«Ευρώ, ένα νόμισμα, πολλά πλεονεκτήματα». Του Γιώργου Τσίπρα
Η επερώτηση-αποκάλυψη του θεματικού ευρω-χάρτη της Κομισιόν χωρίς το Καστελόριζο γέννησε διάφορα ερωτήματα. Πρώτον, γιατί ενώ ο χάρτης αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Ε.Ε. από τον περασμένο Γενάρη, δεν το γνωστοποίησε κανείς μέχρι τώρα; Δεύτερο, γιατί αυτός που το γνωστοποιεί είναι οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, ένα όχι μόνο «κοσμοπολίτικο» κόμμα της Αριστεράς (όπως άλλωστε και ο ΣΥΝ) αλλά και κατεξοχήν φιλοευρωπαϊκό; Τρίτο, γιατί αναρτήθηκε;
Ας ξεκινήσουμε, όμως, αντίστροφα. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι σε ένα χάρτη, σχετικά υψηλής ανάλυσης και με λεπτομερές «παράθυρο» για τις υπερπόντιες κτήσεις των κρατών-μελών, το Καστελόριζο εξαφανίστηκε τυχαία, όταν μάλιστα βρίσκεται τελευταία στην επικαιρότητα από τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων και τις σχετικές παρενοχλήσεις. Η Ε.Ε. προφανώς «σέβεται» την αμφισβήτηση από την Τουρκία της ΑΟΖ του Καστελόριζου. Βέβαια, η Τουρκία δεν έχει αμφισβητήσει την ελληνικότητα του νησιού, που σημαίνει ότι η ύπαρξή του στο σχετικό ευρω-χάρτη δεν θα… δυσαρεστούσε την Τουρκία. Αλλά οι υπεύθυνοι της Κομισιόν επέδειξαν μάλλον υπερβάλλοντα ζήλο.
Το συμβάν επιβεβαιώνει τρία πράγματα:
1. Ότι οι δραματικές αλλαγές που εξελίσσονται στη χώρα μας δεν θα περιοριστούν στο οικονομικό πεδίο.
2. Ότι η γερμανική Ε.Ε. και ο κυνικός εκβιασμός και επίδειξη δύναμης που επιδεικνύει στο οικονομικό πεδίο απέναντι σε άλλες χώρες με πρώτη τη χώρα μας, δεν θα περιοριστούν ούτε εκεί. Ιδιαίτερα γιατί η βαθιά κρίση στο εσωτερικό της Ε.Ε. θα ενισχύσει τις ορέξεις για γεωπολιτικές αναδιανομές που έχουν ανοίξει στην πολύ ευρύτερη περιοχή.
3. Ότι όσο φρόνιμα παιδιά και αν είναι οι ελληνικές κυβερνήσεις, όσο κι αν εκτελούν στο ακέραιο τις ευρωατλαντικές επιταγές, όπως η προσέγγιση με το Ισραήλ, αυτά μάλλον ανοίγουν την όρεξη για περισσότερα… Η απόφαση της Χάγης για την προσφυγή της ΠΓΔΜ μεθαύριο, αναμένεται να κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση.
Γιατί ο Κουβέλης; Γιατί ήταν, επίσης, ο μόνος που κάλεσε ανοιχτά τον Σαμαρά να μην υπογράψει; Γιατί απλώς διαχειρίζεται σχετικά έξυπνα την υπερπροβολή που του παρέχει το σύστημα των ΜΜΕ. Όπως σχετικά έξυπνα τη διαχειρίζεται αντίστοιχα και ο Καρατζαφέρης. Η ΔΗΜΑΡ κερδίζει και δεν έχει να χάσει από την επερώτηση για το Καστελόριζο, ακόμη κι αν αργότερα συναινέσει σε μια συμβιβαστική λύση για το ζήτημα.
