Τα ψέματα τελειώνουν. Τα συγκροτήματα Τύπου, μπουκωμένα ως πρόσφατα από το κρατικό χρήμα και το εύκολο δανεισμό από τις τράπεζες, εμφανίζονται έτοιμα να λάβουν αποφάσεις για το μέλλον τους.
Όλα τα μεγάλα συγκροτήματα Τύπου, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ετοιμάζονται να παρέμβουν για τη συνέχιση λειτουργίας των Μέσων, προϊόντων και υπηρεσιών τους. Οι ζημιές και τα χρέη στο χώρο των media ξεπερνούν τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ και οι τράπεζες δεν μπορούν ή δεν θέλουν αυτό το διάστημα τουλάχιστον, να συμπεριλάβουν τα ΜΜΕ στην επόμενη φάση σωτηρίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Για αυτό και όλοι, από την κυβέρνηση, την αγορά, τους εκδότες, τους πολιτικούς μιλάνε πια ανοιχτά για επερχόμενα λουκέτα στα ΜΜΕ. Για αυτό και πυκνώνουν οι πληροφορίες και τα σενάρια για σωτηρία από νέες επιχειρηματικές δυνάμεις, για την είσοδο νέων παικτών, νέων κεφαλαίων στα media. Σε όποια καταφέρουν να βρουν νέα κεφάλαια, δηλαδή. Σε αυτή την πορεία δεν αποκλείονται εκπλήξεις από το κλείσιμο τίτλων και το άνοιγμα νέων Μέσων έως και την έξοδο ή αποκλεισμό τέως ισχυρών παραγόντων και μετόχων.
Αν κάποιος προσέξει με προσοχή όσα γράφονται και λέγονται, λάβει υπόψη του και τον ενδο-μιντιακό πόλεμο επιβίωσης και ανταγωνισμού, θα διαπιστώσει πως ήδη δειλά-δειλά αρχίζουν να υπερισχύουν οι απόψεις για «την ευκαιρία στην κρίση». Για αυτούς, δηλαδή, που τώρα ακριβώς επεξεργάζονται το πώς θα γίνουν ισχυρότεροι, απαιτώντας σε πρώτη φάση να εξαφανιστούν οι μικροί αντίπαλοι… Ούτε είναι τυχαίο ότι πίσω από το προσκήνιο, όχι ακριβώς στα παρασκήνια, ξέσπασε και μια ακόμη, παράλληλη μάχη ανάμεσα στους «κρατιστές» και τους «νεοφιλελεύθερους» για το ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για τα media.
Το επόμενο διάστημα, μέχρι και το καλοκαίρι τα φαινόμενα έντασης θεωρούμε πως θα κορυφωθούν. Σημείο συνάντησης αλλά και καθοριστικών εξελίξεων θα αποτελέσει η νέα νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης για τα ΜΜΕ. Ένας νόμος που θα αλλάξει ριζικά τις προϋποθέσεις και τους όρους λειτουργίας των media στην Ελλάδα. Κάτι ανάλογο συνέβη το 2005 με το νόμο Βενιζέλου, ο οποίος κόπηκε και ράφτηκε τότε στο… πατρόν που είχαν καταθέσει οι ιδιοκτήτες ηλεκτρονικών ΜΜΕ και οι εκδότες, αφήνοντας παράλληλα και τα «παράθυρα» συναλλαγής με την πολιτική εξουσία σε εμφανή και κρίσιμα μέτωπα.
Κάτι αντίστοιχο ετοιμάζεται και για αυτό το καλοκαίρι. Η κυβέρνηση έχει στα χέρια της δεκάδες non paper: Των εκδοτών, των ενώσεων ιδιοκτητών, μικρών και μεγάλων φορέων, εκδοτών του περιφερειακού τύπου, διαφημιστών και διαφημιστικών εταιριών, ακόμη και ενώσεων εργαζομένων. Πρόκειται για την αδιαφανή αλλά πολύ ουσιαστική και καθοριστική «διαβούλευση» των κομματιών μιντιακής εξουσίας που ποτέ δεν θα δει το φως της δημοσιότητας στις λίστες «διαύγειας» για τους απλούς πολίτες.
