Πώς λέγεται το ηφαίστειο της Ισλανδίας; Το έχετε ακούσει; Όχι. Πώς να το ακούσετε; Ποιος τολμάει να το προφέρει; Για πάμε: Αγιαφιγιαπλαγιουρκούλ. Πέστε το! Αδύνατο, ε;
Για να δοκιμάσουμε συλλαβιστά: Α-για-φι-για-πλα-γιουρ-κούλ. Ούτε τώρα είναι καλύτερα; Τι να πουν και οι Ισλανδοί που πρέπει να το λένε κάθε μέρα, όπως εμείς λέμε «χρέος» ή «ΔΝΤ» ή «Παπανδρέου»;
Είχαν κι αυτοί τέτοιες κακές λέξεις στο λεξιλόγιό τους, κι είδατε τι έγιναν. Ηφαίστειο! Κι είπαν ένα «όχι» να, μετά συγχωρήσεως, 93,2%! Και τα μάζεψαν άρον-άρον και οι Βρετανοί κι οι Ολλανδοί και ο Στρος-Καν, κι ο Όλι Ρεν κι ο Μπαρόζο. Τελικά, τα ηφαίστεια δεν είναι και τόσο κακά. Αλήθεια, πώς γίνεται κανείς «ηφαίστειο»; Μαζεύει, μαζεύει, μαζεύει κι ύστερα μια μέρα, ξαφνικά, απροειδοποίητα κάνει ένα «μπαμ» και… γαία πυρί μιχθείτο. Και στάχτη και μπούρμπερη, επίσης.
Για τη στάχτη ξέρετε. Για τη μπούρμπερη, τι ξέρετε; Λίγη ετυμολογία, λοιπόν. Μπούρμπερη ή μπούλμπερη ή πούλβερη. Εκ του λατινικού pulvis, που σημαίνει σκόνη. Εξ ου και η πούδρα, που χαϊδεύει τας μαλακάς παριάς των γυναικών, εσχάτως και των ανδρών, σε εκδοχή gel. Αλλά, πριν η μπούρμπερη γίνει πούδρα και τα ηφαιστειακά μας ανακλαστικά γίνουν ψιμύθια και αφροί ξυρίσματος, οι όχι και πολύ μακρινοί πρόγονοί μας όταν λέγανε μπούρμπερη εννοούσαν το μπαρούτι που έχωναν στο ένα δισάκι τους, αντίκρυ από το άλλο, με τα βόλια. Μπαρούτι και βόλια για τα καριοφίλια, τότε που είχαν γίνει ηφαίστειο με τους Τούρκους.
Λέτε να αληθεύει η θεωρία που συσχετίζει τις ηφαιστειακές εκρήξεις της γης με τις ηφαιστειακές επαναστάσεις; Πού ξέρετε; Η προηγούμενη μεγάλη έκρηξη του ισλανδικού ηφαιστείου είχε γίνει, λένε, το 1821. Στάχτη και μπούρμπερη στην Ισλανδία, καπνός κι αιθάλη στην Ελλάδα. Ίσως υπήρχε και η εύνοια του Ηφαίστου. Αλλά υπάρχει και προηγούμενο. Το 1783 εξερράγη το ηφαίστειο Λάκι και η στάχτη και μπούρμπερη που σκέπασε την Ευρώπη, και ιδιαίτερα τη Γαλλία, λέγεται πως εξώθησε τους Γάλλους στη δική τους ηφαιστειακή έκρηξη, το 1789. Έσκασε το Λάκι και λάκισαν οι Λουδοβίκοι. Λέτε;
Μήπως μυρίζει πάλι μπαρούτι και δεν το έχουμε πάρει πρέφα; Μήπως το Αγιαφιγιαπλαγιουρκούλ (δεν το λέω, αλλά το γράφω με άνεση) μας εκπέμπει αφυπνιστικά μηνύματα; Μεταφυσικό, ε; Αλλά, τα ηφαίστεια δεν προειδοποιούν. Στον ύπνο και στο γλεντοκόπι έπιασε ο Βεζούβιος τους χαρωπούς Πομπηιανούς και τώρα παγώνουμε με την αποτεφρωμένη τους ύπαρξη. Ναι, τα ηφαίστεια δεν προαναγγέλλονται. Ούτε οι εξεγέρσεις. Απλώς εκρήγνυνται. Βάλτε αφτί στη γη, μπας και ακούσουμε το μάγμα που ανεβαίνει κοχλαστό. Ειδάλλως, κι εμάς στον ύπνο θα μας πιάσει.
ΚΙΜΠΙ