Το ερώτημα πρέπει, μάλλον, να αντιστραφεί: γιατί άλλοι από το χώρο της Αριστεράς δεν κάνουν παρά ελάχιστη φασαρία και για αυτά αλλά και για πολλά άλλα ζητήματα, ενώ ο πολιτικός τους λόγος συντείνει σε κάτι τέτοιο; Ποιο αλήθεια ενέχει περισσότερο πρόθεση κούφιου «εντυπωσιασμού»: η επερώτηση των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ ή ο επίσημος πολιτικός λόγος του ΣΥΝ και του ΚΚΕ; Δύσκολο κουίζ…
Γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν αντιλήφθηκε ή αντιλήφθηκε και δεν το γνωστοποίησε για τον ευρω-χάρτη; Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
Ας ξεκινήσουμε, όμως, αντίστροφα. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι σε ένα χάρτη, σχετικά υψηλής ανάλυσης και με λεπτομερές «παράθυρο» για τις υπερπόντιες κτήσεις των κρατών-μελών, το Καστελόριζο εξαφανίστηκε τυχαία, όταν μάλιστα βρίσκεται τελευταία στην επικαιρότητα από τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων και τις σχετικές παρενοχλήσεις. Η Ε.Ε. προφανώς «σέβεται» την αμφισβήτηση από την Τουρκία της ΑΟΖ του Καστελόριζου. Βέβαια, η Τουρκία δεν έχει αμφισβητήσει την ελληνικότητα του νησιού, που σημαίνει ότι η ύπαρξή του στο σχετικό ευρω-χάρτη δεν θα… δυσαρεστούσε την Τουρκία. Αλλά οι υπεύθυνοι της Κομισιόν επέδειξαν μάλλον υπερβάλλοντα ζήλο.
Το συμβάν επιβεβαιώνει τρία πράγματα:
1. Ότι οι δραματικές αλλαγές που εξελίσσονται στη χώρα μας δεν θα περιοριστούν στο οικονομικό πεδίο.
2. Ότι η γερμανική Ε.Ε. και ο κυνικός εκβιασμός και επίδειξη δύναμης που επιδεικνύει στο οικονομικό πεδίο απέναντι σε άλλες χώρες με πρώτη τη χώρα μας, δεν θα περιοριστούν ούτε εκεί. Ιδιαίτερα γιατί η βαθιά κρίση στο εσωτερικό της Ε.Ε. θα ενισχύσει τις ορέξεις για γεωπολιτικές αναδιανομές που έχουν ανοίξει στην πολύ ευρύτερη περιοχή.
3. Ότι όσο φρόνιμα παιδιά και αν είναι οι ελληνικές κυβερνήσεις, όσο κι αν εκτελούν στο ακέραιο τις ευρωατλαντικές επιταγές, όπως η προσέγγιση με το Ισραήλ, αυτά μάλλον ανοίγουν την όρεξη για περισσότερα… Η απόφαση της Χάγης για την προσφυγή της ΠΓΔΜ μεθαύριο, αναμένεται να κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση.
Γιατί ο Κουβέλης; Γιατί ήταν, επίσης, ο μόνος που κάλεσε ανοιχτά τον Σαμαρά να μην υπογράψει; Γιατί απλώς διαχειρίζεται σχετικά έξυπνα την υπερπροβολή που του παρέχει το σύστημα των ΜΜΕ. Όπως σχετικά έξυπνα τη διαχειρίζεται αντίστοιχα και ο Καρατζαφέρης. Η ΔΗΜΑΡ κερδίζει και δεν έχει να χάσει από την επερώτηση για το Καστελόριζο, ακόμη κι αν αργότερα συναινέσει σε μια συμβιβαστική λύση για το ζήτημα.
Το ερώτημα πρέπει, μάλλον, να αντιστραφεί: γιατί άλλοι από το χώρο της Αριστεράς δεν κάνουν παρά ελάχιστη φασαρία και για αυτά αλλά και για πολλά άλλα ζητήματα, ενώ ο πολιτικός τους λόγος συντείνει σε κάτι τέτοιο; Ποιο αλήθεια ενέχει περισσότερο πρόθεση κούφιου «εντυπωσιασμού»: η επερώτηση των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ ή ο επίσημος πολιτικός λόγος του ΣΥΝ και του ΚΚΕ; Δύσκολο κουίζ…
Γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν αντιλήφθηκε ή αντιλήφθηκε και δεν το γνωστοποίησε για τον ευρω-χάρτη; Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
Σχόλια
