Βαθιά πολιτικοποιημένος, με άποψη, με πίστη και αφοσίωση στις ιδέες του, με ενδιαφέροντα.
Μαχητικός, ακτιβιστής και αγωνιστής της ζωής. Μέσα σ’ όλα, μέσα σ’ όλες τις εκδηλώσεις και τις εξελίξεις. Ανελλιπώς.
Έντιμος και ειλικρινής.
Ευαίσθητος, συμπαραστάτης και αλληλέγγυος προς όλους. Ακούραστος.
Πεισματάρης και καυστικός στο χιούμορ του.
Αγαπητός στους φίλους και τους συντρόφους του αλλά και πέρα από αυτούς. Ένας ανιδιοτελής άνθρωπος που δενόσουν αμέσως με τη λαϊκότητά του στη συμπεριφορά και την διαθεσιμότητα του για προσφορά.
Αυτός ήταν ο Μήτσος, ο «Φαλάκρας», ο δικός μας φίλος και συναγωνιστής.
Τα είχαμε πει για τελευταία φορά, μόνο με τα μάτια, στον Αγ. Σάββα, δεκατέσσερις ώρες πριν την αναχώρηση του.
Με τον Μήτσο πάνε πενήντα χρόνια από την γνωριμία μας στην Ιταλία, στη διάρκεια της Χούντας. Αναδείχθηκε στέλεχος του ΑΜΕΕ στην Πάντοβα, παλεύοντας μέσα από τις γραμμές του για την ανάπτυξη του αντιφασιστικού κινήματος σ’ όλη τη Β. Ιταλία: Πάντοβα, Μπολόνια, Βενετία, Τεργέστη και αλλού. Αργότερα πρόσφερε τις δυνάμεις του μέσα από την ΟΜΛΕ και το ΚΚΕ(μ-λ). Στα χρόνια της κρίσης της Αριστεράς και ως τα τώρα δεν το ‘βαλε κάτω: Χωρίς κομματική στέγη, ήταν πάντα ενεργός και δραστήριος μέσα στο ευρύτερο λαϊκό επαναστατικό κίνημα, μέχρι το τέλος του που ήρθε πρόωρα σκορπίζοντας μεγάλη θλίψη στην οικογένειά του και σ’ όλους εμάς.
Θα τον θυμόμαστε πάντα.
Καλό ταξίδι φίλε και σύντροφε Μήτσο. Και μην ξεχάσεις να πεις τα μαντάτα στους άλλους εκλεχτούς συντρόφους που προηγήθηκαν. Πληροφόρησε τους λοιπόν, έτσι όπως εσύ ξέρεις, για τις εξελίξεις στον «Απάνω Κόσμο».
Για σένα είμαι σίγουρος πως ακόμη και εκεί, στον μακρινό προορισμό σου, δε θα μείνεις ανενεργός. Άλλωστε τη «δουλειά» την ξέρεις καλά…
Έτσι θέλουμε να μένεις ζωντανά στη θύμησή μας.
Στέλιος Μανούσακας
