Φαίνεται πως ο Ζ.Λ. Μελανσόν στη Γαλλία έχει δημιουργήσει ένα ρεύμα γύρω από την υποψηφιότητά του και αυτό καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις και από όλους τους αναλυτές. Ο δημόσιος λόγος του στις προεκλογικές συζητήσεις ανάμεσα σε όλους τους επικεφαλής των κομμάτων διακρίνεται ιδιαίτερα αλλά και οι δύο πολύ πετυχημένες συγκεντρώσεις (σε Παρίσι με 100.000 και σε Μασσαλία με 70.000) δημιούργησαν την αίσθηση πως κάτι κινείται.
Ο λόγος του είναι μεστός, πειστικός, δεν είναι συνθηματολογικός, δεν είναι απλά καταγγελτικός, αλλά με επιχειρήματα. Δεν είναι μαξιμαλιστικός, δεν αεροβατεί. Καλεί την «ανυπότακτη Γαλλία» σε μια άλλη πορεία, θυμίζοντας δημοκρατικές παραδόσεις, μιλά για μια 6η Γαλλική Δημοκρατία, κατακεραυνώνει τα άλλα κόμματα ως παρασιστικά και ως φορείς ενός εντελώς άδικου τρόπου διαχείρισης και διακυβέρνησης, αρνείται την ευθυγράμμιση του θλιβερού Ολάντ με την πολιτική των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, υπερασπίζεται την ειρήνη, μιλά διαφορετική γλώσσα για τη Γαλλία των έκτακτων μέτρων και των μεταναστών. Καταδίκασε δε απερίφραστα τους πρόσφατους αμερικανικούς βομβαρδισμούς στη Συρία.
Είναι εντυπωσιακό πως στις συγκεντρώσεις του επικρατούν οι γαλλικές σημαίες, ο κόσμος παρακολουθεί τις ομιλίες και φωνάζει συνθήματα, συμμετέχει σε έναν διάλογο με τον ομιλητή, ενώ το πρόγραμμα με τίτλο «το κοινό μας μέλλον» δεν είναι γραμμένο στις συνηθισμένες προδιαγραφές της Αριστεράς.
Στην τελευταία ομιλία του στη Μασσαλία τόσο στην αρχή όσο και στο τέλος της ομιλίας του αναφέρθηκε διεξοδικά στην Ελλάδα. Πώς η Μασσαλία πριν 2.600 χρόνια βρέθηκαν Έλληνες ναυτικοί, οι οποίοι και έφεραν το αλφάβητο, «ώστε το πρώτο κείμενο που γράφτηκε στη Γαλλία γράφτηκε στο ελληνικό αλφάβητο, κυρία Λεπέν» και πως σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται σε μια εξαιρετικά δύσκολη θέση.
«Από την Ελλάδα δανειστήκαμε τα γράμματα που συνοψίζουν την αρμονία», συνέχισε ο Μελανσόν και «σε αυτή την Ελλάδα γυρίζει σήμερα η σκέψη μας», η οποία χάνει τους νέους της που φεύγουν στο εξωτερικό ενώ οι συνταξιούχοι πέφτουν στη μιζέρια. «Και πριν τελειώσω είναι πάλι στην Ελλάδα που πρέπει να γυρίσω για να δανειστώ τις λέξεις. Για ακόμα μια φορά βυθισμένοι στα βάσανα και στις θυσίες αναρωτιώνται πότε θα ξεκινήσει η αρχή του τέλους του φρικτού επεισοδίου που βιώνουν. Έλληνες, αν εμείς οι Γάλλοι απελευθερωθούμε πρώτοι από τα δεσμά του χρήματος, να είστε βέβαιοι ότι θα έρθουμε για τη σωτηρία σας», κατέληξε ο Γάλλος υποψήφιος, που αφιέρωσε τα τελευταία λεπτά της ομιλίας του διαβάζοντας το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου «Η ειρήνη».
