Με κεντρικό θέμα Γέφυρες, η αυλαία του φεστιβάλ άνοιξε το Σάββατο, 3 Δεκεμβρίου, στο Δημοτικό Θέατρο της Κορίνθου. Η οργανωτική επιτροπή μετά από πολύμηνη προετοιμασία παρουσίασε ένα πλούσιο πρόγραμμα για όλες τις προτιμήσεις και τις ηλικίες το οποίο, κατά πολλούς, ξεπέρασε ευχάριστα κάθε προσδοκία. Πρωταγωνιστής του φεστιβάλ ήταν, αδιαμφισβήτητα, ο Ανεξάρτητος Ελληνικός Κινηματογράφος, ο οποίος εκπροσωπήθηκε με δεκαπέντε από τις σαράντα συνολικά ταινίες της διοργάνωσης.
Οι παρευρισκόμενοι είχαν επίσης την τύχη να παρακολουθήσουν δύο παγκόσμιες, πρεμιέρες παρουσία των σκηνοθετών τους: τη γερμανική ταινία Big Black του Oliver Kyr με πρωταγωνιστές τον David Gant (Braveheart) και την Delphine Shaneac, και το θρίλερ Σκοτεινός Θρύλος του Ζάχου Σαμολαδά. Τέσσερις ακόμα ελληνικές πρεμιέρες προσέλκυσαν το ενδιαφέρον και ενθάρρυναν τη συζήτηση με τους δημιουργούς: το Fish n’ Chips του Ηλία Δημητρίου από την Κύπρο, το Dos-Μια ιστορία αγάπης από την ανάποδη του Στάθη Αθανασίου που κατέκτησε τα βραβεία καλύτερης ταινίας και κοινού στο φεστιβάλ της Νέας Υόρκης, καθώς επίσης και το Πικρό Χιόνι του Γιώργου Αγαθονικιάδη. Πρεμιέρες για το ελληνικό κοινό ήταν το ινδικό δράμα Bhobhar του Gajendra Shrotriya, το ρωσικό Mήδεια, βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Σενέκα, και το φιλμ νουάρ Σημειώσεις από τον Νέο Κόσμο εμπνευσμένο από το Υπόγειο του Ντοστογιέφσκι, με την παρουσία του σκηνοθέτη Vitaly Sumin από το Λος Άντζελες. Επιπρόσθετα, τέσσερα ντοκιμαντέρ, δύο εκ των οποίων είχαν ελληνικό χρώμα, προσέλκυσαν τους ρομαντικούς: το My sweet canary εμπνευσμένο από τη ζωή της ρεμπέτισσας Ρόζας Εσκενάζυ και το Ithaca με δραματοποιημένο το ομώνυμο ποίημα του Αλεξανδρινού ποιητή.
Δεδομένου ότι η έναρξη του φεστιβάλ συνέπιπτε με την Παγκόσμια Ημέρα για Άτομα με Αναπηρία, στο πρόγραμμα συμπεριελήφθησαν και ταινίες με πρωταγωνιστές άτομα με αναπηρία, συντελώντας στο αφιέρωμα We can do. Επίσης, το κυριακάτικο πρωινό της 4ης Δεκεμβρίου ήταν αφιερωμένο στους μικρούς θεατές με τη σειρά κινουμένων σχεδίων Ένα Γράμμα-Μια Ιστορία και προεξέχουσα την εκπαιδευτική προβολή Διολκός, 1.500 Χρόνια με κεντρικό άξονα την Κόρινθο στα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ.
Μέλη της κριτικής επιτροπής ήταν διακεκριμένοι Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες, όπως η Άννα Συνοδινού, η Μάρω Θεοδωράκη, ο Van Papadopoulos, o Νικόλας Δημητρίου και ο Ινδός παραγωγός Vivek Singhania.
Σε ένα στρογγυλό τραπέζι με τίτλο Κινηματογραφικές Εμπειρίες και την ενεργή συμμετοχή του κοινού το πρωινό της τελευταίας ημέρας του φεστιβάλ, ο Ζάχος Σαμολαδάς, ο Ηλίας Δημητρίου, ο Θάνος Κερμίτσης, ο Mark Playne, o Οliver Kyr, o Vivek Singhania και o Vitaly Sumin συζήτησαν εκτενώς για την τέχνη του κινηματογράφου αλλά και για την πορεία των ανεξάρτητων παραγωγών στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ο Vivek Singhania, Ινδός παραγωγός ταινιών με διεθνή καριέρα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία, εξέφρασε την άποψη ότι η αγγλική γλώσσα αποτελεί το απαραίτητο «διαβατήριο» για τη διανομή μιας ταινίας στο εξωτερικό. Την άποψη του φάνηκε να συμμερίζεται ο Γερμανός σκηνοθέτης Oliver Kyr, που γύρισε την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους στα αγγλικά. Μπορούν, όμως, όλα να μεταφραστούν; Ο Έλληνας σκηνοθέτης Ζάχος Σαμολαδάς που παρουσίασε σε πρεμιέρα την ταινία τρόμου Σκοτεινός Θρύλος, εξήγησε ότι για το συγκεκριμένο είδος δεν ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθεί μια άλλη γλώσσα. Άλλωστε, όπως υποστήριξαν οι συμμετέχοντες στη συζήτηση, οι Έλληνες ηθοποιοί δεν είναι πρόθυμοι να δανειστούν τη φωνή κάποιου άλλου, θεωρώντας ότι αυτή αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της υποκριτικής τους περσόνας. Σκηνοθέτες και θεατές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια ταινία μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένη εάν ο θεατής αντιλαμβάνεται την υπόθεση μόνο από τη γλώσσα του σώματος και τα υπόλοιπα διαγλωσσικά στοιχεία.