Με τα non paper όλες οι πλευρές θέτουν τις απαιτήσεις τους, αν και πολλοί απ’ αυτούς παραμένουν εγκλωβισμένοι σε όρους και μεθόδους της προηγούμενης 10ετίας στα media. Οι περισσότεροι και ισχυρότεροι, όμως, το έλαβαν το μήνυμα. Και προσάρμοσαν την τακτική τους έναντι μελλοντικών ανταλλαγμάτων. Αυτό που απομένει είναι η επεξεργασία των απαιτήσεών τους. Η προώθησή τους θα γίνει αντικείμενο υπόγειας συναλλαγής με την κυβέρνηση. Η νέα εποχή για τα media τώρα ακριβώς αρχίζει να διαμορφώνεται.
Αν κάποιος προσέξει με προσοχή όσα γράφονται και λέγονται, λάβει υπόψη του και τον ενδο-μιντιακό πόλεμο επιβίωσης και ανταγωνισμού, θα διαπιστώσει πως ήδη δειλά-δειλά αρχίζουν να υπερισχύουν οι απόψεις για «την ευκαιρία στην κρίση». Για αυτούς, δηλαδή, που τώρα ακριβώς επεξεργάζονται το πώς θα γίνουν ισχυρότεροι, απαιτώντας σε πρώτη φάση να εξαφανιστούν οι μικροί αντίπαλοι… Ούτε είναι τυχαίο ότι πίσω από το προσκήνιο, όχι ακριβώς στα παρασκήνια, ξέσπασε και μια ακόμη, παράλληλη μάχη ανάμεσα στους «κρατιστές» και τους «νεοφιλελεύθερους» για το ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για τα media.
Το επόμενο διάστημα, μέχρι και το καλοκαίρι τα φαινόμενα έντασης θεωρούμε πως θα κορυφωθούν. Σημείο συνάντησης αλλά και καθοριστικών εξελίξεων θα αποτελέσει η νέα νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης για τα ΜΜΕ. Ένας νόμος που θα αλλάξει ριζικά τις προϋποθέσεις και τους όρους λειτουργίας των media στην Ελλάδα. Κάτι ανάλογο συνέβη το 2005 με το νόμο Βενιζέλου, ο οποίος κόπηκε και ράφτηκε τότε στο… πατρόν που είχαν καταθέσει οι ιδιοκτήτες ηλεκτρονικών ΜΜΕ και οι εκδότες, αφήνοντας παράλληλα και τα «παράθυρα» συναλλαγής με την πολιτική εξουσία σε εμφανή και κρίσιμα μέτωπα.
Κάτι αντίστοιχο ετοιμάζεται και για αυτό το καλοκαίρι. Η κυβέρνηση έχει στα χέρια της δεκάδες non paper: Των εκδοτών, των ενώσεων ιδιοκτητών, μικρών και μεγάλων φορέων, εκδοτών του περιφερειακού τύπου, διαφημιστών και διαφημιστικών εταιριών, ακόμη και ενώσεων εργαζομένων. Πρόκειται για την αδιαφανή αλλά πολύ ουσιαστική και καθοριστική «διαβούλευση» των κομματιών μιντιακής εξουσίας που ποτέ δεν θα δει το φως της δημοσιότητας στις λίστες «διαύγειας» για τους απλούς πολίτες.
Με τα non paper όλες οι πλευρές θέτουν τις απαιτήσεις τους, αν και πολλοί απ’ αυτούς παραμένουν εγκλωβισμένοι σε όρους και μεθόδους της προηγούμενης 10ετίας στα media. Οι περισσότεροι και ισχυρότεροι, όμως, το έλαβαν το μήνυμα. Και προσάρμοσαν την τακτική τους έναντι μελλοντικών ανταλλαγμάτων. Αυτό που απομένει είναι η επεξεργασία των απαιτήσεών τους. Η προώθησή τους θα γίνει αντικείμενο υπόγειας συναλλαγής με την κυβέρνηση. Η νέα εποχή για τα media τώρα ακριβώς αρχίζει να διαμορφώνεται.
Σχόλια
