Ως κοινωνία προχωράμε προς τις νέες εκλογές της 25/6/2023 με τα θέματα της οικονομίας ουσιαστικά «ξεχασμένα» σαν να εξαντλήθηκαν, λύθηκαν από τις πρώτες εκλογές. Μόνο κατά καιρούς, ανάλογα με τις διάφορες προσπάθειες να σηκώσει ένα κόμμα κάποιο θέμα σε βάρος ενός άλλου, όπως έγινε με τα θέματα φορολογίας, προκύπτει ένας σύντομος «σκυλοκαβγάς» χωρίς ουσία και κυρίως χωρίς σαφείς δεσμεύσεις για το λαό.
Την ίδια ώρα αυτοί που πραγματικά αποφασίζουν για την πορεία και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας δηλαδή οι δανειστές με τα διάφορα θεσμικά όργανά τους (Κομισιόν, συμβούλιο υπουργών, αρχηγοί κρατών, ΕΚΤ κ.λπ.) έχουν δώσει το διαχρονικό στίγμα της οικονομικής πολιτικής που θα ακολουθηθεί. Αυτή φυσικά δεν είναι μια πολιτική παροχών προς το λαό αλλά αντίθετα μια πολιτική αναδιανομής εισοδήματος στηριγμένη σε διάφορα «επιχειρήματα» που παραπέμπουν την όποια λαϊκή ανακούφιση στο μέλλον πάντοτε υπό προϋποθέσεις… Τα στοιχεία αυτά τα εξειδικεύει στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα σε κάθε ευκαιρία ο κ. Στουρνάρας που επισημαίνει τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, τους κινδύνους από αυτά, την ανάγκη απαρέγκλιτης εφαρμογής των συμφωνηθέντων και συνεπώς όλα αυτά οδηγούν στο ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα για τις παροχές που έχουν εξαγγείλει προεκλογικά τα κυβερνητικού προσανατολισμού κόμματα.
Παράλληλα όλα τα κόμματα, ανεξάρτητα από την κατάταξή τους ως προς τη διεκδίκηση της εξουσίας, θέλουν και «αγνοούν» δύο κεντρικά θέματα α) ότι οι δανειστές «μας έχουν δεμένους χειροπόδαρα» τόσο με τα μνημόνια όσο και με τις εφαρμοζόμενες τρέχουσες πολιτικές (ψηφιακή και πράσινη ανάπτυξη κλπ) και β) ότι υπό τις σημερινές συνθήκες δεν υπάρχει ένα λαϊκό κίνημα με προσανατολισμό να αντισταθεί στα σχέδια και να διεκδικήσει κάτι διαφορετικό. Μάλιστα η αναντιστοιχία μεταξύ της πολλαπλά υποβαθμισμένης οικονομικής κατάστασης του λαού και του αναγκαίου δυνατού λαϊκού κινήματος είναι το κύριο έργο όλων αυτών που ορκίζονται στο όνομα της αριστεράς και της προόδου ανεξάρτητα από το πόσο κόκκινο ή πράσινο είναι το χρώμα τους.
Υπό αυτές τις συνθήκες αυτά που έρχονται στον τομέα της οικονομίας την επόμενη των εκλογών, ανεξάρτητα από την κυβέρνηση που θα προκύψει, κάθε άλλο παρά ευχάριστα θα είναι. Ουσιαστικά οδεύουμε σε μία νέα περίοδο πίεσης με κάθε τρόπο στο λαϊκό εισόδημα. Ειδικότερα:
1 Από 1/1/2024 επανέρχεται η εφαρμογή των δημοσιονομικών κανόνων και η Ελλάδα πρέπει να έχει πλεονάσματα στον προϋπολογισμό μεγαλύτερα από 2% του ΑΕΠ. Ήδη σύμφωνα με το πρόγραμμα σταθερότητας που κατατέθηκε πάμε σε πλεονάσματα το 2023, 2,1% το 2024, 2,3% το 2025 και 2,5% το 2026.
