Πράγματι, αυτό το πακέτο ακούγεται δελεαστικό, πόσο μάλλον που έχει και τη σύμφωνη γνώμη του σωματείου της τράπεζας! Δεν είναι τυχαίο που, μέχρι στιγμής, έχει ιδιαίτερη ανταπόκριση από τους εργαζόμενους της τράπεζας. Ο Σάλλας, αυτή τη φορά, έκανε μια πολύ έξυπνη κίνηση για την τράπεζά του. Πρώτα από όλα θα εξοικονομήσει κάποια εκατομμύρια ευρώ από τη μείωση του εργατικού κόστους (το ποσό αυτό θα εξαρτηθεί από τον αριθμό των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα). Αν κάποιος εργάζεται για €2.000 το μήνα, τότε μόνο από έναν εργαζόμενο θα κερδίσει €1.300 το μήνα (κατά μέσο όρο) και συνολικά τα 3 χρόνια περίπου €55.000. Όσοι δεν πάρουν τη μακροχρόνια άδεια, είναι άγνωστο με ποια ωράρια και σε ποιους ρυθμούς θα εργάζονται, προκειμένου να ολοκληρώνουν καθημερινά την εργασία τους, αφού το προσωπικό της τράπεζας θα έχει μειωθεί.Επιπλέον, εάν έκανε πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου, θα στοίχιζε στην τράπεζα πολύ παραπάνω. Θα έπρεπε να δώσει, άμεσα, ένα μεγάλο χρηματικό πακέτο σε αυτούς που θα αποχωρήσουν, το οποίο πιθανότατα θα ήταν μεγαλύτερο από αυτό που θα του στοιχίσει η παραμονή των υπαλλήλων με μακροχρόνια άδεια και το οποίο ποσό θα δίνεται σταδιακά. Με αυτή την κίνηση δίνει την εντύπωση ότι επιτελεί κοινωνικό έργο και ότι η τράπεζά του είναι υγιής, δηλαδή δεν απολύει προσωπικό, πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές και «διασφαλίζει» την ομαλή επιστροφή των εργαζομένων στους χώρους εργασίας τους. Πώς θα ήταν δυνατόν τον Ιούλιο να έχει τη πρόθεση να εξαγοράσει 2 τράπεζες και τον Νοέμβριο να απολύει προσωπικό. Αυτό θα δημιουργούσε κλίμα ανασφάλειας, ίσως και πανικού στους καταθέτες τις τράπεζας, αλλά και το προσωπικό της. Πώς, όμως, διασφαλίζεται η επιστροφή του εργαζόμενου στην τράπεζα. Μπορεί λίγες ημέρες αφού επιστρέψει να του ανακοινωθεί η απόλυσή του, αφού έλειπε και ήταν εκτός των τραπεζικών εξελίξεων για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, σε αντίθεση με το συνάδελφό του που συνέχιζε αυτά τα χρόνια να εργάζεται. Μπορεί, επίσης, τα πράγματα να έχουν αλλάξει σε βάρος των εργαζομένων και οι κερδοφόρες εταιρίες να μπορούν να κάνουν μαζικές απολύσεις και ίσως χωρίς αποζημίωση. Αυτό, βέβαια, είναι ένα υποθετικό σενάριο. Όμως, σίγουρα, μεταθέτει μια κατάσταση σε επόμενο χρονικό διάστημα που, ενδεχομένως, οι συνθήκες να είναι ευνοϊκότερες για την τράπεζα. Εξάλλου, σε τρία χρόνια και με τόσο ρευστές συνθήκες κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η τύχη της Τράπεζας Πειραιώς. Η Τράπεζα Πειραιώς χωρίς να κάνει απολύσεις ή δαπανηρά προγράμματα εθελούσιας εξόδου, πέταξε το μπαλάκι στους εργαζόμενους οι οποίοι, όπως φαίνεται, ανταποκρίθηκαν. Το θέμα είναι τι κάνουν τα συνδικάτα σε τέτοιες προκλήσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι εκτός από τον σύλλογο εργαζομένων που στηρίζει αυτή την πρόταση, η ΟΤΟΕ επί του θέματος δεν έχει εκδώσει ούτε μία ανακοίνωση.Η πρόταση αυτή της Τράπεζας Πειραιώς δημιουργεί ένα νέο μοντέλο μείωσης προσωπικού, ανοίγοντας το δρόμο για παρόμοιες κινήσεις και σε άλλες εταιρίες, ίσως και στο δημόσιο αλλά και ευρύτερο δημόσιο τομέα, ιδίως σε εταιρίες που πρόκειται να συγχωνευτούν.
Ένα κερδοφόρο μοντέλο απαλλαγής από τους εργαζόμενους. Της Νάγιας Νικολάου.
Σχόλια
