του Μάκη Μαλαφέκα*
Η σκηνή μεταδόθηκε ζωντανά κατά τη διάρκεια των τελευταίων επεισοδίων στο Παρίσι, και μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές μετρούσε οκτώ εκατομμύρια θεάσεις στο διαδίκτυο. Καταγράφει μια σπάνια στιγμή. Μια στιγμή σημαντική, από πολλές απόψεις.
Τα CRS (τα γαλλικά ΜΑΤ) κάνουν έφοδο για να διαλύσουν και πιθανότατα να συλλάβουν διαδηλωτές που γράφουν συνθήματα πάνω στην Αψίδα του Θριάμβου. Συγκεκριμένα, γράφουν «Τα κίτρινα γιλέκα θα θριαμβεύσουν». Τους απωθούν βίαια σε πρώτη φάση, ακινητοποιώντας αρκετούς από αυτούς, μέχρι που έρχεται ξαφνικά ένα δεύτερο κύμα γιλέκων σχεδόν απ’ το πουθενά. Αυτό, αδιαφορώντας για την υπεροπλία των CRS, παίρνει πίσω τους πρώτους διαδηλωτές χωρίς να αφήσει πίσω ούτε έναν, υπερφαλαγγίζει τη διμοιρία και της δίνει να καταλάβει ότι η διαδήλωση δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να εγκαταλείψει τη θέση της. Το πλάνο τελειώνει με την υποχώρηση των σωμάτων ασφαλείας, τακτική στην αρχή και στη συνέχεια άτακτη, πανικόβλητη, και τη θεαματική ανακατάληψη της περιμέτρου της Αψίδας από τους διαδηλωτές.
Αργότερα το ίδιο απόγευμα, σε συνέντευξή του σε ιδιωτικό κανάλι, o υπουργός Εσωτερικών Κριστόφ Καστανέρ σχολίασε αυτές τις εικόνες λέγοντας ότι τα κίτρινα γιλέκα «βανδαλίζουν τα σύμβολα της Δημοκρατίας». Δεν θα γνωρίζει φαίνεται, ούτε αυτός ούτε οι τέσσερις δημοσιογράφοι που τον περιέθαλπταν ψυχολογικά στο στούντιο σχεδόν με κουβέρτες διάσωσης, ότι το μνημείο αυτό είναι κατεξοχήν Ναπολεόντειο, «νεορωμαϊκό», σύμβολο απολυταρχίας, ότι μνημονεύει εικονογραφικά τον στρατιωτικό θρίαμβο του Βοναπάρτη στο Άουστερλιτς, κι ότι ολοκληρώθηκε επί Ιουλιανής Μοναρχίας προτού το μεταμφιέσει άγαρμπα η Τρίτη Δημοκρατία σε μνημείο πεσόντων και αγαθών προθέσεων (ξέπλυμα των πολλών αμαρτιών της στον Α’ Παγκόσμιο –κυρίως ενάντια στο ίδιο της το στράτευμα). Όλα αυτά, βέβαια, αφορούν μόνο το ξοφλημένο δημόσιο αφήγημα της γαλλικής κυβέρνησης και όχι το σύνθημα του διαδηλωτή. Ούτε να βανδαλίσουν τη Δημοκρατία θέλησαν τα γιλέκα του ενός ευρώ το περασμένο Σάββατο, ούτε να σχολιάσουν τη γαλλική ιστορία. Θέλησαν να ενωθούν συμβολικά με τη λέξη «θρίαμβος», αυτοί οι κοινωνικά ηττημένοι, οι μικροί, οι συχνά εξαθλιωμένοι, οι περίγελοι της καλής πολιτικής κοινωνίας, να κατακτήσουν έστω και πρόσκαιρα μια θέση στο ανεπαίσθητο ύψωμα της Place de l’Étoile και να κοιτάξουν το Παρίσι από μια διαφορετική οπτική γωνία, στιγμιαία, για πρώτη φορά, αυτήν της δικής τους νίκης.
* Ο Μάκης Μαλαφέκας είναι συγγραφέας
