Συνεχίζεται η κινητικότητα στα πλαίσια του εν εξελίξει ελληνοτουρκικού διαλόγου. Πριν την προγραμματισμένη, για την αρχή του νέου έτους, συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν –στην Άγκυρα αυτή την φορά– όπου θα διεξαχθεί το 6ο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας (ΑΣΣ), τρέχουν οι συζητήσεις για τον «πολιτικό διάλογο» και τη «θετική ατζέντα» με σκοπό να ανακοινωθούν συγκεκριμένες συμφωνίες. Οι διευθετήσεις Ελλάδας και Τουρκία στην κατεύθυνση της συνεκμετάλλευσης σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο, κατ’ εντολή του ΝΑΤΟ που βλέπει την ελληνοτουρκική προσέγγιση σαν μοχλό προσέλκυσης της Τουρκίας στο δυτικό άρμα, περνάνε μέσα από επιχειρηματικές μπίζνες στην ενέργεια και το διαμετακομιστικό εμπόριο.
Σε συνάντησή τους στα πλαίσια της συνόδου του ΝΑΤΟ την περασμένη Τετάρτη, Γεραπετρίτης και Φιντάν συζήτησαν στο ίδιο κλίμα συναίνεσης. Τι κι αν η Τουρκία βάφει για ακόμη μια φορά τα χέρια της με αίμα, ανάβοντας το φιτίλι του πολέμου στη Συρία μέσω των τζιχαντιστικών οργανώσεων που εκπαιδεύει και χρηματοδοτεί. Στο επίκεντρο της συνάντησης των δύο αντρών ήταν, σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, η προετοιμασία του ΑΣΣ της Άγκυρας αλλά και η κοινές υποψηφιότητες των δύο χωρών σε διεθνής οργανισμούς όπως και έγινε στην υπουργική διάσκεψη του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη που ακολούθησε, με την Ελλάδα και Τουρκία να εμφανίζονται με κοινή πρόταση που περιλαμβάνει τον Φεριντούν Σινιρλίογλου ως γ.γ. του ΟΑΣΕ και τη Μάνια Τελαλιάν ως υποψήφια για τη θέση της διευθύντριας του Γραφείου Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Υπενθυμίζουμε εδώ ότι η Μάνια Τελαλιάν είναι στενή φίλη της υφυπουργού Αλ. Παπαδοπούλου, ενώ δημοσιεύματα από το μακρινό 202 την ήθελαν να έρχεται σε ευθεία ρήξη με τον τότε ΥΠΕΞ Ν. Δένδια λόγω των εμποδίων που έβαζε στην κατάθεση των εξωτερικών ορίων της υφαλοκρυπίδας στον ΟΗΕ, από την τότε θέση της διευθύντριας της Νομικής Υπηρεσίας του υπουργείου Εξωτερικών. Παράλληλα προχωράνε και τα θέματα της θετικής ατζέντας με τους υφυπουργούς Εξωτερικών, Κώστα Φραγκογιάννη και Μεχμέτ Κεμάλ Μποζάι να ανακοινώνουν μετά από συνάντησή τους την προηγούμενη εβδομάδα τη διεξαγωγή εντός του επόμενου τριμήνου του «Hackathon Türkiye-Greece 2024-25», δηλαδή του διαγωνισμού που στοχεύει στην προώθηση της καινοτομίας, της συνεργασίας και της αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ των νέων των δύο εθνών με θέμα την καινοτομία και τις «έξυπνες πόλεις».
Τουρκικός εκβιασμός στην Κάσο
Τα νερά βέβαια δεν είναι και τόσο ήρεμα αν κατευθυνθούμε νότια και συγκεκριμένα στα ανοιχτά της Κάσου. Εκεί το ιταλικό πλοίο «Ievoli Relume» κινείται τις τελευταίες δύο εβδομάδες σε περιοχές βόρεια της Κρήτης και νότια της Κάσου αποκλειστικά εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Τις επόμενες μέρες μετά την κάλυψη των συγκεκριμένων περιοχών, θα πρέπει είτε να συνεχίσει και σε περιοχές εκτός αυτών, συναντώντας όπως αναμένεται την αντίδραση της Τουρκίας –που ήδη έδειξε της προθέσεις της στέλνοντας και πάλι τέσσερις φρεγάτες να επιβάλλουν στην πράξη τα τετελεσμένα του τουρκολιβυκού μνημονίου στα ανοιχτά της Κάσου–, είτε να εγκαταλείψει τις έρευνες, με απρόβλεπτες συνέπειες για την ίδια τη βιωσιμότητα του έργου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου (GSI), λόγω των πιέσεων που ασκούν οι χρηματοδότες του.
Ρωσικό δώρο προς την Ελλάδα
Η εβδομάδα που μας πέρασε είχε όμως και μια ακόμη είδηση που πέρασε στα ψιλά και κινείται στον αντίποδα της κατεύθυνσης των «ήρεμων νερών». Σε ανακοίνωσή του το ΥΠΕΞ της Ρωσίας τόνισε πως διεξήγαγε στρατιωτικά γυμνάσια σε περιοχές του Αιγαίου και της Ν.Α. Μεσογείου από την 1 έως τις 3 Δεκεμβρίου. Σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας η Μόσχα, ζήτησε και έλαβε άδεια από την Αθήνα για να δεσμεύσει τις αντίστοιχες θαλάσσιες περιοχές, αναγνωρίζοντας έτσι άμεσα την αποκλειστική δικαιοδοσία της χώρας μας επί αυτών, αγνοώντας στην πράξη τα τετελεσμένα του τουρκολιβυκού μνημονίου. Παρά την αντι-Navtex που εξέδωσε η Τουρκία η άσκηση πραγματοποιήθηκε κανονικά, συνιστώντας μια ανέλπιστη –θυμίζουμε την αξέχαστη αναφορά του Κ. Μητσοτάκη, πως «είμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία»– στήριξη στις θέσεις της χώρας μας όσων αφορά στις θαλάσσιες ζώνες στην περιοχή. Το παραπάνω γεγονός δείχνει πόσο ασταθείς είναι οι υπάρχουσες συμμαχίες και συνεργασίες και τις δυνατότητες που θα είχε μια ανεξάρτητη και ενεργητική εξωτερική πολιτική με συνέχεια και επιμονή, να εκμεταλλευτεί ρωγμές και αντιθέσεις όπως αυτές που εμφανίζονται μετά την τυχοδιωκτική επανεμπλοκή της Τουρκίας στο πολεμικό μέτωπο της Συρίας, που την φέρνει σε αντιπαράθεση με τα συμφέροντα της Ρωσίας και του Ιράν. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα όμως έχει άλλες δεσμεύσεις…
