Πραγματοποιήθηκε, τελικά, η διήμερη επίσκεψη του υπουργού Πολέμου και αντιπροέδρου της Κυβέρνησης του Ισραήλ, Εχούντ Μπαράκ, στη χώρα μας.
Ο εγκληματίας πολέμου και πρώην αρχηγός του ισραηλινού στρατού, που μόνο ως υπουργός ευθύνεται για το θάνατο άνω των χιλίων αμάχων Παλαιστίνιων, μεταξύ των οποίων πάνω από τρακόσια παιδιά, έτυχε θερμής υποδοχής από τα στελέχη της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.-ΛΑΟΣ αλλά και τον «αντάρτη» Πρόεδρο της Δημοκρατίας…
Το τι συζήτησε με τους Έλληνες υπουργούς Άμυνας και Εξωτερικών καθώς και με το διορισμένο πρωθυπουργό Παπαδήμο δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει. Οι δε καθιερωμένες δηλώσεις μετά από τέτοιες συναντήσεις δεν προσφέρονται για συμπεράσματα, παρά τα υπονοούμενα του Μπαράκ, που δεν έτυχαν καν σωστής μετάφρασης στο ελληνικό Διαδίκτυο, ότι «θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για πολλών ειδών εξελίξεις» στην περιοχή. Όσο για το αν θα προχωρήσει η περαιτέρω αγορά ισραηλινών οπλικών συστημάτων -σε καιρούς οικονομικής εξαθλίωσης- ή το ενδεχόμενο συμπαραγωγής σε ελληνικό έδαφος του συστήματος SPICE 1.000/2.000 που πρόκειται να προμηθευτεί η Πολεμική Αεροπορία ή ακόμα και αυτό της εξαγοράς των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ) από το Ισραήλ, όπως είχε προαναγγείλει το Βήμα, θα αποδειχθεί στο εγγύς μέλλον. Το μόνο σίγουρο είναι πως η τέταρτη επίσκεψη ανώτατου Ισραηλινού αξιωματούχου σε ενάμιση χρόνο, μετά τον πρωθυπουργό Νετανιάχου, τον υπ. Εξ. Λίμπερμαν και τον αναπληρωτή υπ. Εξ. Αγιαλόν εδραιώνει μια πολύ στενή συμμαχία σε όλα τα επίπεδα, που στηρίζεται από το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού φάσματος, πλην Αριστεράς και οικολογίας, και άρα θα διαρκέσει για καιρό εάν δεν έχουμε ριζικές ανατροπές στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό. Από την πλευρά της η ελληνική «Δικαιοσύνη» για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε ότι μόνο ανεξάρτητη δεν είναι. Αφού δεν τόλμησε καν να καλέσει για κατάθεση τον υπουργό Πολέμου Μπαράκ, όπως και παλαιότερα τον αρχηγό του ισραηλινού Ναυτικού Ελιέζερ Μαρόμ, για την υπόθεση της μήνυσης που έχουν καταθέσει οι Έλληνες ακτιβιστές του Στόλου της Ελευθερίας (μεταξύ των οποίων και μέλη του Συλλόγου Ιντιφάντα), για την αιματηρή επίθεση του 2010.
Από την πλευρά του το Κίνημα Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη αυτό που κατάφερε να κάνει είναι μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας τριψήφιου αριθμού ατόμων συμπεριλαμβανομένων Παλαιστίνιων και άλλων Αράβων. Τη συγκέντρωση καλούσαν οι: Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση, Δικτύωση Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση, Ένωση Παλαιστινίων Εργαζομένων, Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», Περιεκτική Δημοκρατία, Σύλλογος Αλ Άουντα το Δικαίωμα στην Επιστροφή, Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ, Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο. Ενώ και η Πρωτοβουλία Ένα Καράβι για τη Γάζα με δικό της κάλεσμα συμμετείχε στη συγκέντρωση. Τη συγκέντρωση στήριξαν και πολιτικές οργανώσεις και συμμαχικά σχήματα της Αριστεράς (ΚΟΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.ά.).
Σίγουρα οι ιδιάζουσες συνθήκες της ημέρας, καιρικές και κινηματικές, δεν επέτρεψαν τη συμμετοχή μεγαλύτερου αριθμού αλληλέγγυων. Ίσως το θετικό από αυτήν την κινητοποίηση είναι ότι κατάφερε να περάσει έστω ένα μήνυμα προς παλαιστινιακά Μέσα ότι ο ελληνικός λαός δεν συμφωνεί (και) σε αυτήν την επιλογή της κυβέρνησής του. Το στοίχημα πάντως για το Κίνημα Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, να βρει τον τρόπο, σε αυτές τις δύσκολες εποχές να εντάξει το ζήτημα της αντίστασης στην ελληνο-ισραηλινή συμμαχία, στην ατζέντα των κοινωνικών αντιστάσεων, παραμένει.
