Ξεκάθαρο το μήνυμα της εκλογικής ανατροπής – Μεγαλώνει η αναντιστοιχία της υπαρκτής ευρωπαϊκής Αριστεράς με τη λαϊκή οργή. Του Γιώργου Τσίπρα
Τα κόμματα που υπεράσπιζαν προεκλογικά τις πολιτικές που επέβαλε η Μέρκελ και υπόσχονταν τη συνέχισή τους, η Κεντροαριστερά και ο Μόντι, καταποντίζονται. Τα κόμματα που εμφανίζονται να εναντιώνονται σε αυτές κερδίζουν. Ο Μπέπε Γκρίλο εκτινάσσεται και ο Μπερλουσκόνι νεκρανασταίνεται.
Η Αριστερά που με τη μορφή της εκλογικής της καθόδου επιλέγει να μην παρέμβει σε αυτή την κεντρική αντιπαράθεση της κοινωνίας, απλώς εξαφανίζεται. Ταυτόχρονα, όσο κι αν θολώνει το εκλογικό αποτέλεσμα η επιτυχία Μπερλουσκόνι, η ψήφος στον Γκρίλο αντανακλά την ιδιαίτερη αντίθεση μεγάλης μερίδας κόσμου, όπως αυτή εκφράζεται και σε άλλες χώρες: ενάντια στο σύνολο του κατεστημένου πολιτικού και κομματικού συστήματος που διαχειρίζεται το νεοφιλελευθερισμό, ενάντια στη διαφθορά, την κλεπτοκρατία και την απουσία της δημοκρατίας. Η συντηρητική μορφή που επέλεξε η Αριστερά να μιλήσει γι’ αυτό, δηλαδή η συμμαχία με τους δικαστές του Ντι Πιέτρο, αποδείχτηκε και αυτή χρεοκοπημένη από χέρι.
Ένα εκλογικό αποτέλεσμα που αφορά όχι τη μικρή Ελλάδα, αλλά τον τέταρτο ισχυρότερο καπιταλισμό της Ε.Ε., απειλεί το σαθρό νεοφιλελεύθερο και ηγεμονικό οικοδόμημα της Μέρκελ. Τα χρηματιστήρια έπεφταν τις πρώτες μέρες μετά τις ιταλικές εκλογές. Τι θα γίνει αν δεν συνεχιστούν οι πολιτικές της γερμανικής ορθοδοξίας στον μεγαλύτερο από τους αδύναμους κρίκους του ευρωπαϊκού Νότου; Το ενδεχόμενο αυτό δεν θέλουν ούτε να το σκέφτονται.
Η σκληράδα και οι απειλές Σόιμπλε δεν μπορούν να κρύψουν το φόβο των αρχιτεκτόνων της ακραία νεοφιλελεύθερης γερμανικής Ε.Ε.: «Δεν είμαστε ιδιαίτερα ευχαριστημένοι (από το εκλογικό αποτέλεσμα)… Είναι στο χέρι της Ιταλίας, των υπεύθυνων σε πολιτικό επίπεδο, να βγάλουν από το εκλογικό αποτέλεσμα αυτό που χρειάζεται η χώρα, δηλαδή μια σταθερή κυβέρνηση η οποία θα μπορεί να συνεχίσει την επιτυχημένη πορεία των τελευταίων δύο ετών…
Όταν οι αγορές αμφιβάλλουν ότι υπάρχει μια σταθερή κυβέρνηση, αυτό υπονομεύει την εμπιστοσύνη και η χώρα καταβάλλει υψηλό τίμημα».
Εκρηκτικό σκηνικό σε Νότο και Ανατολή της Ευρώπης
Η ανατροπή των δημοσκοπήσεων στην Ιταλία έρχεται να επιβεβαιώσει το τεράστιο και εκρηκτικό κοινωνικό δυναμικό που συσσωρεύεται στην «κόκκινη ζώνη» της Ευρώπης που περισσότερο πιέζεται από τις πολιτικές της Ε.Ε., δηλαδή στον ευρωπαϊκό Νότο και την Ανατολική Ευρώπη, δυναμικό που αναζητά εναγωνίως έκφραση και διέξοδο. Με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην Ελλάδα, με τον Μπέπε Γκρίλο στην Ιταλία. Σε Ελλάδα και Ιταλία ο λαός εισβάλλει στην κεντρική πολιτική σκηνή και ανατρέπει το σκηνικό. Δυνάμεις της Αριστεράς εκτινάσσονται σε Ελλάδα, Καταλονία και Χώρα των Βάσκων. Δεν συμβαίνει το ίδιο στην κεντρική πολιτική σκηνή της Ισπανίας με την Ισκιέρδα Ουνίδα ή κάποια άλλη δύναμη. Σε Ισπανία, Ελλάδα και πρόσφατα στη Σλοβενία το κίνημα των πλατειών εισάγει νέες μορφές αγώνα, ενότητας και δημοκρατίας. Σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Σλοβενία και πέρυσι στη Ρουμανία, με αφορμή το σύστημα Υγείας, είχαμε μεγάλες, επίμονες, μαζικές κινητοποιήσεις. Σε Βουλγαρία και Σλοβενία μεγάλες διαδηλώσεις εξαναγκάζουν τις τελευταίες μέρες τις νεοφιλελεύθερες διεφθαρμένες κυβερνήσεις σε παραίτηση. Στην Ισλανδία, που δεν ανήκει στην «κόκκινη ζώνη» της Ευρώπης αλλά απειλήθηκε πριν από λίγα χρόνια από την τραπεζική κρίση, ο λαός επέβαλε μια διαφορετική αντιμετώπιση της κρίσης από αυτήν που επιβάλλεται διά ροπάλου εντός της Ε.Ε. Και νίκησε!