2 Οι νόμοι, οι κανόνες των μνημονίων και ο έλεγχος της ελληνικής οικονομίας από τους δανειστές συνεχίζουν να ισχύουν, όπως έχουν θεσμοθετηθεί, μέχρι την αποπληρωμή του 70% του δημοσίου χρέους προς αυτούς. Ουσιαστικά η ελληνική οικονομία και κατ’ επέκταση ο λαός είμαστε δέσμιοι των δανειστών μέχρι να αποπληρώσουμε. Μέχρι τότε έχουν δικαιώματα, πέρα από την υποχρέωση εφαρμογής του μνημονιακού πλαισίου, να αποφασίσουν και να απαιτούν ρυθμίσεις που θα λύνουν τις «στρεβλώσεις» που θα ανακαλύπτουν από το συνεχή έλεγχο της χώρας. Αυτά ισχύουν και θα ισχύουν όσο το σάπιο πολιτικό σύστημα θα συνεχίζει να μας παραμυθιάζει ότι βγήκαμε από τα μνημόνια, βγήκαμε από την ενισχυμένη εποπτεία κ.λπ.
3 Ο «εθνικός στόχος» της επενδυτικής βαθμίδας είναι ιερός και πρέπει να επιτευχθεί άμεσα. Αυτό τονίζουν ή/και συμβάλλουν με τη μορφή «χορωδίας» η Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη, όλα τα λοιπά κυβερνητικού προσανατολισμού αλλά όχι μόνο κόμματα, ο κ. Στουρνάρας και η εγχώρια ελίτ. Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν οι επόμενοι «εθνικοί στόχοι» των αναβαθμίσεων της επενδυτικής βαθμίδας… για να μην χάνουμε το στόχο μας. Φυσικά η επίτευξη της επενδυτικής βαθμίδας και ότι ακολουθήσει στη συνέχεια θα πρέπει να γίνεται με την προϋπόθεση της απόλυτης συμμόρφωσής μας στους κανόνες των δανειστών και του διεθνούς κεφαλαίου που αναζητά «ευκαιρίες» τοποθετήσεων για υψηλή κερδοφορία.
4 Η αντιμετώπιση των προβλημάτων του εξωτερικού ισοζυγίου, θέμα στο οποίο επιμένει πολύ ο κ. Στουρνάρας τελευταία όταν όλο το πολιτικό σύστημα το έχει κάνει «γαργάρα» είναι ένα ακόμα θέμα που θα απασχολήσει το σχεδιασμό της οικονομικής πολιτικής την επόμενη μέρα.
5 Η επιμονή του υψηλού πληθωρισμού και της κερδοσκοπίας στα είδη βασικής κατανάλωσης και την ενέργεια που συρρικνώνει το εισόδημά μας και παράλληλα αυξάνει τη φορολογική μας επιβάρυνση με τους ήδη πολύ υψηλούς έμμεσους φόρους. Όπως δείχνουν τα στοιχεία ο πληθωρισμός (ΔΤΚ) υποχώρησε αλλά οι τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ για τα βασικά είδη κατανάλωσης συνεχίζουν να ανεβαίνουν ανεξέλεγκτα. Ενδεικτικά ο γενικός πληθωρισμός υποχώρησε στο 2,8% τον Μάιο από 3% τον Απρίλιο όμως οι τιμές στα τρόφιμα και τα μη αλκοολούχα ποτά αυξήθηκαν με τετραπλάσιο ρυθμό κατά 11,6%, μάλιστα ήταν υψηλότερος και από το 11,4% του Απριλίου.
6 Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) πρέπει να αποχωρήσει άμεσα από τις Τράπεζες που συμμετέχει. Η Εθνική και η Πειραιώς τις οποίες ελέγχει πρέπει να περάσουν στον ιδιωτικό τομέα και να ολοκληρωθεί η ζημιά των 60 περίπου δις ευρώ που πληρώσαμε όλοι στις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις.