Το τι συζήτησε με τους Έλληνες υπουργούς Άμυνας και Εξωτερικών καθώς και με το διορισμένο πρωθυπουργό Παπαδήμο δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει. Οι δε καθιερωμένες δηλώσεις μετά από τέτοιες συναντήσεις δεν προσφέρονται για συμπεράσματα, παρά τα υπονοούμενα του Μπαράκ, που δεν έτυχαν καν σωστής μετάφρασης στο ελληνικό Διαδίκτυο, ότι «θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για πολλών ειδών εξελίξεις» στην περιοχή. Όσο για το αν θα προχωρήσει η περαιτέρω αγορά ισραηλινών οπλικών συστημάτων -σε καιρούς οικονομικής εξαθλίωσης- ή το ενδεχόμενο συμπαραγωγής σε ελληνικό έδαφος του συστήματος SPICE 1.000/2.000 που πρόκειται να προμηθευτεί η Πολεμική Αεροπορία ή ακόμα και αυτό της εξαγοράς των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ) από το Ισραήλ, όπως είχε προαναγγείλει το Βήμα, θα αποδειχθεί στο εγγύς μέλλον. Το μόνο σίγουρο είναι πως η τέταρτη επίσκεψη ανώτατου Ισραηλινού αξιωματούχου σε ενάμιση χρόνο, μετά τον πρωθυπουργό Νετανιάχου, τον υπ. Εξ. Λίμπερμαν και τον αναπληρωτή υπ. Εξ. Αγιαλόν εδραιώνει μια πολύ στενή συμμαχία σε όλα τα επίπεδα, που στηρίζεται από το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού φάσματος, πλην Αριστεράς και οικολογίας, και άρα θα διαρκέσει για καιρό εάν δεν έχουμε ριζικές ανατροπές στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό. Από την πλευρά της η ελληνική «Δικαιοσύνη» για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε ότι μόνο ανεξάρτητη δεν είναι. Αφού δεν τόλμησε καν να καλέσει για κατάθεση τον υπουργό Πολέμου Μπαράκ, όπως και παλαιότερα τον αρχηγό του ισραηλινού Ναυτικού Ελιέζερ Μαρόμ, για την υπόθεση της μήνυσης που έχουν καταθέσει οι Έλληνες ακτιβιστές του Στόλου της Ελευθερίας (μεταξύ των οποίων και μέλη του Συλλόγου Ιντιφάντα), για την αιματηρή επίθεση του 2010.
Από την πλευρά του το Κίνημα Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη αυτό που κατάφερε να κάνει είναι μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας τριψήφιου αριθμού ατόμων συμπεριλαμβανομένων Παλαιστίνιων και άλλων Αράβων. Τη συγκέντρωση καλούσαν οι: Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση, Δικτύωση Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση, Ένωση Παλαιστινίων Εργαζομένων, Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», Περιεκτική Δημοκρατία, Σύλλογος Αλ Άουντα το Δικαίωμα στην Επιστροφή, Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ, Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο. Ενώ και η Πρωτοβουλία Ένα Καράβι για τη Γάζα με δικό της κάλεσμα συμμετείχε στη συγκέντρωση. Τη συγκέντρωση στήριξαν και πολιτικές οργανώσεις και συμμαχικά σχήματα της Αριστεράς (ΚΟΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.ά.).
Σίγουρα οι ιδιάζουσες συνθήκες της ημέρας, καιρικές και κινηματικές, δεν επέτρεψαν τη συμμετοχή μεγαλύτερου αριθμού αλληλέγγυων. Ίσως το θετικό από αυτήν την κινητοποίηση είναι ότι κατάφερε να περάσει έστω ένα μήνυμα προς παλαιστινιακά Μέσα ότι ο ελληνικός λαός δεν συμφωνεί (και) σε αυτήν την επιλογή της κυβέρνησής του. Το στοίχημα πάντως για το Κίνημα Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, να βρει τον τρόπο, σε αυτές τις δύσκολες εποχές να εντάξει το ζήτημα της αντίστασης στην ελληνο-ισραηλινή συμμαχία, στην ατζέντα των κοινωνικών αντιστάσεων, παραμένει.
Σύλλογος Ιντιφάντα
https://intifadagr.wordpress.com/
https://intifadagr.wordpress.com/
Σχόλια