Ακραία πόλωση
Η σημερινή Ευρώπη είναι μια Ευρώπη ζωντανή και σε κίνηση. Είναι μια Ευρώπη μεγάλων κινητοποιήσεων, μεγάλων εκπλήξεων και ανατροπών, ορμητικής εισβολής του λαού στο πολιτικό σκηνικό εκεί που του δίνεται η δυνατότητα και με όποιο πρόσφορο τρόπο, χωρίς να περιμένει τα… κριτήρια που θέτει μια Αριστερά από τη γωνία της. Είναι μια Ευρώπη διαφορετική από αυτή που γνωρίζαμε πριν από λίγα μόλις χρόνια. Όποιος περιμένει η Ευρώπη να ξεσηκωθεί με τα σχήματα που έχει στο κεφάλι της η υπαρκτή ευρωπαϊκή Αριστερά, θα περιμένει για πολύ… Όποιος από την άλλη περιμένει η Ευρώπη να ξεσηκωθεί ακριβώς με όρους Λατινικής Αμερικής, θα περιμένει κι αυτός για πολύ, γιατί η ευρωπαϊκή είναι μια διαφορετική πραγματικότητα. Ωστόσο, η πόλωση και η διαμόρφωση αντίπαλων συνασπισμών πάνω στα ζητούμενα της επιβίωσης και της απόκρουσης της μεγαλύτερης επίθεσης που έχουν δεχτεί οι λαοί της Ευρώπης μετά τον πόλεμο, είναι στοιχείο αυτής της πραγματικότητας.
Αντί οι εκλογικές ήττες, οι παραιτήσεις κυβερνήσεων και οι νέες μορφές κινημάτων να διαπαιδαγωγούν την υπαρκτή ευρωπαϊκή Αριστερά σε νέες ιδεολογικές και πολιτικές αντιλήψεις, αυτή φαίνεται να παραμένει προσκολλημένη σε παλιά σχήματα και μόνο πολύ αργά και με λιγοστές εξαιρέσεις ανταποκρίνεται στα καλέσματα των καιρών. Η αναντιστοιχία με την πραγματικότητα και τις ανάγκες της φαντάζει όλο και μεγαλύτερη. Θα είναι για καλό…
Το 7,5% της Επανάστασης των Πολιτών για το 2008 είναι το άθροισμα του 4,4% και 3,1% που είχε λάβει η Ιταλία των Αξιών του Ντι Πιέτρο (που είχε κατέβει με την Κεντροαριστερά) και το Ουράνιο Τόξο (Αριστερά και Πράσινοι) αντίστοιχα. Το 5,6% του συνασπισμού Μόντι για το 2008 αναφέρεται στο ποσοστό που είχε λάβει τότε η Ένωση Κέντρου, έχοντας κατέλθει μόνη της στις εκλογές. Η Επιλογή των Πολιτών είναι το κόμμα του Μόντι που ίσως θελήσει να ανασυστήσει τη Χριστιανοδημοκρατία. Στους συνασπισμούς εμφανίζονται στον πίνακα μόνο τα κόμματα που εξέλεξαν δικούς τους βουλευτές. Το Μέλλον και Ελευθερία του Φίνι, που τσακώθηκε με τον Μπερλουσκόνι και κατέβηκε με τον Μόντι, δεν εξέλεξε βουλευτή, όπως και το σύνολο του συμμαχικού σχήματος Δικαστών-Αριστεράς που πέφτει κάτω και από το σημείο στο οποίο είχε ήδη καταποντιστεί η Αριστερά το 2008. Σε επίπεδο κομμάτων και όχι συνασπισμών, πρώτο κόμμα έχει αναδειχθεί το M5S του Μπέπε Γκρίλο, πάνω από το Δημοκρατικό Κόμμα και το Λαό της Ελευθερίας! Τέλος, ο Μπερσάνι με την Κεντροαριστερά έχει μεν την πλειοψηφία στη Βουλή με τον ληστρικό, πλειοψηφικό νόμο που δίνει 55% των εδρών στο συνασπισμό που έρχεται πρώτος, αλλά στη Γερουσία για να αποκτήσει πλειοψηφία πρέπει να συνεργαστεί είτε με Μπερλουσκόνι είτε με Γκρίλο, αφού η συνεργασία με Μόντι δεν παρέχει πλειοψηφία.