Η δύσκολη άσκηση του κ. αντιπροέδρου. Του Χρήστου Πραμαντιώτη
Είναι τουλάχιστον άστοχο να δηλώνει, σε συνέντευξη Τύπου, δημοσίως, ευθαρσώς και σε δραματικούς τόνους, ότι είναι εξουθενωμένος ο υπουργός Οικονομικών από την τεράστια προσπάθεια που καταβάλλει για να σώσει τη χώρα. Και είναι άστοχο, διότι αβίαστα προκύπτει το ερώτημα: τι μήνυμα στέλνει στους κατοίκους αυτής της χώρας ο υπουργός και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπαδήμου; Ότι οι αξιωματικοί του καραβιού δεν αντέχουν να αντιπαλεύουν τη φουρτούνα; Και τότε, ποιος θα σώσει αυτό το θαλασσοδαρμένο καράβι που λέγεται Ελλάδα; Ο πρωθυπουργός, που ακόμη χρωστάει στους πρώην εργοδότες του; Ο έτερος αντιπρόεδρος, που έχει προκαλέσει το πανελλήνιο με τις δηλώσεις του; Ή μήπως οι υπουργοί (από σοσιαλ-φιλελεύθεροι έως ακροδεξιοί) που οργανώνουν την εκτέλεση των εντολών της τρόικας;
Ας διορθώσουμε τα πράγματα. Ο Ευ. Βενιζέλος έκανε μια άτυχη δήλωση, παρασυρμένος από το ρητορικό οίστρο που τον καταλαμβάνει συχνά-πυκνά. Του ξέφυγε, βρε αδερφέ… Γι’ αυτό εξάλλου, μια έκφραση που σε άλλες στιγμές θα γινόταν παντού πρωτοσέλιδο και θα απασχολούσε δελτία ειδήσεων, αναλυτές, γελοιογράφους, σατιρικά σόου, στη συγκεκριμένη περίπτωση πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφους, που φαίνεται ότι ακόμη επιμένουν να προστατεύουν το… παιδί τους.
Είναι, πάντως, αλήθεια ότι η δημόσια αποστροφή «είμαι εξουθενωμένος», που ξεστόμισε ο αντιπρόεδρος, έχει περισσότερες από μία αναγνώσεις.
Εξουθενώθηκε να εξουθενώνει το λαό αυτής της χώρας. «Έλληνες πολίτες, κουράστηκα να σας σώζω τόσους μήνες τώρα». Γιατί εξουθενώθηκε ο υπουργός; Από την προσπάθεια να συλλάβει τη φοροδιαφυγή; Ουδείς βλέπει κάτι τέτοιο. Από την προσπάθεια να βρει τα λεφτά εκεί που υπάρχουν και να αυξήσει τα δημόσια έσοδα; Ούτε κι αυτό κάνει. Από την προσπάθεια να διαπραγματευτεί σκληρά στην αρένα των ευρω-λεόντων; Προφανώς όχι. Τι απομένει λοιπόν; Ότι εξουθενώθηκε να κυνηγάει τα λαϊκά στρώματα και, ταυτόχρονα, να σκέφτεται το πολιτικό του μέλλον στο ΠΑΣΟΚ.
Ο υπουργός και αντιπρόεδρος βλέπει τα υπόλοιπα φιλόδοξα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να κάνουν παιχνίδι για τη διαδοχή και προβληματίζεται έντονα γιατί το «βαρύ καθήκον» του υπουργού-χάρου, οδηγεί σε απώλεια δημοφιλίας.
Βλέπει επίσης να καταρρέουν παλιές του συμμαχίες εντός του κόμματος. Ποιος, εξάλλου, θέλει να κάνει… παρέα έναν υπουργό που το όνομά του έγινε συνώνυμο με έναν από τους πιο επαχθείς και αντικοινωνικούς φόρους που έχουν επιβληθεί στη σύγχρονη ιστορία της χώρας (το «χαράτσι Βενιζέλου», γνωστό και ως Ειδικό Τέλος Ακινήτων μέσω της ΔΕΗ); Ο Ευ. Βενιζέλος γνωρίζει καλά ότι μπορεί πλέον να γίνει ένας εύκολος στόχος για τους ανταγωνιστές του στο ΠΑΣΟΚ και ότι η ρητορική του δεινότητα δεν είναι αρκετή να τον βοηθήσει.
Ενώ, λοιπόν, έχει ακόμη φιλοδοξίες για την αρχηγία στο ΠΑΣΟΚ, φοβάται ότι καθημερινά χάνει πόντους στο εσωκομματικό παιχνίδι, το οποίο ακόμη διεξάγεται σε ένα θολό τοπίο, είναι η αλήθεια. Είναι σίγουρο πως, την Τετάρτη που συναντιόταν ιδιαιτέρως με τον Γ. Παπανδρέου, αναρωτιόταν αν έχει ακόμη χρόνο για να ανακτήσει το χαμένο έδαφος στα εσωκομματικά ερείσματα, ιδιαίτερα μάλιστα που δεν έχει και πολλά περιθώρια για να τάξει στους «συντρόφους» υπουργικές θέσεις και επιτροπές στο μετεκλογικό σκηνικό (όποτε αυτό έρθει). Σίγουρα, επίσης, δεν του διέφυγε η λεπτομέρεια ότι λίγη ώρα πριν αυτός συναντηθεί με τον Γ. Παπανδρέου, ένας άλλος υπουργός, ο Γ. Ραγκούσης, δήλωνε σε συνέντευξη ότι πρέπει να γίνουν εσωκομματικές εκλογές «κι όχι να δοθεί το “δαχτυλίδι” της διαδοχής, αλλιώς θα μπούμε σε περιπέτειες».
