«Τα μικρά βιβλιοπωλεία είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού και των κοινοτήτων μας. Είναι το μέρος όπου οι συγγραφείς μπορούν να συνδεθούν με τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες, όπου ανακαλύπτουμε νέους, άγνωστους κόσμους, όπου τα παιδιά γοητεύονται από τη συγκίνηση της ανάγνωσης που μπορεί να διαρκέσει μια ζωή.
Την Εβδομάδα Μικρών Βιβλιοπωλείων τα μικρά βιβλιοπωλεία ολόκληρης της Ελλάδας ενώνονται και μέσα από ξεχωριστές εκδηλώσεις συμμετέχουν στην πιο μεγάλη ανοιξιάτικη γιορτή που έγινε ποτέ!
Ελάτε μαζί μας να γιορτάσουμε #miavdomadastamikra και να γίνουμε μια μεγάλη παρέα! Και όλα αυτά στους χώρους που αγαπάμε περισσότερο: τα μικρά βιβλιοπωλεία!»
Αυτό είναι το μήνυμα της Εβδομάδας Μικρών Βιβλιοπωλείων που ξεκινά μια μέρα μετά τις εκλογές και θα διαρκέσει ως τις 27 Μαΐου.
Η άποψη της στήλης είναι πως τα βιβλία πρέπει να τα αγοράζουμε μόνο από τα βιβλιοπωλεία και μάλιστα κατά προτίμηση τα λεγόμενα «μικρά», που μόνο μικρά δεν είναι από την άποψη του τι προσφέρουν στους χώρους, στις πόλεις, στις γειτονιές που λειτουργούν.
Αν μπείτε στη σχετική ιστοσελίδα littlebookstoresweek.gr/events θα δείτε όλες τις εκδηλώσεις που κινούνται σε τέσσερις θεματικές ενότητες, αλλά η καθεμία είναι τόσο ξεχωριστή που όσοι αγαπάμε το βιβλίο θα θέλαμε να είμαστε παντού!
Οι θεματικές ενότητες:
- Νέοι/ες δημιουργοί, με στόχο την ανάδειξη της νέας γενιάς δημιουργών.
- Άλλες ιστορίες, για την εξερεύνηση άλλων πολιτισμών, τη γνωριμία με διαφορετικούς τρόπους ζωής και τον στοχασμό της διαφορετικής όσο και κοινής ανθρώπινης κατάστασης.
- Περήφανες φωνές, για την ενδυνάμωση διαφορετικών φωνών και την αμφισβήτηση των προκαταλήψεων και στερεοτύπων.
- Πλη-Γη, για την ανάδειξη της κλιματικής κρίσης.
- Βιβλία που μας δημιούργησαν, για την αναζήτηση των αναγνωστικών τόπων που διαμόρφωσαν την ταυτότητά μας.
Και σκέφτομαι καθώς διατρέχω το πρόγραμμα: Γιατί να μην είμαι στη Καστοριά να δω την αγαπημένη συγγραφέα Χρυσούλα Πατρώνου – Παπατέρπου να γίνεται βιβλιοπώλισσα για μία μέρα στο ALPA BookStories; Ή στη Ξάνθη, στο βιβλιοπωλείο «Πυργελή» να δω γιατί «δυο λαλούν και όλοι διαβάζουν, να δω τη Βασιλική Νευροκοπλή στο «Βιβλιοπωλείο» στον Λαγκαδά, να παρακολουθήσω ένα βιωματικό εργαστήριο στην «Κουκκίδα» στη Κόρινθο με τίτλο «Είμαι ένα βιβλίο. Είσαι ένα βιβλίο» και τόσα άλλα…
Η αλήθεια είναι πως κι εγώ θα πάρω μέρος στη γιορτή με μια δράση για τα παιδιά, το Μυστήριο στο βιβλιοπωλείο Γνώση» στα Ιλίσια, την Παρασκευή 26 Μαΐου στις 6.30 το απόγευμα.
Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε όσοι αγαπάμε το βιβλίο. Θα ξέρετε όλοι πόσο διαφορετικό είναι να μπαίνεις σε έναν τέτοιο χώρο. Όποτε βρίσκομαι εκεί τριγυρνάω, συζητάω, συμφωνώ, διαφωνώ… Βλέπω κάτι που δεν είχα προσέξει.
Κι από την άλλη ξέρω πως γίνεται ένας ανελέητος πόλεμος από κάτι αλυσίδες ηλεκτρικών που ή και σουπερμάρκετ ή αλυσίδες καταστημάτων παιχνιδιών όπου πωλούνται τα βιβλία σαν ένα οποιοδήποτε εμπόρευμα, από ανθρώπους με πλήρη άγνοια για το αντικείμενο.
Και με κάποιους εκδότες που δίνουν τα βιβλία τους με ειδικές τιμές οδηγώντας σε ένα είδος αθέμιτου ανταγωνισμού και μάλιστα όταν μιλάμε για βιβλιοπωλεία που βρίσκονται μακριά από την Αθήνα.
Και οι αγορές μέσω διαδικτύου έχουν δώσει καίριο πλήγμα στα μικρά βιβλιοπωλεία…
Για να υπάρχουν συγγραφείς με ποικίλες φωνές, για να υπάρχει χώρος και για όσους δεν γράφουν best seller, τα βιβλιοπωλεία αυτά είναι οξυγόνο. Είναι φιλί της ζωής.
Αντιγράφω αυτά που μου είχε πει η Irene Vallejo στη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον Δρόμο:
«…Τα βιβλιοπωλεία είναι πιο απαραίτητα από ποτέ. Η σημερινή κοινωνία έχει πρόβλημα μοναξιάς. Αυτές οι εποχές οδηγούν στην απομόνωση. Η ανθρώπινη επαφή σαν σε δυστοπία κινδυνεύει να εξαλειφθεί.
Αντίθετα οι βιβλιοπώλες προτιμούν τη διά ζώσης επαφή και συζήτηση. Ακούνε σαν γιατροί, σαν φαρμακοποιοί που κοιτάζουν αν η πληγή σας είναι ήπια ή βαθιά, αν χρειάζεστε μια ισχυρή θεραπεία ή απλά ένα πακέτο βιταμινών. Τα βιβλιοπωλεία θα μπορούσαν να γίνουν ένα τρίτο σπίτι. Το πρώτο είναι το σπίτι που ζούμε, το δεύτερο ο χώρος εργασίας και το τρίτο σπίτι πρέπει να είναι το βιβλιοπωλείο ως τόπος φιλίας και ερεθισμάτων που εξουδετερώνουν την κούραση που συσσωρεύεται τόσες ώρες μπροστά σε διαφορετικούς τύπους ψηφιακών οθονών. Σε έναν κόσμο ψυχρών οθονών και απομακρυσμένης επικοινωνίας, τα ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία αντιπροσωπεύουν έναν υγιή χώρο για καλωσόρισμα, συνάντηση και συζήτηση. Πιστεύω ότι είναι στο χέρι μας να τους δείξουμε ευγνωμοσύνη και αγάπη επισκεπτόμενοί τους συχνά και ακολουθώντας τις συμβουλές τους…»
