Επίταξη 300 στρεμμάτων δημοτικής γης για την κατασκευή «κλειστής δομής φιλοξενίας προσφύγων» ανακοίνωσε η κυβέρνηση, επί του οροπεδίου του Αίπους, στο 17ο χλμ. Χίου-Βολισσού, σε υψόμετρο 500+, όπου οι κλιματικές συνθήκες είναι εχθρικές για ανθρώπινη διαβίωση αφού τον χειμώνα πέφτει χιόνι ή κάνει σφοδρό κρύο και το καλοκαίρι λιώνουν τα βράχια από τη ζέστη. Επίσης στην περιοχή δεν υπάρχουν δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης, τα οποία θα πρέπει να κατασκευαστούν εξαρχής, εκτός αν μεταφέρουν καθημερινά με υδροφόρες νερό κι αν ανοίξουν τεράστιους βόθρους εκεί στο ασβεστολιθικό βουνό πάνω από την πόλη και τον υδροφόρο ορίζοντα.
Το κυβερνητικό σχέδιο έχει επίσης αντιμέτωπη σύσσωμη την κοινωνία του νησιού, το περιφερειακό και το δημοτικό συμβούλιο, οπότε περιμένουμε προφανώς να δούμε κι εκεί τα ορεσίβια ΜΑΤ.
Δεν θα μιλήσω για την ιστορικότητα της περιοχής, για την αξία της ως τόπο αρχαιολογικό, γεωλογικό, ιστορικό και ανθρωπολογικό, ούτε για τον συμβολισμό της πρώτης κοινωνικής επανάστασης στην ανθρωπότητα, που έγινε εκεί ακριβώς όταν ξεσηκώθηκαν οι δούλοι με αρχηγό τον Δρίμακο, δεν θα μιλήσω για τον κυβερνητικό σχεδιασμό που έρχεται σε απευθείας αντίθεση με τον άλλο καταστροφικό σχεδιασμό της ΡΑΕ που θέλει στην ευρύτερη περιοχή εκεί Βιομηχανικό Πάρκο 75 γιγάντιων ανεμογεννητριών, δεν θα μιλήσω για την ανηθικότητα της πολιτικής απόφασης που δείχνει αυταρχισμό προς την τοπική κοινωνία και απανθρωπιά προς τους πρόσφυγες, θα πω μόνον ότι σε ένα νησί που αποτελεί εδώ και δεκαετίες εκθετήριο ημιτελών ή αποτυχημένων δημόσιων έργων, σε ένα νησί που δεν έχει πόσιμο νερό στο δίκτυό του, σε ένα νησί που η κοινωνία του εδώ και δεκαετίες απαιτεί, σωστά ή λάθος κατά την γνώμη μου δεν έχει σημασία, κάποια έργα υποδομής που δεν γίνονται από τις κυβερνήσεις, έρχεται τώρα με αποφασιστικότητα η κυβέρνηση να κάνει αυτό το έργο, το κόντρα σε όλους και σε όλα, που καθιστά και το νησί επίσημα πλέον στρατόπεδο συγκέντρωσης, ένα σύγχρονο Άουσβιτς, μια ακόμη μαύρη κηλίδα στην ιστορική μνήμη της ανθρωπότητας.
Γιάννης Μακριδάκης (fb)
