Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η απεργία πείνας των Παλαιστινίων κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές, στην οποία είχαμε αναφερθεί πριν από δύο εβδομάδες, βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού.
Έχει ήδη εξελιχθεί στη σημαντικότερη απεργία πείνας Παλαιστινίων κρατουμένων στην Ιστορία, αφενός επειδή κάποιοι κρατούμενοι που είχαν ξεκινήσει νωρίτερα, όπως ο Thaer Halahleh και ο Βilal Diab, έχουν ήδη μπει στην 74η ημέρα απεργίας πείνας, έχοντας σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ και αφετέρου γιατί η μαζική απεργία πείνας έως και 2.000 κρατουμένων πλησιάζει να συμπληρώσει τον ένα μήνα, και ήδη διαφαίνεται ότι οι ισραηλινές Αρχές αναγκάζονται να συζητήσουν για ικανοποίηση κάποιων αιτημάτων τους, αναφορικά με το μέτρο της απομόνωσης, τις επισκέψεις συγγενών ή τις συνθήκες διαβίωσης. Όλες οι προσπάθειες των Ισραηλινών να περιορίσουν ή να καταστείλουν την απεργία πείνας έχουν πέσει στο κενό. Ούτε η προσπάθεια διακοπής της επικοινωνίας μεταξύ των διαφόρων φυλακών και κρατουμένων που εκφράζεται με απομονώσεις, μεταγωγές και περιορισμούς στις επισκέψεις δικηγόρων, ούτε η καταστολή με βίαιες επιδρομές στα κελιά, αφαίρεση του αλατιού των απεργών πείνας κ.λπ., ούτε το «διαίρει και βασίλευε» μεταξύ των κρατουμένων διαφορετικών πολιτικών παρατάξεων, ούτε οι περιορισμοί σε επισκέψεις ανεξάρτητων γιατρών και συγγενών, ούτε η φονική επιμονή του ισραηλινού Ανώτατου Δικαστηρίου στη διοικητική κράτηση χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη των Halahleh και Diab δεν έχουν καταφέρει να λυγίσουν το φρόνημα των ηρωικών απεργών πείνας.
Η κατάσταση του Thaer Halahleh φαίνεται να είναι η πιο κρίσιμη και δεν ξέρουμε καν πως θα έχει εξελιχθεί μέχρι να τυπωθεί αυτό το άρθρο. Ο γιατρός της φυλακής είπε στον Thaer ότι θα μπορούσε να πεθάνει ανά πάσα στιγμή. Ο Thaer έχει χάσει σημαντικό βάρος και τώρα ζυγίζει 55 κιλά. Έχει υπερβολικά χαμηλή αρτηριακή πίεση και η θερμοκρασία του κυμαίνεται σε επικίνδυνα επίπεδα. Επιπλέον, κάνει εμετό με αίμα. Ο Thaer αιμορραγεί επίσης από τα ούλα και τα χείλη του. Ο γιατρός της φυλακής του είπε επίσης ότι τώρα έχει μόλυνση σε μέρος του σώματός του. Ο Thaer πίνει νερό αλλά δεν παίρνει βιταμίνες ή μεταλλικά στοιχεία.
Στο μεταξύ οι κινητοποιήσεις εκτός φυλακών τόσο στα κατεχόμενα όσο και διεθνώς εντείνονται, αναγκάζοντας ακόμα και τον γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν να δηλώσει ότι είτε θα πρέπει να απαγγελθούν κατηγορίες στους κρατούμενους και να δικαστούν με εγγυημένα τα δικαιώματά τους ή να αφεθούν ελεύθεροι. Είναι καιρός να δούμε και στην Ελλάδα, παρά την πολιτική συγκυρία, το πώς θα συμβάλλουμε σε αυτό το διεθνές κύμα αλληλεγγύης. Η επέτειος της Νάκμπα, της καταστροφής του 1948, στις 15 Μάη είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δείξουμε την αλληλεγγύη μας. Το οφείλουμε στους ηρωικούς Παλαιστίνιους απεργούς πείνας, που σε μια δύσκολη συγκυρία όπου το παλαιστινιακό έχει επισκιαστεί από τις εξελίξεις στα υπόλοιπα αραβικά κράτη, αλλά και τη διεθνή οικονομική κρίση, εκείνοι έχουν καταφέρει να κρατήσουν ψηλά τη σημαία του αγώνα και να το βάλουν και πάλι στη διεθνή επικαιρότητα, παρά την απροθυμία των μεγάλων διεθνών ΜΜΕ.
Η κατάσταση του Thaer Halahleh φαίνεται να είναι η πιο κρίσιμη και δεν ξέρουμε καν πως θα έχει εξελιχθεί μέχρι να τυπωθεί αυτό το άρθρο. Ο γιατρός της φυλακής είπε στον Thaer ότι θα μπορούσε να πεθάνει ανά πάσα στιγμή. Ο Thaer έχει χάσει σημαντικό βάρος και τώρα ζυγίζει 55 κιλά. Έχει υπερβολικά χαμηλή αρτηριακή πίεση και η θερμοκρασία του κυμαίνεται σε επικίνδυνα επίπεδα. Επιπλέον, κάνει εμετό με αίμα. Ο Thaer αιμορραγεί επίσης από τα ούλα και τα χείλη του. Ο γιατρός της φυλακής του είπε επίσης ότι τώρα έχει μόλυνση σε μέρος του σώματός του. Ο Thaer πίνει νερό αλλά δεν παίρνει βιταμίνες ή μεταλλικά στοιχεία.
Στο μεταξύ οι κινητοποιήσεις εκτός φυλακών τόσο στα κατεχόμενα όσο και διεθνώς εντείνονται, αναγκάζοντας ακόμα και τον γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν να δηλώσει ότι είτε θα πρέπει να απαγγελθούν κατηγορίες στους κρατούμενους και να δικαστούν με εγγυημένα τα δικαιώματά τους ή να αφεθούν ελεύθεροι. Είναι καιρός να δούμε και στην Ελλάδα, παρά την πολιτική συγκυρία, το πώς θα συμβάλλουμε σε αυτό το διεθνές κύμα αλληλεγγύης. Η επέτειος της Νάκμπα, της καταστροφής του 1948, στις 15 Μάη είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δείξουμε την αλληλεγγύη μας. Το οφείλουμε στους ηρωικούς Παλαιστίνιους απεργούς πείνας, που σε μια δύσκολη συγκυρία όπου το παλαιστινιακό έχει επισκιαστεί από τις εξελίξεις στα υπόλοιπα αραβικά κράτη, αλλά και τη διεθνή οικονομική κρίση, εκείνοι έχουν καταφέρει να κρατήσουν ψηλά τη σημαία του αγώνα και να το βάλουν και πάλι στη διεθνή επικαιρότητα, παρά την απροθυμία των μεγάλων διεθνών ΜΜΕ.
Σύλλογος Ιντιφάντα
https://intifadagr.wordpress.com/
https://intifadagr.wordpress.com/
Σχόλια