Ο αντιπρόεδρος έχει, επομένως, πολλά να προσέξει για το πολιτικό του μέλλον στο ΠΑΣΟΚ. Πρώτα, να τσεκάρει αν τον στηρίζει η εγχώρια διαπλοκή. Δεύτερον, αν οι γνωριμίες που έκανε στα ευρωενωσιακά φόρα μπορούν να βοηθήσουν. Τρίτον, να μη γίνει σάκος του μποξ μέσα στο κόμμα. Τέταρτον, να φροντίσει το προφίλ του. Δύσκολη άσκηση, ακόμη και για τον ευφυή υπουργό Οικονομικών…
Ας διορθώσουμε τα πράγματα. Ο Ευ. Βενιζέλος έκανε μια άτυχη δήλωση, παρασυρμένος από το ρητορικό οίστρο που τον καταλαμβάνει συχνά-πυκνά. Του ξέφυγε, βρε αδερφέ… Γι’ αυτό εξάλλου, μια έκφραση που σε άλλες στιγμές θα γινόταν παντού πρωτοσέλιδο και θα απασχολούσε δελτία ειδήσεων, αναλυτές, γελοιογράφους, σατιρικά σόου, στη συγκεκριμένη περίπτωση πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφους, που φαίνεται ότι ακόμη επιμένουν να προστατεύουν το… παιδί τους.
Είναι, πάντως, αλήθεια ότι η δημόσια αποστροφή «είμαι εξουθενωμένος», που ξεστόμισε ο αντιπρόεδρος, έχει περισσότερες από μία αναγνώσεις.
Εξουθενώθηκε να εξουθενώνει το λαό αυτής της χώρας. «Έλληνες πολίτες, κουράστηκα να σας σώζω τόσους μήνες τώρα». Γιατί εξουθενώθηκε ο υπουργός; Από την προσπάθεια να συλλάβει τη φοροδιαφυγή; Ουδείς βλέπει κάτι τέτοιο. Από την προσπάθεια να βρει τα λεφτά εκεί που υπάρχουν και να αυξήσει τα δημόσια έσοδα; Ούτε κι αυτό κάνει. Από την προσπάθεια να διαπραγματευτεί σκληρά στην αρένα των ευρω-λεόντων; Προφανώς όχι. Τι απομένει λοιπόν; Ότι εξουθενώθηκε να κυνηγάει τα λαϊκά στρώματα και, ταυτόχρονα, να σκέφτεται το πολιτικό του μέλλον στο ΠΑΣΟΚ.
Ο υπουργός και αντιπρόεδρος βλέπει τα υπόλοιπα φιλόδοξα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να κάνουν παιχνίδι για τη διαδοχή και προβληματίζεται έντονα γιατί το «βαρύ καθήκον» του υπουργού-χάρου, οδηγεί σε απώλεια δημοφιλίας.
Βλέπει επίσης να καταρρέουν παλιές του συμμαχίες εντός του κόμματος. Ποιος, εξάλλου, θέλει να κάνει… παρέα έναν υπουργό που το όνομά του έγινε συνώνυμο με έναν από τους πιο επαχθείς και αντικοινωνικούς φόρους που έχουν επιβληθεί στη σύγχρονη ιστορία της χώρας (το «χαράτσι Βενιζέλου», γνωστό και ως Ειδικό Τέλος Ακινήτων μέσω της ΔΕΗ); Ο Ευ. Βενιζέλος γνωρίζει καλά ότι μπορεί πλέον να γίνει ένας εύκολος στόχος για τους ανταγωνιστές του στο ΠΑΣΟΚ και ότι η ρητορική του δεινότητα δεν είναι αρκετή να τον βοηθήσει.
Ενώ, λοιπόν, έχει ακόμη φιλοδοξίες για την αρχηγία στο ΠΑΣΟΚ, φοβάται ότι καθημερινά χάνει πόντους στο εσωκομματικό παιχνίδι, το οποίο ακόμη διεξάγεται σε ένα θολό τοπίο, είναι η αλήθεια. Είναι σίγουρο πως, την Τετάρτη που συναντιόταν ιδιαιτέρως με τον Γ. Παπανδρέου, αναρωτιόταν αν έχει ακόμη χρόνο για να ανακτήσει το χαμένο έδαφος στα εσωκομματικά ερείσματα, ιδιαίτερα μάλιστα που δεν έχει και πολλά περιθώρια για να τάξει στους «συντρόφους» υπουργικές θέσεις και επιτροπές στο μετεκλογικό σκηνικό (όποτε αυτό έρθει). Σίγουρα, επίσης, δεν του διέφυγε η λεπτομέρεια ότι λίγη ώρα πριν αυτός συναντηθεί με τον Γ. Παπανδρέου, ένας άλλος υπουργός, ο Γ. Ραγκούσης, δήλωνε σε συνέντευξη ότι πρέπει να γίνουν εσωκομματικές εκλογές «κι όχι να δοθεί το “δαχτυλίδι” της διαδοχής, αλλιώς θα μπούμε σε περιπέτειες».
Ο αντιπρόεδρος έχει, επομένως, πολλά να προσέξει για το πολιτικό του μέλλον στο ΠΑΣΟΚ. Πρώτα, να τσεκάρει αν τον στηρίζει η εγχώρια διαπλοκή. Δεύτερον, αν οι γνωριμίες που έκανε στα ευρωενωσιακά φόρα μπορούν να βοηθήσουν. Τρίτον, να μη γίνει σάκος του μποξ μέσα στο κόμμα. Τέταρτον, να φροντίσει το προφίλ του. Δύσκολη άσκηση, ακόμη και για τον ευφυή υπουργό Οικονομικών…
Σχόλια
