Αν η Γαλλία είναι πράγματι το πολιτικό εργαστήριο της Ευρώπης τότε όλη Ευρώπη είναι βυθισμένη σε βαθύ ύπνο. Και δεν ακούω καμιά καμπάνα ούτε βλέπω κανέναν Κουασιμόδο, τον κωδωνοκρούστη της –τραυματισμένης– Παναγίας των Παρισίων, για να τους ξυπνήσει. Έτσι, λοιπόν, θα μείνουν στα ίδια, κατά τις επιταγές του επικυρίαρχου στη Γηραιά Ήπειρο, τη δυτική της πλευρά. Μακρόν είχαν, Μακρόν θα έχουν και πάλι οι Γάλλοι και εμείς γιατί αυτόν ξέρουμε και πού να τρέχουμε να τον αλλάξουμε, συμφωνούν και οι δημοσκοπήσεις. Ως εδώ εντάξει. Το αν θα κλείσει τη νέα επταετία ο Μακρόν και σε ποιες συνθήκες θα πορευτεί, αυτό είναι άλλο θέμα επειδή είναι πολλά αυτά που προοιωνίζονται διεθνώς απότομες, βίαιες αλλαγές και δύσκολες μέρες. Τώρα τα ΜΜΕ τα έχει πιάσει ο πόνος για τους δυστυχείς της Σαγκάης και τις ανάλγητες Αρχές που πιάνουν τους κατοίκους για να δουν ποιος έχει και ποιος δεν έχει κορωνοϊό. Υποθέτω ότι νοιάζονται στο πλαίσιο της αντικινεζικής εκστρατείας των ΗΠΑ. Πάντως οι αριθμοί διαψεύδουν τις ειδήσεις (;) για κρίσιμη κατάσταση: Σαγκάη 25 εκατομμύρια, νεκροί 17· Ελλάδα 10 εκατομμύρια, νεκροί πολλαπλάσιοι καθημερινά.
Για μας η γνώση και η συμμόρφωση είναι ζητούμενο τα τελευταία διακόσια χρόνια και έχει ο Θεός. Δεν μιλάω μόνο γι’ αυτά που πέρασαν αλλά και γι’ αυτά που έρχονται
ΟΙ ΟΙΩΝΟΙ πάντως δεν είναι καλοί αν πρώτο μέλημα είναι το «αμύνεσθαι περί πάτρης». Δεν μπορούμε καν να συνεννοηθούμε στο νόημα των λέξεων. Ριζοσπάστης, λέει, της Αριστεράς είναι ο Μελανσόν. Όλοι, δημοσιογράφοι, φιλόσοφοι, και λοιποί του δημόσιου λόγου, «ριζοσπάστη της Αριστεράς» τον αποκαλούν όταν ο άνθρωπος στις προηγούμενες γαλλικές εκλογές δεν τολμούσε να σηκώσει ούτε το δάχτυλο χωρίς να ρωτήσει το ΚΚ Γαλλίας, ένα κόμμα του 2-3%. Φέτος, λέει, απελευθερώθηκε. Και τι έκανε ο απελεύθερος; Υπόδειξε εμμέσως, αλλά σαφέστατα, στους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν Μακρόν, τον τυπικό εκπρόσωπο του Μεγάλου Κεφαλαίου, τον εκλεκτό του Ρότσιλντ, τον εκ φύσεως αντίπαλο της όποιας αριστεράς πλην εκείνης που εξυπηρετεί αυτούς και όχι τους όποιους βρίσκονται στα παρακάτω σκαλιά. Ακριβώς τα ίδια έκανε και την προηγούμενη φορά, προ επτά ετών. Δεν ξέρω τι σόι αριστερός είναι ο Μελανσόν. Αλλά προφανώς αυτό που πιστεύει δεν έχει σχέση με οποιονδήποτε ριζοσπαστισμό της Αριστεράς. Όπως δεν έχει σχέση –όχι πλέον– με την ακροδεξιά η Λεπέν με βάση όσα λέει στους Γάλλους και υπόσχεται για τους μετανάστες. Αν οι αντίπαλοι πιστεύουν ότι η Λεπέν υποκρίνεται, να το πουν. Σύσσωμοι όμως όσοι έχουν δημόσιο λόγο συνεχίζουν να την αποκαλούν «ακροδεξιά». Όπως ακροδεξιό αποκαλούσαν και τον Σαλβίνι παρά το ότι είχε επιδείξει τα φιλοαμερικανικά του συναισθήματα. Ηρέμησαν μόνο όταν διαπίστωσαν ότι ο Σαλβίνι είναι εντελώς του χεριού τους. Τα ίδια θα γίνουν και με τη Λεπέν. Σκοπός είναι να έχουν στις εκλογές το ποθούμενο –γι’ αυτούς– αποτέλεσμα. Τα ιδεολογικά είναι για τους πτωχούς, τω πνεύματι. Θολούρα και σφετερισμός ιδεών και Αρχών είναι η μόδα της εποχής, χορεύουν τα ποντίκια όταν λείπει η γάτα.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ, η Γαλλία είναι μια ευρωπαϊκή δύναμη, η δεύτερη μετά τη Γερμανία, χωρίς αντικειμενικές προϋποθέσεις να κινηθεί με έστω σχετική αυτονομία σε διεθνές πεδίο. Τέτοιες δυνατότητες δεν έχει ούτε όλη μαζί η Ευρώπη, η Ε.Ε. Η Βρετανία έφυγε από την Ε.Ε., όχι για οικονομικούς λόγους αλλά επειδή οι Άγγλοι ήξεραν ότι μόνο εκτός Ε.Ε., ως προνομιακοί σύμμαχοι των ΗΠΑ, θα μπορούσαν να παίζουν, ως υπολογίσιμος παίκτης, σε διεθνές επίπεδο. Το Ουκρανικό βοήθησε τις ΗΠΑ να εμπεδώσουν την απόλυτη κυριαρχία τους επί των ευρωπαϊκών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας. Όσοι μιλούν για το τι κάνει ή δεν κάνει αυτή ή κάποια άλλη κυβέρνηση στην Ελλάδα, αγνοώντας –δήθεν– την εξάρτηση της Αθήνας από ξένα κέντρα, απλώς συμβάλλουν στο να παραμένει ο κόσμος σε άγνοια και κυρίως σε πλήρη αδυναμία να κατανοήσει και να αντιμετωπίσει τις αιτίες της εξάρτησης.
Ο Ερντογάν χρειάστηκε δεκάξι χρόνια από τη στιγμή που κέρδισε τις πρώτες εκλογές και έγινε πρωθυπουργός για να σηκώσει κεφάλι και να παίζει με τους δυο μεγάλους, Ρώσους και Αμερικάνους. Πριν καθάρισε το εσωτερικό μέτωπο, τους κεμαλιστές. Χρειάστηκε χρόνο, βρήκε τρόπο, είχε σαφή στόχο, τον βοήθησε και η συγκυρία. Για μας η γνώση και η συμμόρφωση είναι ζητούμενο τα τελευταία διακόσια χρόνια και έχει ο Θεός. Δεν μιλάω μόνο γι’ αυτά που πέρασαν αλλά και γι’ αυτά που έρχονται.
