Ζητούμενο η ενεργοποίηση της λαϊκής αγανάκτησης
του Γιώργου Κατερίνη
Διαστάσεις γενικής καταδίκης της ολομέτωπης επίθεσης σε δικαιώματα και παροχές τείνει να προσλάβει η 24ωρη απεργία στις 24 Φεβρουαρίου.
Κόντρα στα ανηλεή «τρομοκρατικά» χτυπήματα που δέχεται καθημερινά ο εργαζόμενος κόσμος από τις αγορές, τους οίκους αξιολόγησης, το Ecofin, τους πολιτικούς και ιδεολογικούς εκπροσώπους της πλουτοκρατίας, είναι τόσες και τέτοιες οι αλλαγές που σχεδιάζονται ή διαρρέουν από επίσημες ή ανεπίσημες πηγές, που αναδεικνύουν την απεργία της Τετάρτης σε πολλαπλά ωφέλιμη και χρήσιμη πολιτική πράξη.
Μετά την απεργία στις 10 •Φλεβάρη, μια γεύση σοβαρής αντίστασης που συναντούν οι επιχειρούμενες περικοπές σε αποδοχές και κεκτημένα των δημοσίων υπαλλήλων, δόθηκε όλη την τρέχουσα εβδομάδα από τις ομοσπονδίες και τις ενώσεις των εργαζομένων του υπουργείου Οικονομικών, παρά την διασπαστική αναστολή της απεργίας από την Ομοσπονδία εφοριακών.
Χαρακτηριστικό είναι και το κλίμα που δημιουργείται στα ανώτατα συνδικαλιστικά όργανα. Οι καθηγητές και οι δάσκαλοι κατεβαίνουν στην απεργία με σύνθημα «μας κήρυξαν τον πόλεμο… θα πάρουν την απάντηση».
Η ίδια η ΑΔΕΔΥ κηρύσσοντας δεύτερη 24ωρη απεργία μέσα σε ένα μήνα θέτει ως κεντρικά αιτήματα: να διασφαλιστεί ο δημόσιος κοινωνικός χαρακτήρας της ασφάλισης, να επιστραφούν τα χρήματα που έχουν λεηλατηθεί από τα ταμεία τα τελευταία 50 χρόνια, να χρηματοδοτηθούν άμεσα το ταμείο πρόνοιας και ο ΟΠΑΔ, ενώ βάλλει ευθέως κατά των κυβερνητικών μέτρων και επιμένει στη θέση για κατάργηση του διαχωρισμού μεταξύ παλαιών και νέων ασφαλισμένων.
Ο εξαναγκασμός της ΓΣΕΕ να προκηρύξει αυτήν την απεργία, έστω και ως βαλβίδα εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας και ταξικό εύσημο, δείχνει ότι ανεξάρτητα από τις προθέσεις και τις μεθοδεύσεις των διοργανωτών της μπορεί να οδηγήσει σε γενικευμένη και παρατεταμένη λαϊκή αντίδραση. Όσο και αν η ηγεσία της τριτοβάθμιας οργάνωσης προσπαθεί να στρέψει τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε ανώδυνες καταγγελίες των…αγορών, αυτό το πλαίσιο δεν φαίνεται να βρίσκει ανταπόκριση.
Με αυτό το ογκούμενο κλίμα αγανάκτησης στη γενική συνέλευση των προέδρων της ΟΛΜΕ (30/1), η συμπληρωματική πρόταση να ενταχθεί στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων και στα αιτήματα η αντίθεση στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης αλλά και στο Σύμφωνο Σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκέντρωσε την υποστήριξη 32 ΕΛΜΕ.
Μέσα στην γενική αμηχανία που φαίνεται να νιώθουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες που για χρόνια καλλιέργησαν την ηττοπάθεια και τη διάσπαση των εργαζομένων, οι πρωτοβουλίες συνδικαλιστών και σωματείων δείχνουν το δρόμο για μια άλλου τύπου οργάνωση της αντίδρασης. Η σύσκεψη πρωτοβάθμιων σωματείων την Παρασκευή 19/2, που έρχεται ως συνέχεια άλλων συντονισμένων προσπαθειών το προηγούμενο διάστημα, αν και δεν μπορεί να υποκαταστήσει την οργανωτική ανεπάρκεια των δευτεροβάθμιων οργανώσεων, προσφέρει μια διέξοδο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το σωματείο εργαζομένων του Δήμου Βύρωνα, το οποίο οργανώνει τη Δευτέρα 22/2 συνάντηση του συλλόγου δασκάλων της περιοχής, της Ζ΄ ΕΛΜΕ, του παραρτήματος οικοδόμων, του σωματείου συνταξιούχων και των δημοτικών παρατάξεων, με σκοπό να οργανωθούν «από κοινού πρωτοβουλίες ενημέρωσης, αντίστασης και δράσης ώστε να ενισχυθεί ένα κοινό μέτωπο που να συμπεριλαμβάνει όλες εκείνες τις δυνάμεις που θέλουν να αντισταθούν σε αυτή την πολιτική, αντιλαϊκή καταιγίδα».
Ήδη σε όλες αυτές τις κινήσεις και πρωτοβουλίες προβάλλει ως ζητούμενο η «επόμενη μέρα» των κινητοποιήσεων, γι αυτό και είναι κρίσιμη η μαζική συμμετοχή στη γενική απεργία της Τετάρτης.
