Μέσα σε λίγους μόλις μήνες μερικά από τα πιο προβεβλημένα ιδιωτικά σχολεία της χώρας πέρασαν στα χέρια ξένων εκπαιδευτικών οργανισμών, με την κυβέρνηση, φυσικά, να επιχαίρει για το θετικό επενδυτικό κλίμα σε έναν κλάδο ευκαιριών. Αντιγράφουμε αποσπάσματα ειδήσεων των τελευταίων μηνών, χαρακτηριστικά του καταιγισμού των κινήσεων εξαγοράς από διεθνείς επενδυτές ιδιωτικών σχολείων της χώρας, με ρυθμό τέτοιο που να καθιστά εύλογη την εκτίμηση για βίαιο αφελληνισμό της ιδιωτικής εκπαίδευσης στη χώρα μας.
«Η Dukes Education εκπαιδευτικός όμιλος με παρουσία σε εννέα χώρες της Ευρώπης, προχωρά στην εξαγορά των Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη, έπειτα από την προηγούμενη απόκτηση του International School of Athens (ISA)». ‒ «Ο διεθνής εκπαιδευτικός όμιλος International Schools Partnership (ISP) επενδύει στα Εκπαιδευτήρια Πλάτων, στην Ελληνογερμανική Αγωγή και στο σχολείο Αυγουλέα-Λιναρδάτου». ‒ «Ο διεθνής εκπαιδευτικός οργανισμός Inspired Education Group, με δίκτυο 115 σχολείων σε 24 χώρες και περισσότερους από 90.000 μαθητές, που ανήκει στον Λιβανοβρετανό επιχειρηματία Nadim M. Nsouli, αναλαμβάνει τον έλεγχο των Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων Κωστέας-Γείτονας και της Σχολής Μωραΐτη». ‒ «Η Cognita, ένας παγκόσμιος εκπαιδευτικός όμιλος με περισσότερα από 100 σχολεία σε 17 χώρες, έχει επενδύσει στα Εκπαιδευτήρια Δούκα».
Έχουμε να κάνουμε με μια αγορά (ως αγορά λογίζεται άλλωστε και η δημόσια εκπαίδευση) της τάξης των 1,2 δισ. με μια πελατεία (ως πελάτες λογίζονται οι μαθητές και μετέπειτα σπουδαστές σε δημόσια ή ιδιωτικά πανεπιστήμια) που σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τα τελευταία χρόνια εμφανίζει άνοδο της τάξης του 15-20%. Σε μια χώρα που αντιμετωπίζεται από τα αρπακτικά και τους ντόπιους μεσίτες ως φιλέτο προς εκποίηση, μια τέτοια αγορά δεν θα μπορούσε να μείνει ανέπαφη. Είχε προηγηθεί άλλωστε το μπάσιμο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με τον νέο νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια παραρτήματα ξένων ιδρυμάτων («να έρθει στην Ελλάδα το Harvard και το Columbia», μας έλεγε η κυβέρνηση), και πιθανά να ακολουθεί και η προσχολική εκπαίδευση, όπου το μερίδιο του ιδιωτικού τομέα είναι σημαντικά μεγαλύτερο σε σχέση με τις άλλες βαθμίδες. Ανοίγει έτσι διάπλατα ο δρόμος για την ίδρυση νέων κολεγίων συνδεδεμένων με ξένα πανεπιστήμια και ο έλεγχος και των τριών βαθμίδων εκπαίδευσης, σε μια κατεύθυνση απόλυτα συμβατή με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για το Εθνικό Απολυτήριο και το νέο σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια
Και η «εθνική παιδεία»; Και εκείνη η επιταγή του Συντάγματος για υποχρέωση του κράτους στην «ανάπτυξη και προαγωγή της εκπαίδευσης και της διδασκαλίας»; Όλα θυσία στο βωμό των επενδυτικών ευκαιριών. Ακόμη και η νέα γενιά, η εκπαίδευση και η διαμόρφωση της οποίας αφήνεται από την μια στους ψηφιακούς αυτοματισμούς και από την άλλη στους CEO των ξένων funds.
Ν.Τ.
