Ασφυκτικό καθηκοντολόγιο
Ήδη από τις επίσημες δηλώσεις έγινε σαφές πως η Μέρκελ δεν αποσκοπούσε μόνο να στηρίξει τον Αντ. Σαμαρά σε μία καθοριστική στιγμή, που η συγκυβέρνηση παραπαίει. Επρόκειτο και για μία επίσκεψη… εργασίας. Έσπευσε εδώ για να επιβάλει την απαρέγκλιτη εφαρμογή όσων αποκαλούνται «οι δεσμεύσεις», και δεν θα μπορούσε να «βάλει εργασία» στην ελληνική κυβέρνηση με πιο ξεκάθαρα λόγια. Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες εβδομάδες ο κ. Σαμαράς υποβλήθηκε σε τεστ ευθυγράμμισης. Σε μία συνάντηση μεταξύ υποτίθεται ισότιμων εταίρων, έλαβε διαταγές να υλοποιηθούν εντός ημερών οι περίφημες 89 δράσεις (που αίφνης ανασύρθηκαν από το καθηκοντολόγιο του Μνημονίου) και να κλείσουν οριστικά, να ψηφιστούν και να εφαρμοστούν τα σφαγιαστικά μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση. Τα «εύχομαι και ελπίζω» και «θα κρίνει η τρόικα» της Γερμανίδας καγκελαρίου, αναφορικά με την παραμονή της χώρας στο ευρώ και την αποδέσμευση της δόσης, αυτό το νόημα και μόνο είχαν.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, ανακήρυξε επισήμως ως διορισμένους τοποτηρητές τους Φούχτελ και Ράιχενμπαχ. Ευτυχώς που είναι προσηλωμένη στους θεσμούς της Ε.Ε…
Από την επομένη, η κυβέρνηση τρέχει ολοταχώς. Στις 89 δράσεις δεν περιλαμβάνονται ουδέτερα θέματα διοικητικής αναδιοργάνωσης, αλλά ο καθορισμός του κατώτατου βασικού μισθού, η περικοπή της φαρμακευτικής δαπάνης με αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων, οι περικοπές στα ειδικά μισθολόγια, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση νοσοκομείων, οι απολύσεις. Δεν είναι επομένως τυχαίο το ξεσάλωμα των αποκαλούμενων «τροϊκανών» – από την απαίτηση να μην πληρώσουν οι τράπεζες τα χρωστούμενα για τις… ενέσεις Αλογοσκούφη, μέχρι και τη φαεινή ιδέα να ερημώσουν τα νησιά από κατοίκους με στοχεύσεις προφανείς. Έχουν κατοχυρώσει τα πάντα και πλέον περνάνε σε πιο επίμαχα θέματα, δηλώνοντας ευθέως επιδιώξεις ελέγχου όχι μόνο του νευραλγικού τραπεζικού τομέα, αλλά και της ανθρωπογεωγραφίας της χώρας.
Αδιέξοδη πορεία φθοράς
Με την αποχώρηση της υψηλής προσκεκλημένης, η κυβέρνηση επανήλθε στα γνωστά. Η γκρίζα εικόνα αποτυπώθηκε και στη διαχείριση της επίσκεψης και στην αποτίμηση των αποτελεσμάτων. Ο Φ. Κουβέλης επέλεξε να μην εκτεθεί, μπλοκάροντας έτσι και τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, που θα ήθελε πάρα πολύ μία «πρωθυπουργική» παρουσία, για να προσπεράσει το σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ. ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, αξιολόγησαν ως θετικό γεγονός μόνο την… προσγείωση του γερμανικού κυβερνητικού αεροσκάφους και τίποτα άλλο.
Ο Βενιζέλος απολογούμενος στη Βουλή για την απόκρυψη της λίστας κατέφυγε σε μετάθεση ενοχής στους Παπακωσταντίνου και Διώτη, ενώ υπέπεσε σε κραυγαλέες αντιφάσεις. Η εντεινόμενη προσωπική του κατάρρευση αντανακλά ευθέως στο ΠΑΣΟΚ. Εδώ εντοπίζεται μία αιτία των οξυμένων τόνων μεταξύ των ΠΑΣΟΚικών στελεχών και των υπουργών της Ν.Δ., αλλά και του τεταμένου κλίματος μεταξύ ΔΗΜΑΡ και Βενιζέλου.
Η κυβερνητική σταθερότητα δεν μένει αλώβητη. Οι δύο κυβερνητικοί εταίροι διαφοροποιήθηκαν από την πρωτοβουλία του υπ. Εργασίας για νομοθετική κατοχύρωση του κατώτατου μισθού και στη συνέχεια από την αστυνομική απαγόρευση των συγκεντρώσεων. Ακολούθησε η απόσυρση διάταξης που καταργούσε τις εργοδοτικές εισφορές στους Οργανισμούς Εργατικής Κατοικίας και Εστίας, μετά την άρνηση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ να την υπερψηφίσουν, ενώ ήδη εκδηλώνονται αντιδράσεις στην πώληση της Δωδώνης.
Η εμπλοκή ξεπερνά το επικοινωνιακό θέατρο και λαμβάνει διαστάσεις παράλυσης του κυβερνητικού έργου, ενώ και το πρωθυπουργικό κέντρο δεν πρόκειται να μένει για πολύ ακόμη στο απυρόβλητο.
Το πραγματικό πρόβλημα του πρωθυπουργού είναι πως εξαπάτησε ωμά το λαό, για να εξαγοράσει τη δική του αξιοπιστία υποτέλειας στην Άνγκ. Μέρκελ. Κι είναι μετέωρο τώρα το βήμα του στο βαθύ χάσμα που ο ίδιος άνοιξε απέναντι στη λαϊκή πλειοψηφία. Ασφυξία βέβαια, αλλά πώς αλλιώς η χώρα θα καταντήσει ένα «αξιόπιστο» πειθήνιο θύμα στους ανταγωνισμούς των ισχυρών, ενώ παραδομένη η κυβέρνησή της είναι ήδη έτοιμη να πανηγυρίσει μία πιθανή παράταση του αργού θανάτου ως άλλη μία «τελική» σωτηρία;
Το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι τα φαινόμενα κυβερνητικής αποσύνθεσης που συσσωρεύονται, να αναδείξουν σαν μεγεθυντικός φακός στο επίκεντρο το αξεπέραστο κυβερνητικό αδιέξοδο ενόψει της υπερψήφισης και εφαρμογής του νέου Μνημονίου. Και τότε ξανά την πρωτοβουλία των κινήσεων θα την έχει η ενεργοποιημένη κοινωνία.
