Πώς θα αξιοποιηθούν οι τελευταίες εξελίξεις;
(To άρθρο γράφτηκε πριν τις συλλήψεις βουλευτών και μελών της Χρυσής Αυγής)
Η εισαγγελική δραστηριότητα των τελευταίων ημερών γύρω από τις εγκληματικές υποθέσεις στις οποίες εμπλέκεται η Χρυσή Αυγή και η επικείμενη κλήση βουλευτών της σε απολογία, έρχονται να προστεθούν στον καταιγισμό εξελίξεων που ακολούθησαν τη δολοφονία του Π. Φύσσα.
Η Χ.Α. αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο παραιτήσεων των βουλευτών της και πρόκλησης έτσι εκλογών σε 15 περιφέρειες της χώρας, μεταξύ των οποίων και οι επτά μεγάλες εκλογικές περιφέρειες της Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Ακόμα, πιθανό φαίνεται και το ενδεχόμενο παραίτησης ορισμένων μόνο βουλευτών ώστε να διατηρηθεί στη Βουλή κοινοβουλευτική ομάδα του φασιστικού κόμματος. Την ίδια στιγμή, φουντώνουν τα σενάρια για εκλογές σε εθνικό επίπεδο με πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας, τόσο σε περίπτωση βουλευτικών παραιτήσεων όσο και ανεξάρτητα από αυτό το ενδεχόμενο.
Μια πρωτοβουλία Σαμαρά για εθνικές εκλογές θα είχε προφανή κίνητρα και στοχεύσεις. Να μην αφεθεί άλλος χρόνος στη φθορά από τις μνημονιακές πολιτικές, να αξιοποιηθεί το κλίμα τρόμου που καλλιεργείται από τα σενάρια εκτροπών και τη φασιστική δράση, να επαναπατριστεί το λιγότερο «ακραίο» τμήμα των δεξιών ψηφοφόρων που είχαν μετακινηθεί προς τη Χ.Α., να ανασυσταθεί η δεξιά παράταξη. Και κυρίως, να εμφανιστεί η Ν.Δ. σαν εγγυήτρια μιας «ομαλότητας», έστω και μνημονιακής, απέναντι στο «χάος» στο οποίο σπρώχνουν τη χώρα τα «δύο άκρα» στα οποία δεν έχει σταματήσει να αναφέρεται το επιτελείο του πρωθυπουργού.
Από κοντά και ο κυβερνητικός εταίρος που ανέλαβε αυτές τις μέρες μεγάλο μερίδιο της εκστρατείας επανακαθορισμού των διαχωριστικών γραμμών στο πολιτικό σκηνικό. «Παρωχημένη», σύμφωνα με τον Ε. Βενιζέλο, η αντιμνημονιακή γραμμή, αφού ο πολιτικός κόσμος χωρίζεται σε «συνταγματικό τόξο» και εχθρούς της Δημοκρατίας. Για την ενίσχυση αυτού του ισχυρισμού αλλά και για λόγους στενά κομματικής επιβίωσης, ο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ προτείνει την εκλογική κάθοδο με κοινό «συνταγματικό» υποψήφιο σε περίπτωση επαναληπτικών εκλογών. Πρόταση με την οποία έσπευσε να συμφωνήσει και η Ντ. Μπακογιάννη ενώ και η ΔΗΜΑΡ που επίσης αγωνιά για τη δική της κομματική επιβίωση, κάνει λόγο για μέτωπο όλων των κομμάτων «της Δημοκρατίας».
Βενιζέλος και Σαμαράς, λοιπόν, επιχειρούν να αυτο-τοποθετηθούν στο στρατόπεδο της υπεράσπισης της Δημοκρατίας! Με το φόβητρο της Χ.Α. που οι δικές τους πολιτικές εξέθρεψαν, στήνουν τώρα την κολυμπήθρα του Σιλωάμ για να ξεπλυθούν από τις αμαρτίες της τρίχρονης εκτροπής. Και αφού πρώτα λανσάρισαν και πολιτεύτηκαν με τη θεωρία των δύο άκρων (σε έκδοση είτε Φ. Κρανιδιώτη είτε Θ. Πάγκαλου, για να μην ξεχνιόμαστε), καλούν τώρα το «άλλο άκρο», το ΣΥΡΙΖΑ, να στριμωχτεί μαζί τους στα στενά πλαίσια ενός υποτιθέμενου «συνταγματικού» αλλά στην πραγματικότητα μνημονιακού και τροϊκανού τόξου.
Έτσι, προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβάλλουν εξελίξεις μέσα από τις οποίες θα ξεχαστεί η σημερινή δραματική κοινωνική πραγματικότητα μαζί με τους υπεύθυνους για αυτή και θα εξοβελιστεί κάθε συζήτηση για μια προοπτική πέρα από τη σημερινή υποδούλωση και ταπείνωση της χώρας. Η κολυμπήθρα του Σιλωάμ έμεινε στην ιστορία και τις γραφές όταν ο Χριστός έστειλε εκεί έναν τυφλό να πλυθεί για να βρει το φως του. Η σημερινή στήνεται με σκοπό να σταματήσει να βλέπει η κοινωνία την ίδια τη δική της εφιαλτική πραγματικότητα.
Θα αποκτήσει δυναμική σε αυτές τις συνθήκες μια πιο συνολική προοπτική πραγματικής Δημοκρατίας ή αυτή θα συμπιέζεται ανάμεσα στους σημερινούς δυναμικούς παράγοντες του μνημονιακού και του φασιστικού τρόμου; Αυτό είναι το βασανιστικό ερώτημα…