7 Η κερδοφορία των τραπεζών σε βάρος όλων μας ως δανειολήπτες, καταθέτες, συναλλασσόμενοι πρέπει να είναι αυξημένη για την ενίσχυση της «κεφαλαιακής θέσης» των τραπεζών ώστε να υπάρχουν περιθώρια για να επιστραφούν το 2024 κεφάλαια στους ιδιώτες μετόχους, είτε με τη μορφή μερισμάτων άμεσα είτε με έμμεσο τρόπο αν αυτό δεν επιτρέπεται λόγω συνθηκών. Έτσι πληρώνουμε υπέρογκους τόκους δανείων και πιστωτικών καρτών, μας αποδίδουν ελάχιστους τόκους για τις καταθέσεις και αυξάνουν ανεξέλεγκτα τις προμήθειες ακόμα και για «τον αέρα που αναπνέουμε» κάνοντας τραπεζικές συναλλαγές, για τις οποίες μας υποχρεώνει το κράτος – χορηγός τους…. Ενδεικτικά το επιτοκιακό περιθώριο των τραπεζών, δηλαδή η διαφορά επιτοκίων νέων καταθέσεων και νέων δανείων, τον Απρίλιο αυξήθηκε από τις ελληνικές τράπεζες ξανά και έφθασε στο 5,60%.
8 Θα συνεχιστεί και θα ενταθεί η υποκατάσταση του δημόσιου από το ιδιωτικό, πρακτικά η ιδιωτικοποίηση με άμεσο και έμμεσο τρόπο, στην υγεία, την παιδεία και την ενέργεια που έχει άμεσες συνέπειες σ΄ εμάς και τα παιδιά μας. Τελευταίο δείγμα ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας το λιμάνι του Ηρακλείου έναντι 80 εκ. ευρώ στην εταιρεία Γκριμάλντι η οποία έχει «αγοράσει» και το λιμάνι Ηγουμενίτσας και ελέγχει τις Μινωικές Γραμμές.
9 Διακοπή των επιδοτήσεων των νοικοκυριών όπως έχει ζητήσει η Κομισιόν και η ΕΚΤ και όποιος αντέξει… Ενώ ο πληθωρισμός και η έμμεση φορολογία συνεχίζουν, όπως προαναφέραμε, να ροκανίζουν το λαϊκό εισόδημα καταργούνται μια σειρά επιδοτήσεις – οικονομικά βοηθήματα, που έστω και πενιχρά αποτελούσαν μια ανακούφιση για τη λαϊκή οικογένεια. Τώρα ετοιμάζεται η κατάργηση των όποιων επιδοτήσεων – βοηθημάτων στο ηλεκτρικό ρεύμα. Στο πλαίσιο αυτό εκτός από την κατάργηση της κρατικής επιδότησης προβλέπονται η κατάργηση για το πλαφόν στα έσοδα των ηλεκτροπαραγωγών, η αναστολή εφαρμογής της ρήτρας αναπροσαρμογής στους λογαριασμούς ρεύματος και τη μετακίνηση χωρίς ποινή πρόωρης αποχώρησης από πάροχο σε πάροχο. Συνεπώς η νέα επίθεση στο λαϊκό εισόδημα για λογαριασμό και προς όφελος των μονοπωλίων του ρεύματος είναι σε εξέλιξη και θα ολοκληρωθεί όπως φαίνεται μέσα στο καλοκαίρι επειδή…. «ομαλοποιήθηκε» η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.
10 Η ενίσχυση με κάθε τρόπο της κερδοφορίας του επιχειρηματικού τομέα στο όνομα των επενδύσεων που τελικά οδηγούν σε λίγες απόλυτα κακοπληρωμένες νέες θέσεις εργασίας.
Συνεπώς με αυτά και ότι νεώτερο προκύψει θα κληθούμε να πληρώσουμε το λογαριασμό «μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου» που είναι οι εκλογές, ανεξάρτητα από την κυβέρνηση που θα βγάλει η κάλπη… Διότι οι «χρησμοί» είναι γνωστοί εδώ και καιρό αλλά κάποιοι τους αποσιωπούν για λόγους σκοπιμότητας και εμείς ως λαός προσπαθούμε να τους ξεχάσουμε…