Η αυλαία του κινηματογραφικού φεστιβάλ έπεσε με ιδιαίτερη λαμπρότητα το Σάββατο, 10 Δεκεμβρίου, λίγο μετά τις 8 το βράδυ, στο κατάμεστο Δημοτικό Θέατρο Κορίνθου. Το κινηματογραφικό ραντεβού ανανεώθηκε για την επόμενη χρονιά με ευχές για μια ακόμη πλουσιότερη καλλιτεχνικά διοργάνωση και μεγαλύτερη προσέλευση σε ένα τόσο σημαντικό πολιτιστικό γεγονός, με την υποστήριξη κρατικών και δημοτικών φορέων, αλλά και του κοινού.
Ποιοι βραβεύτηκαν
Οι ταινίες μεγάλου μήκους που βραβεύτηκαν είναι οι εξής:
Βραβείο σχεδιασμού παραγωγής: I shall remember, Sergey Grudinin – Ρωσία
Βραβείο σχεδιασμό σκηνικών και κουστουμιών: Dos-Μια ιστορία αγάπης από την ανάποδη, Yolanda Naranjo / Μιχάλης Σαμιώτης / Άση Δημητροπούλου, σκηνοθεσία Στάθη Αθανασίου – Ελλάδα.
Βραβείο καλύτερης μουσικής επένδυσης: Big Black, Constantin von Jascheroff, Mario von Jascheroff, Martin Gleitze, σκηνοθεσία Oliver Kyr – Γερμανία
Βραβείο μοντάζ: Πικρό Χιόνι, Jiri Calkovsky, σκηνοθεσία Γιώργου Αγαθονικιάδη -Ελλάδα.
Βραβείο φωτογραφίας: The Vanishing, Pawel Labe, σκηνοθεσία Adam Uryniak – Πολωνία.
Βραβείο καλύτερου σεναρίου: Fish n’ Chips, Ηλίαs Δημητρίου, Jan Fleischer, Νίκος Παναγιωτόπουλος-Ελλάδα / Κύπρος.
Βραβείο σκηνοθεσίας: Big Black του Oliver Kyr – Γερμανία.
Βραβείο κοινού σε μεγάλου μήκους ταινία: Dos-Μια ιστορία αγάπης από την ανάποδη του Στάθη Αθανασίου – Ελλάδα.
Βραβείο καλύτερης ηθοποιού: Love Story, Acha Septriasa – Ινδονησία.
Βραβείο καλύτερου ηθοποιού: Ο μικρός Roman Golchuk που κέρδισε την κριτική επιτροπή για την ερμηνεία του στη ρωσική παραγωγή I shall remember.
Τέλος, ο «Χρυσός Πήγασος» απονεμήθηκε στη ρωσική παραγωγή I shall remember του Vitaly Vorobiev.
Οι ταινίες μικρού μήκους που βραβεύτηκαν είναι οι ακόλουθες:
Βραβείο στο πλαίσιο του αφιερώματος για Άτομα με Αναπηρία We can do: Love at first sight του Mark Playne – Αγγλία / Ισπανία.
Βραβείο φωτογραφίας σε ελληνική ταινία μικρού μήκους: Le montΑge du nuΑge, Φώτης Μήτσης, διευθυντής φωτογραφίας, σκηνοθεσία Παναγιώτη Καραμήτσου
Βραβείο ελληνικής ταινίας μικρού μήκους: Οι τρωγλοδύτες του Θάνου Κερμίτση
Βραβείο παιδικής ταινίας: Ένα γράμμα, μια ιστορία των Αρίσταρχου Παπαδανιήλ και Σοφίας Μαντούβαλου – Ελλάδα.
Βραβείο ταινίας κινουμένων σχεδίων: Arguing is a nice hobby του Κωνσταντίνου Συρίμη – Αγγλία.
Βραβείο καλύτερης ταινίας τεκμηρίωσης (ντοκιμαντέρ): Recycling life – I found Dostoyevsky in the garbage του Εnis Riza Sakizli – Τουρκία.
Βραβείο κοινού για ταινία μικρού μήκους: Δίλεπτο του Μιχάλη Λυγκιάρη – Ελλάδα.
Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους: Blind Spot του Sang Choi – N. Κορέα.
Βραβείο καλύτερης φωτογραφίας σε ταινία μικρού μήκους: Postcard Mafia του Gregorius Grey – Αυστρία.
