Η εποχή, καθώς και ο τόπος στον οποίο ζούμε, έχει το εξής χαρακτηριστικό. Παραπέμπει σε πολλές ιστορικές εποχές, και παράγει πάμπολλους ιστορικούς παραλληλισμούς.
Δυστυχώς, για τους λάθος λόγους. Και τι δεν έχουμε ακούσει για την μνημονιοκρατούμενη χώρα μας. Αποικιοκρατία, Κατοχή, Βαϊμάρη. Όμως, ήρθε η ώρα η ολοένα και βαθύτερη καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας να παράξει ακόμα έναν ιστορικό παραλληλισμό και στερεότυπο. Τον δικό της, Γιάννη Αγιάννη. Δεν «εκλάπη» όμως ούτε μια φρατζόλα ψωμί. Και ο «ένοχος», δεν έπραξε για τον εαυτό του. Οι έννοιες πια έχουν θολώσει πολύ, που το άδικο φαίνεται δίκαιο και το δίκαιο… δεν υπάρχει καθόλου στην κοινωνική πραγματικότητα, παρά μόνο σε δοκίμια μεταφυσικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ο άνεργος πατέρας που συγκλόνισε το πανελλήνιο όταν συνελήφθη για την κλοπή ενός πάμφθηνου κουτιού με μαρκαδόρους που είχε ανάγκη το παιδί του για το σχολείο, δεν απέφυγε την καταδίκη από το Αυτόφωρο στο εδώλιο του οποίου κάθισε, χωρίς να έχει συνήγορο υπεράσπισης. Παρά την αμηχανία στην οποία βρέθηκαν οι δικαστές στο Αυτόφωτο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Βόλου, ήταν υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν το «γράμμα του νόμου», καθώς σε βάρος του 46χρονου άνδρα υπήρχε η μήνυση του επόπτη των ταμείων του πολυκαταστήματος, ο οποίος πάντως δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο. Με δάκρυα στα μάτια, ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε την πράξη του στην απολογία του επισημαίνοντας ότι αναγκάστηκε να κλέψει γιατί δεν του έφταναν τα χρήματα για να αγοράσει όσα σχολικά είδη χρειαζόταν το παιδί του… «Όταν με κατάλαβαν, ήθελα να με καταπιεί η γη. Τους έδειξα το πορτοφόλι μου που είχε μέσα 20 ευρώ και τα πήραν. Ζητάω συγγνώμη και δεν πρόκειται να το ξανακάνω», είπε στους δικαστές. Το δικαστήριο του επέβαλε ποινή φυλάκισης 20 ημερών με τριετή αναστολή και του χρέωσε δικαστικά έξοδα ύψους 80 ευρώ. Αποδόθηκε δικαιοσύνη. Και η «ζωή» συνεχίζεται. Ελπίζω ο μικρός στο σχολείο, πρώτα από όλα, να μάθε να γράφει την λέξη «αδικία».
Ηλίας Σταθάτος
Σχόλια
